Bij de Italiaanse verkiezingen van 4 maart haalde de linkse lijst Potere al Popolo (Macht aan het Volk) 370.000 stemmen voor de Kamer en 310.000 voor de Senaat. Dat is 1,16% van de uitgebrachte stemmen. Het is een bescheiden resultaat, maar het leidt niet tot pessimisme onder de betrokken militanten. Integendeel. Na de verkiezingen waren er tientallen lokale bijeenkomsten die aangaven dat er de wil is om het project van Potere al Popolo verder uit te bouwen. We spraken hierover met Giuliano Brunetti van onze Italiaanse zusterorganisatie Resistenze Internazionali en op 4 maart kandidaat van Potere al Popolo.
Hoe is die linkse alliantie ontstaan?
“Potere al Popolo is ontstaan vanuit een groep militanten in de stad Napels die al een tiental jaar actief is. Bijna twee jaar geleden was er de bezetting van een groot gebouw, een vroeger psychiatrisch ziekenhuis in het centrum van de stad. Van daaruit ontstond een sociaal centrum (Je So Pazz OPG) dat aan de basis lag van tal van campagnes (voor de rechten van werkenden, tegen racisme, …) die de groep erkenning en autoriteit in heel het land opleverden.
“Deze groep activisten kwam met een stoutmoedige oproep voor een antiliberale en volkse lijst bij de verkiezingen. De oproep werd meteen opgenomen door wat er overblijft van de PRC (Rifondazione Comunista), de PCI (Communistische Partij) en andere antikapitalistische krachten.”
De dynamiek sloeg over naar de rest van het land?
“Inderdaad. Dat gebeurde dankzij honderden algemene vergaderingen in de belangrijkste steden. Daar namen duizenden militanten aan deel, zowel oude militanten die terug actief werden als jongeren die hun eerste politieke ervaring opdeden, vakbondsmilitanten, politieke activisten, …
“De verkiezingscampagne was een gelegenheid om in de praktijk uit te testen hoe we met duizenden militanten die politiek verweesd waren geduldig en vastberaden de kracht van onze sociale klasse kunnen heropbouwen. Het enthousiasme en het optimisme waren bepalend in deze objectief erg moeilijke campagne waarin de linkerzijde werd verpletterd door een proteststem tegen de elite en voor de Vijfsterrenbeweging en de Lega.”
Wat waren de voorstellen en de activiteiten van Resistenze Internazionali?
“Resistenze Internazionali heeft dit project van bij het begin ondersteund. In de stad Genua en de regio Ligurië was onze deelname essentieel in de opbouw en dynamiek van Potere al Popolo. Een lid van Restistenze Internazionali was kandidaat voor de Kamer in Ligurië en haalde 11.000 stemmen (1,36%). We namen verder deel aan de campagne om een communistische arbeider verkozen te krijgen in een gemeente waar er samen met de nationale ook lokale verkiezingen waren.
“We stelden dat het niet volstaat om een antiliberaal initiatief op te bouwen, maar dat dit duidelijk antikapitalistisch moet zijn. Het neoliberalisme is een specifieke vorm die door het kapitalisme wordt aangenomen in de historische en sociale context vandaag. We benadrukten ook het belang van eenvoudige slogans zoals de collectieve arbeidsduurvermindering tot 32 uur per week zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen. Dat is een heel belangrijke eis in een land waar we tot 67 jaar moeten werken en waar 40% van de jongeren zonder werk zit.
“We verdedigden een democratische en inclusieve structurering van Potere al Popolo, met regionale vergaderingen die afgevaardigden op nationaal niveau verkiezen. Op dat vlak is er nog veel werk.”
Hoe zal het nu verder gaan?
“De militanten van Potere al Popolo komen met een nooit geziene vastberadenheid uit de campagne. De nationale vergadering van 18 maart, de eerste na de verkiezingen, gaf een uitstekend beeld van die sfeer. Er was een zaal voor 800 aanwezigen geboekt, maar er kwamen dubbel zoveel mensen opdagen!
“We moeten de organisatie nu uitbouwen op de werkplaatsen, in de scholen en in de wijken. De ordewoorden die van de nationale vergadering kwamen, zijn redelijk algemeen: elke regio moet zien wat mogelijk is. Het is echter belangrijk dat er belangrijke nationale campagnes ontwikkeld worden. Er zijn voorzichtige pogingen in die richting rond de pensioenen en de publieke gezondheidszorg. Het is niet eenvoudig, er zijn verschillende krachten in de alliantie met erg verschillende benaderingen tegenover de Europese Unie, de houding tegenover andere linkse krachten, … Vanuit organisatorisch oogpunt komt het erop aan om Potere al Popolo te democratiseren met verkozen en afzetbare structuren.
“Of Potere al Popolo kan uitgroeien tot een succes hangt af van de vraag of het van een structuur van politieke militanten kan uitgroeien tot een coherente kracht die tienduizenden strijdbare en radicale jongeren en werkenden kan organiseren.”
Voor een algemene analyse van de verkiezingen verwijzen we naar het artikel “Politieke aardschok in Italië” op https://nl.socialisme.be/73639.
