Vrouwen zijn de eerste slachtoffers van besparingen
Vrouwen in het bijzonder worden hard getroffen door de verslechtering van de pensioenen en de werkloosheidsuitkeringen, het bevriezen van de lonen, het beperken van de toegang tot de zorg, het ontmantelen van de openbarediensten etc.
Er zijn talrijke voorbeelden te geven van de frontale aanvallen door de regering Michel op onze loons- en arbeidsvoorwaarden. Een paar voorbeelden:
• Het verlengen van de loopbaan door het verhogen van de leeftijd voor pensioen en brugpensioen. Dat terwijl vrouwen nu al, gemiddeld genomen, maar aan een loopbaan van 34 jaar komen. Dit omdat de helft van hen deeltijds werkt en het meestal vrouwen zijn die hun loopbaan onderbreken om, bij gebrek aan adequate openbare diensten, de opvang van kinderen en de zorg voor mindervaliden op te nemen.
Naast het verhogen van de leeftijd voor pensioen en brugpensioen, is er ook sprake van een puntensysteem waarbij werknemers in hun loopbaan punten kunnen verdienen als ze geen verlof nemen of overuren presteren. Ook deze ondermijning van de sociale verworvenheden zou vooral vrouwen hard raken.
• De afschaffing van de uitkering voor tijdskrediet zonder motivatie en geen gelijkstelling meer van de periode voor het berekenen van pensioenen. Tijdskrediet bij het einde de loopbaan pas vanaf 60j i.p.v. 55j! Dat terwijl vooral vrouwen hiervan gebruik maken om werk en privé beter met elkaar te kunnen verzoenen.
• De halvering van het gegarandeerd inkomen bij onvrijwillig deeltijds werken.
Al deze asociale maatregelen versterken de financiële afhankelijkheid van vrouwen en zullen iedereen raken.
Samen creëren ze nog meer precaire werkomstandigheden en drijven ze de flexibilisering van werknemers op. We zagen dit eerder al gebeuren met deeltijds werken: dit werd vrouwen opgedrongen en is nu de regel geworden in bepaalde sectoren, zoals in de distributie. Zo werd een ware lageloonsector gevestigd.
We moeten dus allen samen strijden, mannen, vrouwen, jongeren, werkenden, werklozen tegen de toenemende precaire werkomstandigheden en flexibilisering die ons wordt opgelegd. Daarom hebben we nood aan een nieuw actieplan tegen de regering Michel en alle besparingen.
Voor een nieuw actieplan
Het voordeel van het eerste actieplan was dat het plan goed op voorhand was gekend en het gradueel werd opgebouwd met een sterke informatie- en mobilisatiecampagne naar een algemene staking van historische omvang. Eén van de sterke punten was het (her)ontdekken van algemene personeelsvergaderingen.
Laat ons van de aangekondingde betoging op 7 oktober een succes maken! Door tussen de 120.000 en 150.000 mensen samen te brengen op 6 november 2014 in Brussel hebben de vakbonden belangrijke delen van de jongeren, de socio-culturele sector … tot zelfs kleine zelfstandingen, kunnen aantrekken. Dat potentieel is nog steeds aanwezig.
Een militantenconcentratie begin september en materiaal om te sensibiliseren en te mobiliseren dat massaal beschikbaar is, zou het ons mogelijk maken om een serieus momentum kunnen creëren voor een massabetoging als eerste stap.
Dat zou ook het ideale moment zijn om aan te kondigen hoe het actieplan na 7 oktober moet verder gaan en zo op te bouwen aan het essentiële wapen om deze regering van rijken te doen vallen: een nationale algemene staking.
– Volledig herstel van de index, vrije loononderhandelingen en een minimumloon van 15€ bruto/uur!
– Geen ondermijning van de arbeidscontracten door onderaanneming, interim of andere precaire banen!
– Handen af van het statuut van de openbare ambtenaren, geen afbouw van de openbare diensten, geen privatisering en liberalisering, insourcing in plaats van outsourcing!
– Handen af van ons pensioen. Herstel brugpensioen, vervroegd pensioen en eindeloopbaansystemen met ADV!
– Optrekken van de pensioenen tot minimum 75% van het laatst verdiende loon met een minimum van 1500€ per maand!
– Stop jacht op werklozen, geen degressiviteit, geen gemeenschapsdienst, maar volledige tewerkstelling door een veralgemeende arbeidsduurverkorting tot 32u/week zonder loonverlies!
– 85% van de Vlamingen is voor een belasting op vermogens boven een miljoen euro. Wij steunen dat en wensen er de nationalisatie onder democratische controle van de financiële sector aan te koppelen om kapitaalvlucht uit te sluiten.
– Nationalisatie van de sleutelsectoren van de economie onder democratische controle door de gemeenschap!
– De chaotische markteconomie en het private winstbejag bieden geen enkele garantie op een job. Voor een democratisch opgestelde en door de gemeenschap gecontroleerde planeconomie in een modern en democratisch socialisme !
Reacties zijn gesloten.