Na twee besparingsjaren bij De Lijn, moet nu nog eens 60 miljoen bespaard worden. Nu de plannen in alle provincies bekend zijn, blijven de reacties niet uit. Dit besparingsplan betekent dan ook een zware beperking van de dienstverlening en regelrechte afbraak van het openbaar vervoer. En dat op een moment dat de wegen dichtslibben, de benzineprijs de hoogte ingaat en Joke Schauvliege verklaart de uitstoot van schadelijke broeikasgassen met 30% te willen verminderen tegen 2020 met onder meer maatregelen… op mobiliteit!
In Gent wordt het laatavondvervoer zo goed als volledig afgebouwd, in meer landelijke gebieden wordt de dienstverlening beperkt tot schoolvervoer en woon-werkvervoer, tenminste indien je van 9 tot 17u werkt. In Mechelen worden alle stadslijnen afgeschaft en vervangen door een centrumpendel en in Antwerpen verdwijnen er maar liefst 1000 busritten per dag van en naar het centrum…
Een negatieve spiraal van afbouw openbaar vervoer wordt ingezet!
Doordat de reizigersaantallen in 2011 voor het eerst sinds lang niet meer stegen, worden de steeds stijgende kosten ook niet meer gecompenseerd. De Lijn is immers gebaseerd op een groeimodel. Daarbij komt nog dat een aantal compensaties, zoals die voor de sterke stijging van de sociale abonnementen, niet werden betaald door de Vlaamse regering en dat door een rekenfout de kosten voor de exploitanten niet daalden, maar stegen met 6%. Wat nog maar eens duidelijk maakt dat de privatisering van de helft van de lijnen niet zorgt voor meer efficiëntie.
Bij het laatste besparingsplan van de Vlaamse regering werd gesteld dat De Lijn gespaard wordt. Niets is minder waar, er werd herbevestigd dat de kostendekkingsgraad met 0,5% of een goeie 10 miljoen per jaar moet stijgen vanaf 2013. De groei van het aantal reizigers viel in 2011 al stil door de voorgaande besparingen. De nieuwe besparingen zullen wellicht leiden tot een afname van de reizigersaantallen. Zo komen we in een negatieve spiraal en wordt de afbraak van het het openbaar vervoer de komende jaren alleen maar voort gezet. Indien de Vlaamse regering een goed uitgebouwd openbaar vervoer wil, moet ze daar de nodige middelen tegenover sellen.
Nood aan een actieplan dat personeel en reizigers betrekt!
De vakbonden bij De Lijn hebben dan wel een akkoord over een soort van sociaal plan met garanties inzake de naleving van (lokale) afspraken, inkomensgaranties en geen naakte ontslagen. Dit betekent niet dat ze akkoord (moeten) gaan met de besparingen. Het zal er op aankomen om het verzet effectief te organiseren. Hiervoor is een goed uitgewerkt actieplan nodig dat gedragen wordt door het personeel en de reizigers zoveel mogelijk betrekt.
De affichecampagne van de ACOD en de petitie van het gemeenschappelijk vakbondsfront in Antwerpen zijn een goede aanzet. Door personeelsvergaderingen te organiseren, kan het personeel actief betrokken worden bij het verzet. Met wijkcomités tegen de besparingen is het ook mogelijk om reizigers te organiseren. Zo werd na een actie in Dendermonde beslist om een actiecomité op te richten om de acties verder te zetten. Waarom zouden de vakbonden en personeel dit niet actief ondersteunen en waar nodig zelf oprichten. Op deze manier kunnen we tot een echt front van reizigers en personeel komen. Op traditionele partijen en/of een organisatie zoals BTTB (Bond van Trein, Tram en Busgebruikers) zullen we niet moeten rekenen: zij zijn niet fundamenteel tegen besparingen en willen in het beste geval enkel ‘anders’ besparen.
