Extreemrechtse dreiging leidt tot protest

2024 is een jaar van verkiezingen waarin extreemrechts kan scoren. Van India met de hindoe-nationalistische BJP van premier Modi over de Europese verkiezingen tot de dreigende terugkeer van Trump in de VS. De rechtse populist Milei trad aan als Argentijnse president. De groei van extreemrechts heeft gevolgen voor ons leven. Zo versterkt het de antifeministische terugslag die seksisme en discriminatie aanvaardbaar maakt. Het blijft niet bij woorden. De Indische verkiezingscampagne gaat bijvoorbeeld gepaard met dodelijk islamofoob geweld. 

door Geert Cool uit maandblad De Linkse Socialist

Gelukkig is er ook protest. De Duitse betogingen tegen het extreemrechtse AfD (Alternative für Deutschland) zijn indrukwekkend. In het weekend van 19 tot 21 januari waren er anderhalf miljoen betogers, een week later waren er meer dan 300 lokale betogingen en nog een week later waren er 300.000 betogers in Berlijn. In Argentinië ging de machtsovername door Javier Milei gepaard met goed opgevolgde stakingen en betogingen, waarin vrouwen een belangrijke rol speelden. In Finland waren er stakingen tegen de nieuwe coalitieregering met extreemrechts.

“Nie wieder ist jetzt”

De directe aanleiding voor het Duitse protest was een bijeenkomst van AfD’ers in Potsdam samen met de beruchte neonazi Martin Sellner van de Identitaire Beweging, leden van de traditionele conservatieve partij CDU en ondernemers. Ze bespraken een politiek project om twee miljoen mensen uit Duitsland te deporteren. Dit veroorzaakte een schok onder de Duitse bevolking die meteen het verband legde met het fascisme uit het verleden. “Nie wieder ist jetzt,” staat op de protestborden. 

In het protest is er veel steun voor een verbod op het AfD en voor de eenheid van alle democratische partijen tegen extreemrechts. Juridische maatregelen zijn echter niet betrouwbaar. Dat zagen we in april toen de studenten van het Vlaams Belang in Leuven, de NSV (Nationalistische Studentenvereniging), van de rechter bekwamen dat de universiteit een zaal ter beschikking moest stellen voor een meeting. Het ging om een meeting waarop Martin Sellner sprak, de neonazi van de deportatieplannen die tot het Duitse massaprotest leidden. 

De electorale opgang van het AfD is een uitdrukking van een algemeen gevoel van ongenoegen als gevolg van een asociaal beleid. Dat ongenoegen zal niet weggenomen worden door de gevestigde pro-kapitalistische partijen. We mogen niet toelaten dat zij het antifascistisch protest kapen, maar koppelen beter ons verzet tegen extreemrechts aan collectieve strijd tegen de oorzaken van het ongenoegen. 

Een uitstekend initiatief is de stakingsoproep #15vor12 die in Keulen werd gelanceerd en door de lokale bonden werd overgenomen. Het is een oproep om op 21 maart, de internationale dag tegen racisme, op elke werkplaats gedurende 15 minuten het werk neer te leggen om de strijd tegen extreemrechts te bespreken. Dat biedt kansen om het verband te leggen met eisen in elke sector en elk bedrijf, zeker op een ogenblik dat er sociale onrust is in Duitsland met onder meer spoorstakingen. Op die basis kunnen syndicalisten hun eisen ook naar de antifascistische betogingen brengen. 

Dat is belangrijk: sociale verworvenheden worden nooit bekomen met campagnes tegen wie het slechter heeft, maar steeds door strijd voor de rechten van de volledige werkende klasse in al haar diversiteit. 

Komt het protest ook naar ons?

Het Duitse protest staat in schril contrast met hoe er in Nederland werd gereageerd op de overwinning van Wilders en met het uitblijven van grootschalig antifascistisch protest in België. Wij nemen waar mogelijk mee initiatieven, maar het blijft voorlopig kleinschalig. Hoe komt dit?

Als er nog niet meer geprotesteerd wordt, komt dat ongetwijfeld voor een groot stuk omdat er gewenning is. Extreemrechts is al dertig jaar aanwezig met een boodschap van verdeeldheid, racisme, seksisme en queerfobie. Komt daar nog bovenop dat een deel van de traditionele politiek voorstellen van extreemrechts gewoon overneemt. Bij een toename van sociale tekorten groeit ook het staatsracisme. Dat maakt extreemrechts aanvaardbaarder. Sellner en co bespraken in Potsdam een ‘plan’ om miljoenen mensen met een migratie-achtergrond naar een Afrikaans land te deporteren. Dat ligt niet eens zo ver van de voorstellen van de Britse Tories die vluchtelingen willen deporteren naar Rwanda. Dat ‘Australisch asielmodel’ wordt in België ook verdedigd door zowel N-VA als VB. Het Britse plan loopt vertraging op wegens juridische bezwaren. Rwanda sloot eerder een deal voor de opvang van vluchtelingen die Israël uitgezet werden, maar kon nadien geen gegevens voorleggen over het lot van die vluchtelingen.

In Knack stelde auteur Dominique Willaert: “Als ik rond me kijk, merk ik vooral gelatenheid. Alles is geprobeerd, weinig heeft geholpen. Daar komt nog bij dat het Vlaams Belang mee is veranderd. Dat hangt samen met de normalisering van extreemrechts door de traditionele partijen en de media. In de media worden hun politici opgevoerd als gewone politici, en zo proberen ze zich ook te profileren.” Dat alles geprobeerd is, betwisten we. Protest op zich volstaat natuurlijk niet, er is nood aan een ander beleid. De opeenstapeling van sociale problemen is de afgelopen jaren enkel erger geworden door het aanhoudende besparingsbeleid en de aanvallen op onze levensstandaard. Dit maakt de voedingsbodem voor extreemrechts groter. Dat aanpakken, is helaas niet uitgeprobeerd en er zal heel wat protest nodig zijn om een beleid af te dwingen dat vertrekt van onze noden. 

Er is potentieel voor antifascistisch protest. Het VB scoort onder jongeren, maar de peiling van de hogeschool PXL onder first time voters geeft aan dat ook de afkeer tegen die partij groot is. Het VB kwam als grootste uit die peiling met 24,7% en tegelijk stelde 25% van de jongeren dat Tom Van Grieken een slechte politicus is, hij haalde het daarbij met ruime voorsprong van Conner Rousseau. Het is slechts één indicatie van een polarisatie die mogelijkheden biedt voor antifascistisch protest. 

LSP zal verder initiatieven nemen, zowel door deelname aan protestacties en de nationale coördinatie van antifascisten die opgezet wordt als met eigen campagnemateriaal dat in de loop van maart wordt gelanceerd.

Product afbeelding
In onze webshop:
Antifascistisch pakket
€15
Kopen

Massale deportaties uit Pakistan brengen enkel meer ellende

Extreemrechts stelt dat een massale deportatie van migranten nodig is om de overblijvende bevolking sociale voordelen te bieden. Dat klopt niet. In Pakistan voert de regering in lopende zaken sinds oktober een beleid om de 3,9 miljoen Afghaanse vluchtelingen het land uit te zetten. Sindsdien zijn er meer dan een half miljoen mensen de grens overgezet, vaak zonder enige opvang of idee van waar ze naartoe kunnen. Heel wat Afghaanse vluchtelingen leven al sinds 1979 in Pakistan of zijn er geboren. Deze aanslag op de mensenrechten gaat steeds meer gepaard met een veralgemening van de repressie en het geweld tegen de volledige bevolking.  

Delen:
Printen:
Voorpagina van De Linkse Socialist