Verklaring door Gauche Révolutionnaire, onze Franse zusterorganisatie
Parijs werd eens te meer getroffen door vreselijk geweld. Er vielen meer dan 120 doden en tientallen gewonden op plaatsen waar werkenden en jongeren op een vrijdagavond verzamelen: het voetbalstadion, de zaal Bataclan, verschillende cafés in de 10de en 11de districten. De barbaarse terroristen wilden zoveel mogelijk mensen willekeurig neerschieten, eens te meer waren onschuldige mensen het slachtoffer. De aanslagen gebeurden in arbeidersbuurten van Parijs met een erg diverse bevolking. Zij lijden onder deze tragedie.
Niets kan deze aanslagen rechtvaardigen. Er waren op dezelfde vrijdag aanslagen in Parijs, Bagdad en Nigeria. Een dag eerder was er een aanslag op een markt in Beiroet. In Ankara was er op 10 oktober een aanslag, eerder waren er aanslagen in Tunesië. Wij treuren om onze broers en zussen, werkenden, jongeren, werklozen, alleenstaande ouders, gepensioneerden, los van hun achtergrond of afkomst.
Laffe aanslagen
We veroordelen deze aanslagen en de lafheid die er achter zit. Onschuldige mensen koelbloedig executeren getuigt van een extreemrechtse ideologie, wat ook de ingeroepen religieuze of andere excuses zijn. De terroristen van ISIS namen de verantwoordelijkheid voor de aanslagen op. Ze slagen er niet in om steun te krijgen onder gelijk welk deel van de bevolking, al zeker niet onder moslims. Ze hanteren dan maar methoden die doen denken aan fascistische groepen, dictaturen en bezettingslegers. Terreur is een politiek wapen dat tot doel heeft om eenheid onder werkenden te vermijden, om passiviteit op basis van angst te creëren, om racisme te versterken. We laten ons niet intimideren, we laten ons niet verdelen!
Eenheid van werkenden en jongeren tegen racisme en barbarij
De methode van willekeurige terreuraanslagen toont het ware karakter van ISIS, dit is een bende plunderaars en criminelen. ISIS is het resultaat van de chaos waarin Irak werd gestort door vernietigende oorlogen gestart door westerse regeringen en de willekeurige bombardementen op Syrië en Irak onder het mom van de ‘oorlog tegen terreur’.
Door willekeurig toe te slaan in arbeidersbuurten van Parijs speelt ISIS een bijzonder reactionaire rol. Moslims zullen een zware prijs betalen voor de nieuwe golf van islamofobie, intolerantie en racisme die na deze aanslagen zal volgen. Bovendien zorgen de aanslagen voor een rechtvaardiging van repressie die ook kan ingezet worden tegen acties van de werkenden en jongeren, te beginnen met het uitroepen van een ‘noodtoestand’ waarbij ook vakbondsbetogingen kunnen verboden worden.
Niet onze oorlog
De gevestigde politici zijn van het Front National tot de PS verenigd in hun oorlogstaal. Het is een oorlog die zij begonnen, maar waarvoor de gewone mensen nu de prijs betalen. Dit is niet onze oorlog. Deze regering blijft het regime van de Turkse president Erdogan steunen, dezelfde Erdogan die jarenlang ISIS ondersteunde door de terroristen vrije doorgang over de grenzen te verlenen terwijl dezelfde grenzen gesloten werden voor de mensen van Kobane, een Koerdische stad in het noorden van Syrië waar de bevolking zich succesvol verzet heeft tegen ISIS. Dezelfde Erdorgan bombardeert steden in Turks Koerdistan, terwijl het de Koerden zijn die de Iraakse stad Sinjar bevrijd hebben van ISIS.
De Europese regeringen blijven de regimes van Quatar en Saoedi-Arabië steunen, ze verkopen hen wapens terwijl deze regimes groepen als ISIS ondersteund hebben en momenteel betrokken zijn bij massale moorden in Jemen.
Neen aan extreemrechts
De regering-Hollande wil geen massale solidariteitsbeweging en wordt daarin gesteund door het FN en de Republikeinen. Het gevolg van de ‘noodtoestand’ is dat solidariteitsbetogingen zoals die na de aanslagen op Charlie Hebdo in januari kunnen vermeden worden. Het kan ook leiden tot een verbod op acties, zoals de stakingen tegen de afdankingen in de ziekenhuizen van Parijs of bij Air France. De noodtoestand voorziet in een “algemeen of specifiek verbod op bijeenkomsten die provocatief kunnen zijn of de openbare orde kunnen verstoren.” Het geeft de autoriteiten toelating om “gelijk welke maatregelen te nemen om de controle op de media en alle publicaties te verzekeren.” We kunnen deze beperkingen op onze rechten en activiteiten niet aanvaarden. De enigen die er voordeel uit halen zijn de patroons van de grote bedrijven, aandeelhouders en politici die hun beleid hiermee kunnen verderzetten terwijl deze maatregelen geen enkel obstakel vormen voor terroristen.
De organisaties van de arbeidersbeweging, vakbonden, partijen, campagnegroepen, … moeten zich verenigen in hun verzet tegen oorlog en tegen het moorddadige beleid van het kapitalisme en zijn oorlogen voor olie en winst.
De armoede waartoe steeds grotere delen van de bevolking veroordeeld worden, kunnen leiden tot wanhoop en verwarring waarop reactionairen en diegenen die ons verdelen op inspelen. Het beleid in het Midden-Oosten en Afrika zal enkel tot meer chaos leiden. De gevolgen hiervan zijn vreselijk voor de gewone werkenden die een hoge prijs betalen, terwijl politici de situatie aangrijpen om hun oorlogen verder te rechtvaardigen. Terreurgroepen gaan over tot plunderingen en organiseren algemene wanhoop die wordt gebruikt om zelfmoordterroristen uit te sturen, terwijl de leiders van de terreurgroepen zelf in paleizen leven. Meer oorlog zal enkel tot meer terrorisme leiden.
We moeten ingaan tegen dit systeem dat een militaire, economische en sociale oorlog voert tegen de meerderheid van de bevolking om de winsten van een kleine elite die veilig beschermd wordt te verdedigen. Wij worden geconfronteerd met terreur, dood, wanhoop en angst. We nemen dit niet langer, we mogen de racisten, extreemrechts en reactionairen niet laten winnen.
We laten ons niet intimideren en verdelen, we blijven strijden voor een tolerante samenleving op basis van samenwerking. Dit kan enkel in een samenleving die bevrijd is van kapitalisme en uitbuiting, een democratisch socialistische samenleving. Hiertoe is er nood aan een massale en eengemaakte strijd van werkenden en jongeren, los van afkomst, huidskleur, religieuze overtuiging of niet, … voor een degelijk leven voor iedereen in een samenleving die een einde maakt aan economische en sociale armoede waarop religieuze en politieke reactionaire krachten kunnen groeien.
We treuren om de vele onschuldige doden en gewonden. Deze gebeurtenissen maken ons kwaad en versterken onze vastberadenheid om in te gaan tegen dit onmenselijke systeem en de chaos die het creëert.
