Jobstown-protest: activisten bedreigd met jarenlange gevangenisstraffen
Twee jaar geleden brak een spontaan protest uit in Jobstown, een volkswijk in Dublin, tegen het bezoek van de toenmalige vicepremier, Joan Burton (Labour). Tijdens het protest werd haar wagen omsingeld en liep ze twee uur vertraging op. Nadien werd klacht neergelegd tegen 18 ‘aanstokers’ van het protest. Ze werden beschuldigd van vrijheidsberoving. Eén van hen is parlementslid voor de Anti-Austerity Alliance: Paul Murphy. We spraken met Paul over het proces dat nu opgestart wordt.
Bedankt om met ons te spreken, Paul. Kan je ons eerst uitleggen waarom het bezoek van de vicepremier zo’n reactie losmaakte? Had dat alleen met de waterbelasting te maken?
“De premier zei over de beweging tegen de waterbelasting dat het ‘niet alleen om water’ ging. Voor één keer zijn we het met hem eens. De beweging tegen de waterbelasting was zo intens omdat het na jaren harde besparingen kwam. Mensen zagen hun job verloren gaan, jongeren moesten emigreren, de lonen daalden, openbare diensten werden helemaal uitgehold. De besparingen duwden honderdduizenden mensen in de armoede.
“De wijk waar het protest plaatsvond, was specifiek hard getroffen door het besparingsbeleid van de regering. Tekenend is dat de actie plaatsvond op de parking van de lokale voedselbank. Joan Burton was ook minister van Sociale Zaken en had een oorlog gelanceerd tegen groepen die afhankelijk waren van steun, zoals alleenstaande ouders. Ze was ook de partijvoorzitter van Labour, een partij die zich altijd voorgesteld had als de verdediger van werkende mensen. Op die basis kreeg Labour ook massale electorale steun in Jobstown. Het gevoel verraden te zijn door Labour was daar dan ook erg sterk.”
Wat zouden de gevolgen van een veroordeling voor de betrokken en de beweging tegen besparingen zijn?
“Vrijheidsberoving is een ernstige aanklacht, het is eigenlijk gijzeling. De zaak komt op vraag van de openbare aanklagers voor in een hoger hof, zodat straffen tot levenslang kunnen gegeven worden bij een veroordeling. Het leidt geen twijfel dat veroordeelden straffen van meerder jaren kunnen krijgen.
“Eerder werd een minderjarige beklaagde voor een jeugdrechtbank berecht: hij werd schuldig bevonden met uitstel van straf. Het beroep is nu hangende. De rechter zei dat hij schuldig was om dat hij neerzat voor een auto, anderen aanmoedigde om hetzelfde te doen, deelnam aan een ‘traag wandelen’ actie, de weg voor Burton versperde, vroeg om met haar te spreken en een megafoon gebruikte om slogans te roepen. Deze uitspraak brengt een wel erg brede interpretatie van ‘vrijheidsberoving’ waardoor ook veel vormen van protest eronder vallen. Een stakingspiket kan op die manier plots als ‘vrijheidsberoving’ omschreven worden. Dit is kortom een ernstige aanval op het recht op protest.
“Als ik veroordeeld zou worden tot meer dan zes maanden gevangenisstraf, word ik afgezet als parlementslid en kan ik niet meedoen aan tussentijdse verkiezingen om die zetel terug te winnen. Het is dus ook een directe aanval op de democratische rechten van de mensen die voor de Anti-Austerity Alliance stemden.”
De afgelopen twee jaar viel de regering en leed Labour een verpletterende nederlaag in de verkiezingen. Het lot van de waterbelasting is onduidelijk. Waarom is het dan nog belangrijk om een veroordeling te bekomen?
“De beweging tegen de waterbelasting schudde het establishment dooreen. Voor het eerst sinds het uitbreken van de crisis in 2008 stonden werkende mensen op, organiseerden ze zich tegen belangrijke besparingsmaatregelen en wonnen ze.
“Hoewel de waterbelasting nog niet 100% is afgevoerd – de maatregel is opgeschort – zal het heel moeilijk zijn om ze opnieuw in te voeren. De arbeidersbeweging heeft een boost gekregen door de beweging. Dit kwam deels tot uiting in de recente, militante en succesvolle stakingen van het tram- en buspersoneel in Dublin. Maar ook de verpleegkundigen, leerkrachten en werknemers uit de distributie gingen in actie.
“De officiële mantra van economisch herstel wringt steeds meer met de dagelijkse realiteit van gewone mensen die geconfronteerd worden met aanhoudende besparingen, onzekere jobs en lage lonen. Het kapitalistische establishment weet dat er wellicht meer bewegingen en stakingen komen. Daarom wil het Jobstown gebruiken als boodschap aan de werkenden: wie protesteert of staakt, kan gecriminaliseerd worden.”
Hoe bouwen activisten aan een campagne tegen deze aanval? Hoe kan solidariteit getoond worden?
“Ondanks de enorme inspanningen van de gevestigde media en de rechterzijde in het algemeen, is er een massale oppositie tegen het idee dat mensen vervolgd worden wegens deelname aan protest. We moeten in het offensief gaan en een actieve beweging uitbouwen. De beschuldigden en hun achterban hebben daartoe de campagne ‘Jobstown Not guilty’ opgezet. We komen actief naar buiten om de feiten rond het protest bekend te maken en deze aanval te bespreken. We krijgen veel steun. Vakbondsafdelingen, studentenorganisaties, belangengroepen, … drukten al hun steun aan de campagne uit.
“Er was ook al veel internationale steun van vakbondsmilitanten, verkozenen en bekende figuren, ook uit België. Dit soort solidariteit ondersteunt de campagne. Ik zou iedereen willen aanmoedigen om contact op te nemen met vakbondsafdelingen of andere organisaties om daar solidariteitsmoties of -berichten voor te stellen.”
Wat zou het gevolg zijn van een succesvolle beweging tegen deze poging om protest te criminaliseren?
“De regering zit al in een diepe crisis sinds bekend raakte dat de politietop betrokken was in lastercampagnes tegen agenten die corruptie binnen het korps naar buiten hadden gebracht. Daarbij werden zelfs valse beschuldigingen van kindermisbruik verspreid. Waarschijnlijk zal de premier dit schandaal niet overleven. Het establishment wordt afgewezen en in vraag gesteld door brede lagen van de bevolking. Als we winnen met de beklaagden van Jobstown, is de volgende vraag wie besliste om een proces tegen ons te voeren en welke politieke belangen aan de basis hiervan lagen. Het zal ook de rol van de politie en de media verder blootleggen. Dit alles zou zorgen voor een ernstige verdere verzwakking van de regering.”
-> Nu donderdag om 12u30: actie aan de Ierse ambassade in Brussel
