Het bezoek van de Amerikaanse president Bush aan Brussel komende maandag en dinsdag zal leiden tot een aantal protestacties. Bush blijft immers een bijzonder gehaat figuur omdat hij symbool staat voor de VS-oorlog in Irak en de waarden van de neo-conservatieven in de VS. Het volstaat echter niet om te zeggen dat Bush hier niet welkom is, we moeten nagaan op welke wijze een ernstig antwoord kan worden geboden.
Ondanks de enorme polarisatie in de Amerikaanse samenleving, de beperkte steun voor de politiek van Bush, de schandalen rond de oorlog in Irak, de enorme belastingsverlagingen voor de rijken en big business (meer dan 2 triljoen dollar), de groeiende kloof tussen arm en rijk, historisch grote protesten,… werd Bush in november opnieuw verkozen tot president van de VS.
Dit kwam vooral door een gebrek aan enig alternatief. De Democraten slagen er niet in om aan de bevolking duidelijk te maken waarom een Democratische president een echt verschil zou maken voor het leven van de gewone Amerikanen en de wereldbevolking. De reden voor dit gebrek aan enthousiasme ligt dan ook uitsluitend bij hen. In een opinieblad van de patroons werd Kerry omschreven als “het politieke equivalent van valium”. Hij was niet enkel de rijkste senator, in de Senaat stemde hij consistent voor de belangen van het patronaat.
De presidentsverkiezingen van november waren beperkt tot een keuze tussen Pepsi Cola of Coca Cola. Meestal kiest men voor het origineel en niet de slechte kopie. De links-populistische kandidaat Nader vertolkte het zo: “Er zijn geen vrije verkiezingen in dit land. We hebben 1 big business partij met 2 hoofden, die elk een verschillende ‘make up’ dragen, die onze verkiezingen en onze regering verkopen aan de hoogste bieder”.
Nochtans is er zeker ook in de VS ruimte voor een politiek alternatief. De anti-oorlogsbetogingen waren er immens en het verzet tegen het asociaal beleid in het land zelf, neemt toe. Eind augustus waren er bijvoorbeeld in New York 500.000 betogers tegen Bush!
In een periode van economische crisissen zal het kapitalisme steeds trachten de crisissen te exporteren naar andere landen, of voor zich uit te duwen in de tijd. Dit was de basis van Bush’ economische politiek. Hij bracht de rentevoeten naar een historisch laagtepunt, nl. 1%, om de Amerikaanse consument aan het consumeren te houden, onder andere door het aangaan van leningen. Maar elke dollar die vandaag geleend wordt moet ooit worden terugbetaald. Voor elke dollar economische groei tussen 2001 en 2003 werd er 3,19 dollar extra schuld opgebouwd (door de bedrijven, de overheid of de consument). De schuldgraad van zowel de overheid, de bedrijven als de consumenten scheert nooit geziene toppen. Deze zeepbel moet ooit barsten.
Bush wil drastisch snoeien in de sociale voorzieningen, met alle gevolgen van dien. Onder Bush steeg het aantal officiële armen van 40 tot 45 miljoen mensen. Voor de meeste Amerikanen, stoelend op een zwak uitgebouwde welvaartstaat, zal de aankomende crisis heel zwaar toeslaan. Voor hen zal blijken dat het land van de American Dream en van “vrijheid en democratie” niet langer in staat is om hen een toekomst te bieden. Het idee van een maatschappelijk alternatief zal dan niet enkel worden bediscussieerd door een beperkte laag, maar zal het wezen uitmaken van elk maatschappelijk debat. Spectaculaire omwentelingen in de manier van denken en handelen van de Amerikanen worden dan mogelijk.
De cyclus van opeenvolgende presidentschappen van republikeinen en democraten die telkens even enthousiast de belangen van de grote bedrijven verdedigen, moet doorbroken worden. Om in te gaan tegen het beleid van het establishment, zal het nodig zijn dat de arbeiders, jongeren,… een eigen politiek instrument opzetten dat wel opkomt voor hun belangen en de strijd tegen het asociaal beleid versterkt.
Dat is de strijd die onder meer gevoerd wordt door onze Amerikaanse kameraden van Socialist Alternative. Bij de protestacties in België vertrekken wij niet van een "anti-Amerikaans" standpunt of leggen we de verantwoordelijkheid voor het beleid van Bush niet bij de gewone Amerikanen. We vertrekken van een klassenstandpunt en dus van solidariteit met alle slachtoffers van het beleid van Bush: zowel in Irak als in de VS zelf. Door ook in het hol van de leeuw de strijd aan te gaan tegen oorlog, uitbuiting en armoede, kan gebouwd worden aan een politiek alternatief.
Doe op 21 en 22 februari mee met de acties die plaatsvinden, kom er mee op voor een anti-kapitalistisch en een socialistisch programma.
- 21 februari: 16u15, station Etterbeek – Brussel: anti-kapitalistische optocht naar de grote protestactie aan de Amerikaanse ambassade
- 22 februari: 15u : Eeuwfeestlaan: Start betoging richting Schumanplein
Lees meer
Socialist Alternative, de Amerikaanse afdeling van het CWI, publiceert op regelmatige basis een blad met standpunten over de politieke situatie en een socialistisch antwoord hierop. In een speciaal nummer vlak na de verkiezingen van november werd nagegaan hoe Bush opnieuw kon winnen en hoe het verzet daartegen kan gevoerd worden.
> Overzicht van artikels in dit blad
Lees ook het pamflet dat we gebruiken voor de protestacties die in België plaatsvinden.
