Na een periode van lockdown zonder lessen, is het niet evident om examens te organiseren. Jongeren staan onder enorme druk. Bij ons beslissen de scholen zelf als ze al dan niet examens houden. In Ierland was er massale druk van jongeren die er uiteindelijk toe heeft geleid dat de eindexamens zijn afgelast. Hieronder een artikel over hoe dat werd bekomen.
Door Myriam Poizat, Socialist Party (ISA in Ierland)
Hoe de afschaffing van de examens werd afgedwongen
Uit de officiële verslagen zal wellicht blijken dat de annulering van de eindexamens (Leaving Cert examens op het einde van wat bij ons het middelbaar onderwijs is) te wijten was aan logistieke problemen rond het organiseren van examens in een pandemie. Ongetwijfeld zou de overheid het moeilijk hebben gehad om in de examenzalen voldoende bescherming te voorzien naast extra personeel. Deze obstakels waren van bij het begin duidelijk. Toch werd pas op het laatste moment beslist om geen eindexamens te organiseren. Waarom? Een belangrijke factor in de beslissing was ongetwijfeld de druk van de scholieren, maar ook van de ouders en leerkrachten. Zij spraken zich uit over zowel het verlies aan schooltijd als over de onmenselijke beslissing om de eindexamens (door de staat georganiseerd) te laten plaatsvinden op een ogenblik dat de pandemie grote druk zet op de geestelijke gezondheid van jongeren.
Het was van bij het begin van de pandemie duidelijk dat de regering de examens niet wilde afzeggen. Vanuit een minachting rond het welzijn van de jongeren werd vastgehouden aan de organisatie van de eindexamens. Het maakte dat jongeren meer dan twee maand in een onzekere situatie vol spanning zaten.
Het was een samenloop van zowel logistieke problemen (die groter werden naarmate de examens dichterbij kwamen) en het verzet van de jongeren, die maakte dat de examens uiteindelijk werden afgeschaft. Het verzet van de jongeren begon zich te organiseren rond kwesties als de toenemende geestelijke gezondheidscrisis en de bescherming van jongeren en personeel (inclusief mondmaskers, handschoenen …). De regering werd bang van hoe dit verzet zou ontwikkelen. Een online peiling onder bijna 25.000 jongeren gaf aan dat 79% voorstander was van het schrappen van de examens. Maar er waren ook eerste stappen van actieve organisatie. Zo hield parlementslid Mick Barry van de Socialist Party samen met Socialist Students een online meeting met 2500 aanwezigen, waarbij 1500 jongeren zich inschreven om deel te nemen aan een campagne die tijdens deze meeting werd voorgesteld om de druk op de regering op te voeren. De eerste actie van die campagne was zeer belangrijk: de hashtags #cancelthelc en #canceltheleavingcert werden trending in Ierland. Een dag later werden de examens geannuleerd. Als we ons organiseren en vechten, kunnen we winnen!
Verzet tegen elke vorm van discriminatie en onnodige druk op jongeren
De nieuwe regeling is echter geen oplossing. Ten eerste zijn de scholieren die zich aan het voorbereiden waren om de eindexamens later af te leggen, volledig aan hun lot overgelaten. Het werd hen zelfs verboden om de leerkrachten en scholen te contacteren. Ten tweede is er een voorstel tot ‘plan B’ op basis van “verwachte resultaten”, wat zeer nauw aansluit bij het Britse conservatieve model van een voorspellend beoordelingssysteem dat jongeren uit de werkende klasse discrimineert.
Toen de examens geannuleerd werden, kondigde het ministerie van onderwijs aan dat de resultaten zullen berekend worden op basis van voorspelling, “aangepast aan de verwachte verdeling per school.” Deze ‘aanpassing’ moet net als het voorspellend beoordelingssysteem verworpen worden. Een studie uit 2016 van Gill Wyness van University College London toont aan dat het systeem van “voorspelde cijfers onnauwkeurig is. Slechts 16% van de kandidaten haalde het hoogste A-niveau dat ze volgens de voorspellingen zouden halen.” De studie bevestigde dat jongeren uit gezinnen met een laag inkomen meer kans hebben om een lagere voorspelling te krijgen en dat het profiel van de school in het bijzonder discriminerend is voor jongeren uit de werkende klasse. Daarnaast zijn jongeren uit de werkende klasse het meest vatbaar voor problemen rond geestelijke gezondheid, moeilijke gezinssituaties en zelfs met studentenjobs om nu al te sparen om naar de universiteit te kunnen. Dat alles heeft een impact op de voorspelde resultaten, die een verkeerd beeld geven van de reële capaciteiten. Dit wijst overigens op een probleem met het traditionele systeem van eindexamens dat gebaseerd is op het volproppen van kennis in plaats van op onderwijs gericht op het verwerven van vaardigheden.
Er mag geen onnodige druk op scholieren gezet worden. De Socialist Party en parlementslid Mick Barry verzetten zich tegen het voorspellende beoordelingssysteem. Niemand mag dit jaar gebuisd worden. Iedereen moet de mogelijkheid hebben om door te gaan.
Stop de ongelijkheid in het onderwijs
De gezondheidscrisis vergroot de ongelijkheid tussen zowel de laatstejaarsscholieren als die van het vijfde middelbaar die ook in deze moeilijke omstandigheden geacht worden een groot deel leerstof te verwerken. Voor sommigen komt dit bovenop een druk huishouden, geen toegang tot goede apparaten met snel internet, geen toegang tot interactie in de klas, geen opbouw van verbale vaardigheden, mogelijk ook ouders die in de essentiële sectoren werken of familieleden die getroffen zijn door het virus. Dat zijn slechts enkele redenen die maken dat jongeren, zeker die uit de werkende klasse, in de problemen kunnen komen.
Die ongelijkheden zijn niet plots ontstaan door Covid-19. Ze maken deel uit van het onderwijssysteem. In plaats van de nieuwsgierige en intelligente jeugd te koesteren, legt het stelsel de nadruk op waarden als productiviteit en concurrentie. In plaats van te worden gevraagd om intelligentie en vaardigheden te ontwikkelen die nuttig zijn voor het betreden van het actieve leven, zijn scholieren verplicht om een 18 maanden durend curriculum in een reeks van geheugentests te herkauwen. Dit betekent dat het systeem de voorkeur geeft aan studenten uit stabiele gezinnen die over rustige studieruimtes beschikken, zich desnoods privéonderwijs kunnen veroorloven en niet noodzakelijk deeltijds hoeven te werken om hun gezin te onderhouden of te sparen voor de universiteit.
Niet alleen komt niet iedereen op gelijke voet in de examens terecht, de volgepropte examenperiode legt ook een grote druk op de mentale gezondheid van jongeren. Onderzoek uit 2019 meldde dat 75% van de scholieren “extreme stress” ervaart als direct resultaat van de examens, waarbij 28% lijdt aan depressie.
De eindexamens en het bijhorende puntensysteem helpen een neoliberale agenda bestendigen, waarbij alles gericht is op winstgevendheid op korte termijn in plaats van te investeren in noodzakelijke openbare diensten zoals onderwijs. Ierland kent de op één na laagste uitgaven voor onderwijs in de EU als percentage van het BBP. De scholieren worden tegen elkaar opgezet in een strijd voor toegang tot schaarse plaatsen in het hoger onderwijs.
Er is nood aan massale publieke investeringen in onderwijs. De stressvolle verouderde eindexamens moeten verdwijnen. In plaats van een belasting op grote bedrijven, zoals Apple, te weigeren, zou dit geld net kunnen gebruikt worden om te investeren in onderwijs. Dat zou het mogelijk maken om meer personeel aan te werven, de grootte van de klassen te verminderen, inschrijvingsgelden te schrappen en studenten die moeilijk rondkomen van een studiebeurs te voorzien .
Jonge mensen kunnen zich organiseren en verandering afdwingen
De overheid negeert het welzijn van de scholieren en was niet bereid om toegevingen te doen aan de jongeren of om meer middelen te investeren in onderwijs. Jongeren moeten opkomen voor meer inspraak. De overwinning rond de afschaffing van de eindexamens dit jaar, of eerdere overwinningen van de werkende klasse tegen de waterbelasting of voor de intrekking van het verbod op abortus, tonen aan dat als we ons organiseren en de strijd aangaan, het mogelijk is om zaken af te dwingen. Hetzelfde zal nodig zijn in de strijd voor een alternatief op de eindexamens.
Naar internationale maatstaven kent het Ierse onderwijssysteem een erg repressieve en onderdrukkende traditie. De strijd voor de afschaffing van de eindexamens moet worden gekoppeld aan de strijd om een einde te maken aan alle vormen van ongelijkheid en onderdrukking, voor een scheiding van kerk en staat, voor democratisch beheer van de scholen door leerkrachten, ouders en scholieren. Dit maakt deel uit van onze strijd voor een socialistisch alternatief, een samenleving waarin de werkenden en de gemeenschap op basis van een democratische planning de beschikbare middelen inzetten met het oog op de noden en behoeften van de meerderheid van de bevolking. Zo’n systeem zou niet de nadruk leggen op concurrentie en directe productiviteit, maar zou nieuwsgierigheid aanmoedigen en leerplannen opstellen gebaseerd op de aspiraties van jongeren in plaats van op de eisen van de kapitalistische klasse.
