LSP-pamflet
Zonder protest geen vooruitgang
Vooruitgang voor vrouwen, LGBTQIA+personen en andere onderdrukte groepen is te danken aan hun strijd. Maar toch dreigt de klok teruggedraaid te worden. Onzekerheid en onrechtvaardigheid domineren de levens van velen. Zonder een duidelijk antikapitalistisch en socialistisch alternatief kan (extreem)rechts zich opwerpen als alternatief.
Waar de opmars van extreemrechts toe leidt, zagen we in de VS met het afschaffen van abortusrechten of de aanvallen op LGBTQIA+ rechten elders. Extreemrechts spreekt over hogere minimumlonen, maar Vlaams Belang stemt tegen elk voorstel om lonen te verhogen. Ze werken vakbonden die strijden voor koopkracht tegen. Ze zetten werkenden tegen elkaar op met discriminatie. Dat kunnen wij ons niet permitteren!
Na onze getuigenissen: verandering afdwingen!
#MeToo is niet voorbij. Jarenlang werd status en macht gebruikt om slachtoffers het zwijgen op te leggen, maar slachtoffers van seksueel geweld, machtsmisbruik en andere vormen van grensoverschrijdend gedrag blijven getuigen. Wereldwijd vinden grote feministische protesten plaats en ook in België zagen we acties tegen onderdrukking en misbruik. Denk maar aan Black Lives Matter, Pride Protest of de acties tegen misbruik in het onderwijs en het uitgaansleven.
De getuigenissen in de mediasector en het onderwijs of het feit dat seksueel geweld vooral voorkomt in de gezinscontext maken duidelijk dat daar waar onzekerheid en afhankelijkheid het grootst is, misbruik vaker voorkomt. De strijd tegen geweld is daarom ook een sociale strijd.
Vele politici beweren feministisch te zijn en nemen onder druk soms zelfs goede maatregelen, maar enkel als voor die maatregelen ook voldoende middelen worden vrijgemaakt kunnen ze een verschil maken. Met onderfinanciering van de publieke diensten en de pensioenen duwen ze vrouwen verder in ongelijkheid. Van het recht op abortus maken ze een politiek steekspelletje. Justitie faalt keer op keer. Slachtoffers worden veel te vaak niet geloofd, racistisch politiegeweld wordt getolereerd en #JusticeForSanda toont dat klassenjustitie niet tot het verleden behoort. Het hele systeem is schuldig.
Stop de extreemrechtse dreiging
De verkiezingen in 2024 gaan over de vraag of extreemrechtse en conservatieve politici sterker worden of als ook ter linkerzijde de tegenstem groeit. De PVDA is een tegenstem op extreemrechts, maar dat zal vooral zo zijn als we ook op straat de strijd tegen discriminatie blijven voeren en solidair zijn met slachtoffers wereldwijd: van Palestina, Oost-Congo, Ethiopië tot China. De PVDA-verkozenen kennen de realiteit van het dagelijkse leven en leggen het vuur aan de schenen van traditionele machtspolitici. Ze brengen de stem van protestbewegingen tot in het parlement.
Andere partijen willen extreemrechts bestrijden met hetzelfde beleid dat hen heeft groot gemaakt. Maar de vraag is niet of we het ergste kunnen vermijden, de vraag is of het helemaal anders kan! Enkel stemmen is daarom niet genoeg. Om de voorstellen die de PVDA doet in beleid om te zetten zal sociale strijd nodig zijn. Enkel zo kan de werkende klasse het Vals Belang en Franstalige varianten (zoals Chez Nous) klein krijgen.
Geen kapitalisme zonder racisme
In dit systeem is winst belangrijker dan welzijn, natuur en gezondheid. De rijkste 0,18 procent Belgen heeft een groter vermogen dan de armste helft. Racisme, seksisme, ableism, LGBTQIA+fobie en discriminatie o.b.v. leeftijd worden gebruikt om lage lonen voor bepaalde jobs en sectoren te rechtvaardigen. Zo verlagen kapitalisten de arbeidskosten en verhogen ze hun winsten.
De heersende klasse creëert bewust een vijandbeeld rond het ‘anders zijn’. Bijna alle partijen zijn voor een migratiestop en doen alsof migranten verantwoordelijk zijn voor de tekorten. Op die manier verdelen ze om beter te kunnen heersen. Het bemoeilijkt eenheid van de werkende klasse die nodig is om samen te strijden voor betere leef- en werkomstandigheden. De ”sociale” agenda van extreemrechts is dan ook een grote leugen. Ze verzwakken onze strijd.
Free Gaza: “Mourn the dead, fight like hell for the living!”
Te midden van een genocidaal bloedbad klinkt deze boodschap actueler dan ooit. Overal zien we de werkende klasse in actie daar waar onrecht en ongelijkheid is. In het Midden-Oosten en Noord-Afrika weerklinken slogans die tijdens de revolutionaire protesten, meer dan 10 jaar geleden, gebruikt werden. Vakbonden in België roepen op transport van militaire middelen te stoppen.
Het potentieel voor echte verandering en een einde aan de decennialange bezetting en gruwel in Gaza ligt in deze massabeweging. Die beweging kan ook het vertrouwen geven aan Palestijnen en actievoerders op de Westelijke Jordaanoever en in Israël zelf om zich te blijven verzetten tegen de bezetting en het bloedbad.
Gaza werd platgebombardeerd en miljoenen verloren hun hele hebben en houden. Het Israëlische bezettingsleger onder leiding van Netanyahu vernietigt alles wat nodig is om te overleven en gebruikt honger als oorlogswapen. Ook op de Westelijke Jordaanoever en elders blijft het geweld van kolonisten en het leger tegen Palestijnen duren.
De Israëlische staat gebruikt op hypocriete wijze feministische taal en misbruikt de strijd voor LGBTQIA+ rechten om haar genocidale oorlog te verbloemen en te rechtvaardigen. Queer activisten en Palestijnse vrouwen roepen op tot verzet tegen dit koloniaal ‘feminisme’. Ook wij verzetten ons tegen elke poging van het kapitalistische establishment om feminisme of LGBTQIA+ rechten te instrumentaliseren om koloniale en racistische praktijken te rechtvaardigen. Een socialistisch feminisme is gebaseerd op het begrip dat oorlog, net als gendergerelateerd geweld, diepgeworteld zit in de patriarchale machtsstructuren van het kapitalisme.
Terwijl het in Gaza bommen regent, nemen de winsten van Belgische oorlogsfabrikanten toe. De regeringen hebben bloed aan hun handen. De aandeelhouders van wapen- en transportbedrijven profiteren van elke kogel die afgevuurd wordt. De werkende klasse kan die winst- en moordmachine tegenhouden. Wanneer zij het werk stillegt – of beter nog: zelf zou beslissen over wat met de infrastructuur van wapenbedrijven gebeurt – liggen de winsten ook stil. Wij komen ervoor op om de hele wapenindustrie in publieke handen te brengen en deze industrie om te vormen tot maatschappelijk nuttige productie.
- Voor een internationale massabeweging
- Voor een boycot van de werkende klasse op wapenproductie en -transport
- Voor Palestijnse bevrijding en sociale bevrijding in het hele Midden-Oosten
Een programma voor een wereld zonder onderdrukking
Dit systeem is niet in staat onze rechten te respecteren en al zeker niet in tijden van crisis. Om de strijd tegen discriminatie te winnen hebben we nood aan een programma dat uitgaat van een compleet andere logica dan die van het kapitalisme. Dat is hoe LSP de strijd tegen discriminatie ziet. Een wereld zonder discriminatie is mogelijk, dit programma zet er de eerste stappen naar toe:
Tegen extreemrechts: opkomen voor een sociaal alternatief. Extreemrechts is in opmars en dat blijft niet zonder gevolgen. Dat is zeker zo voor migranten, moslims, LGBTQIA+ personen, vrouwen, mensen met een beperking, etc. Tegenover de opmars van Vlaams Belang en haar Franstalige tegenhanger, Chez Nous, hebben we nood aan sociale strijd en een stem voor de PVDA.
My Body, My Choice. Politici spreken over vrouwenlichamen alsof het over koehandel gaat. Het recht op abortus is te beperkt en van een echte keuze is geen sprake. Door gebrek aan degelijke kinderopvang en koopkracht zit er voor sommigen niets anders op dan beslissen om geen kind te krijgen. Ook het recht om ons te kleden zoals we willen wordt ingezet als politieke pasmunt, denk maar aan het hoofddoekenverbod. Wij strijden op elk vlak voor een echte keuze!
Gerechtigheid voor alle slachtoffers. Slachtoffers getuigen massaal, maar dat leidt te weinig tot verandering. Voor massale publieke investeringen in vluchthuizen, zorgcentra na seksueel geweld en meldpunten. Deze infrastructuur in ieders omgeving is noodzakelijk om elk slachtoffer te ondersteunen in hun strijd voor rechtvaardigheid.
Massale publieke investeringen in onderwijs. Het onderwijs blijft te beperkt tot een voorbereiding op de arbeidsmarkt. Het is nochtans een plaats bij uitstek om discriminerende vooroordelen tegen te gaan. Voor degelijke lessen seksuele opvoeding die breken met hetero- en cis-normativiteit en met grote aandacht voor consent.
Meer, beter en gratis openbaar vervoer. Stop vervoersarmoede: transport is een basisbehoefte. Wij laten niemand achter. Besparingen en afbraak van het publieke net maakt de samenleving steeds minder inclusief en zorgt bovendien voor meer CO2-uitstoot. Zij die het minst mobiel zijn of begeleiding nodig hebben, worden hierdoor het hardst getroffen.
Minimum 17 euro per uur en 1700 euro pensioen. Slachtoffers van geweld zijn vaak financieel afhankelijk van de dader. Die kan een partner, huisgenoot of baas zijn. Garandeer iedereen een onafhankelijk en waardig leven! Geld is er genoeg.
30 uren werkweek. Het tekort aan crèches en de veel te lage lonen zorgen voor een enorme dubbele dagtaak of verplichten gezinnen de keuze te maken een van de ouders thuis te laten blijven. We produceren meer dan ooit, maar de werkdruk blijft stijgen: er waren nog nooit zoveel langdurig zieken. Een collectieve arbeidsduurvermindering bevordert het welzijn van iedereen en moet gepaard gaan met een lagere werkdruk, massale aanwervingen ter compensatie en loonbehoud.
Stop wachtlijsten. De jarenlange besparingen op publieke diensten maakten zorg, rusthuizen en crèches ontoegankelijk. Transpersonen zijn daar in het bijzonder slachtoffer van. Iedereen met nood aan zorg en opvang hoort daar recht op te hebben, ongeacht sociale of economische status. Stop de privatiseringen en investeer massaal waar nodig.
Asiel voor alle vluchtelingen en regularisatie van alle mensen zonder papieren. In een wereld van genocide, oorlog en klimaatramp is solidariteit met vluchtelingen een noodzaak. Een kind sluit je niet op en elk mens heeft recht op een dak boven het hoofd.
De investeringen en maatregelen afdwingen die noodzakelijk zijn om discriminatie en onderdrukking aan de wortel aan te pakken botsen binnen dit systeem altijd op weerstand van de elite en traditionele politici. Daartegenover hebben we nood aan een werkende klasse die in strijd gaat en zich niet laat verdelen.
Voor een socialistisch alternatief. Onderdrukking en discriminatie zijn inherent aan kapitalisme. Alles dat nodig is om discriminatie te bestrijden botst met de wetten van dit systeem. De sleutelsectoren van de economie zoals de energie, farma en financiële sector moeten publiek beheerd en gecontroleerd worden. De rijkdom moet collectief beheerd worden gebaseerd op de noden van mens en planeet.
In een wereld zoals vandaag is zwijgen geen optie
Het leven kan niet gewoon doorgaan terwijl geweld, rampen en oorlog de levens van miljoenen mensen beheersen. Of je nu werkt, studeert of werkloos bent: in de strijd staan we samen sterker dan alleen.
Emancipatie betekent ook begrijpen waar onderdrukking vandaan komt en met anderen het gesprek aangaan over hoe hiertegen op te komen. Wij maken deel uit van een internationale beweging die jongeren en werkenden organiseert in actie en vormt in het marxisme. Sluit vandaag nog bij ons aan!
- 25-31 maart: meetings met Braziliaanse antiracistische activist. LSP maakt deel uit van International Socialist Alternative. Dat zijn jongeren en werkenden die zich over de hele wereld organiseren tegen onrecht en uitbuiting. Kom naar een van onze meetings.
- 18 mei & 30 juni: Pride is a Protest. Betoog met ons mee in Brussel op 18 mei op de Belgian Pride waar we een strijdbare boodschap brengen. Op 30 juni organiseren we Pride is a Protest in Gent een roze zondag van strijd tegen LGBTQIA+ fobie en extreemrechts. Na de optocht volgen speeches en optredens. Alle info via @Pride_is_a_Protest
- 6 & 7 juli: Antifascist Weekend. Om de zomer in te zetten, nodigen we iedereen uit voor een weekend vol vorming, gesprekken en uitwisselingen over hoe we de dreiging van extreemrechts kunnen tegenhouden. Met internationale sprekers. Alle info via linktr.ee/AntifascistWeekend
