Afgelopen woensdag vond in het Nederlandse Den Haag een betoging plaats onder de slogan "Gelijk loon voor gelijk werk". De betoging kwam er onder druk van de vakbondsbasis, vooral uit de havens. Met de betoging eisten de militanten dat migrante arbeiders die hier komen werken een gelijk loon krijgen. Dat zou het ondermijnen van de arbeids- en loonvoorwaarden stoppen. Nu worden migrante arbeiders uit Oost-Europa daar voor gebruikt.
Bas De Ruiter
Het thema "gelijk loon voor gelijk werk" is op dit moment erg actueel, omdat in deze periode en ook op de bewuste dag van de manifestatie in politiek Den Haag gediscussieerd wordt over het openstellen van de grenzen voor arbeidsmigranten uit Oost-Europese landen die recentelijk zijn toegetreden.
Op de bewuste manifestatie waren ongeveer een 1000 arbeiders vanuit diverse sectoren aanwezig, maar veruit de grootste delegaties kwamen uit de (openbaar) vervoerssector en de havens. Op het podium werd door sprekers van diverse politieke partijen en door de voorzitter van FNV Bondgenoten, Henk van der Kolk, de visie van elk van deze organisaties weergegeven. Meest opvallend was toch wel de uitspraak van het VVD-kamerlid Diederik van der Sande: "Zorg dat diegenen die hier komen werken, zich houden aan de wetten en regels die hier gelden". Alsof het aan de Poolse arbeiders te wijten is dat zij onderbetaald worden.
Zijn oproep "sluit niet de poorten op dit moment" werd met veel boegeroep ontvangen, maar gelet op het applaus en de juichstemming naar aanleiding van de uitspraak van SP-kamerlid Jan de Wit "Als per 1 mei die grenzen opengaan, want daar komt het op neer, als die grenzen opengaan, er geen arbeidsmarkttoets meer plaatsvindt, dan is er voor een werkgever in dit land geen enkele prikkel meer om te denken aan die mensen die in een uitkering zitten, die arbeidsongeschikt zijn en al die jongeren op het VMBO die ook een plek moeten hebben op de arbeidsmarkt. (…) wat ons betreft tot 1 januari 2009 de grenzen dicht en zorgen dat de boel op orde komt en dan pas bekijken of het verantwoord is om ze open te maken" blijkt toch dat in de arbeidersklasse door gebrek aan een werkelijk links alternatief op dit vlak vanuit de SP en de vakbond, die beiden rechtse retoriek gebruiken over het sluiten van de grenzen, die rechtse retoriek doorsijpelt.
De strijd voor gelijk loon voor gelijk werk kan echter niet enkel in Nederland gevoerd worden, maar is een internationale strijd tegen armoede, werkloosheid en het kapitalistische systeem dat de lonen in het belangen van de bazen probeert te drukken, zodat die hun winsten kunnen vergroten. Met het sluiten van de grenzen bestrijdt men niet de oorzaken van het probleem, maar slechts de symptomen en sluit men eigenlijk ook de ogen voor de werkelijke oorzaak van het probleem en dat is de groeiende tegenstelling tussen rijk en arm, tussen kapitalisten en arbeiders en het feit dat in dit economisch systeem slechts de belangen van de kapitalisten centraal staan.
Om een einde te kunnen maken aan deze vorm van uitbuiting is het noodzakelijk om in Nederland als arbeiders, autochtoon en allochtoon, de strijd aan te gaan tegen ontslagen, armoede en uitbuiting en voor verbetering van de arbeidsomstandigheden en gelijk loon voor gelijk werk. Tevens is het echter noodzakelijk om de strijd van arbeiders in andere landen tegen deze problemen actief te ondersteunen, zodat de materiële noodzaak om te gaan migreren verdwijnen.
Offensief is als onderdeel van het Committee for a Workers’ International (www.socialistworld.net) betrokken bij de strijd van arbeiders wereldwijd tegen afbraak van arbeidsvoorwaarden, loonsverlagingen en massa-ontslagen. Deze strijd koppelen wij aan de strijd voor een alternatief op het kapitalistisch systeem: wij vechten voor een socialistische maatschappij wereldwijd, waarin niet langer de belangen van een kleine minderheid van kapitaalbezitters, maar de behoeften van de grote meerderheid van arbeiders, werklozen en armen, ongeacht leeftijd, ras, geslacht etc. centraal staan.
Als eerste stap in deze richting ondersteunen wij het idee dat vanuit bepaalde lagen van de vakbondsbasis wordt gelanceerd voor een landelijke actiedag tegen het kabinetsbeleid, als vervolg op een mogelijke tweede manifestatie rond het thema "gelijk loon voor gelijk werk" op 1 mei aanstaande. Slechts een beleid dat breekt met de kapitalistische logica zal een einde kunnen maken aan de ellende en ongelijkheid die door dit kabinet wordt en is veroorzaakt. In onze visie is een algemene staking absoluut noodzakelijk om dit kabinet daadwerkelijk naar huis te sturen en een ander beleid mogelijk te maken.
Pamflet van Offensief op de betoging
Met het overweldigende ‘NEE’ tegen de Europese grondwet, het verzet tegen de verworpen Havenrichtlijn en tegen de – met wijzigingen aangenomen – Bolkensteinrichtlijn voor het vrij verkeer van diensten is vanuit arbeiders en jongeren een duidelijk geluid tegen de neoliberale Europese politiek te horen geweest. Hiermee en in de recente gemeenteraadsverkiezingen is ook aan de regering Balkenende 2 een afkeurend signaal gegeven richting het beleid dat deze regering uitvoert.
Dit beleid veroorzaakt massa-werkloosheid, loonverlies en betekent een achteruitgang in de levensomstandigheden van de werkenden en werklozen in Nederland. Aan dit beleid, dat niet enkel in Nederland en Europa gevoerd wordt, maar over de vrijwel de gehele wereld, ligt een systeem ten grondslag dat enkel uitgaat van de belangen van de eerder genoemde rijke minderheid. Dit kapitalistische systeem is er steeds op gericht om de goedkoopste productiemethoden te vinden, waardoor de winsten voor de bedrijfsbezitters en aandeelhouders telkens verder kunnen stijgen.
De sociaal-economische problemen, zoals werkloosheid en armoede, die als gevolg van dit systeem ontstaan, zorgen niet enkel voor een verdere tweedeling in de maatschappij tussen de rijke minderheid en de relatief steeds armer wordende meerderheid. Ze worden door diezelfde rijke minderheid en de burgerlijke partijen in het parlement en de regering ook gebruikt om de arbeiders onderling te verdelen op basis van ras, godsdienst, geslacht enzovoorts. De media spelen hierin ook een belangrijke rol.
In andere Europese landen, met name Oost-Europese landen als Polen, Hongarije enzovoorts, is het loonniveau gemiddeld minstens vier keer lager dan in Nederland en de koopkracht van Poolse arbeiders is bijvoorbeeld slechts de helft is van die van Nederlandse arbeiders. Daarnaast ligt de werkloosheid in deze landen ook nog eens vele malen hoger. Enkel door ergens anders te gaan werken, kunnen zij voor hun gezin zorgen.
Het is deze arbeiders niet te verwijten dat zij – volgens Nederlandse maatstaven – onderbetaling accepteren, omdat het loon dat ze hier krijgen, in de meeste gevallen hoger ligt dan datgene dat ze in hun landen van oorsprong betaald krijgen. Veel van deze arbeiders zijn niet eens op de hoogte van de rechten die ze hebben, zoals dat de rechten die vermeld staan in algemeen verbindend verklaarde CAO’s ook voor hen gelden.
Het zijn de werkgevers die misbruik maken van de kwetsbare positie van deze arbeiders en die de werkloosheid onder Nederlandse arbeiders in de schoenen van de migrantenarbeiders schuiven. Deze verdeel-en-heers taktiek wordt gebruikt om de beweging tegen het neoliberale beleid van bezuinigingen en ontslagen te verzwakken. Slechts eenheid in strijd van arbeiders, ongeacht nationaliteit, ras, godsdienst enz., kan ervoor zorgen dat aan dit soort misstanden en aan het beleid van de regering een einde wordt gemaakt.
Offensief, de Nederlandse sectie van het Comité voor een ArbeidersInternationale (www.socialistworld.net), stelt in dit verband deze eisen:
* Gelijk loon voor gelijk werk, ongeacht ras/nationaliteit of wat voor grond dan ook;
* Geen nadruk op beperking van de instroom van migranten, maar juist actieve internationale solidariteit voor het verbeteren van de arbeidsomstandigheden in de landen van herkomst;
* Stop uitzettingen van allochtonen;
* Legalisering van illegaal in Nederland verblijvende migranten;
* Voor verkorting van de arbeidsweek naar 32 uur met behoud van loon;
* Volwaardig werk voor volwaardig loon; stop op verdere flexibilisering van arbeid die werkonzekerheid veroorzaakt.
De enige manier waarop een einde gemaakt kan worden aan een dergelijk beleid dat zich niet bekommert om de belangen van werkenden en armen in de samenleving; is te vechten voor een socialistische maatschappij die de belangen van de meerderheid van de bevolking, de arbeidersklasse tegen de kapitalistenklasse centraal staat.
Offensief is bij de strijd van de arbeidersklasse voor een maatschappij waarin de belangen van die klasse gediend gaan worden en het brute winststreven van een relatieve minderheid van kapitalisten niet langer de economie en het welzijn van de meerderheid bepaalt.
Vecht mee met ons in de strijd voor een dergelijke maatschappij!
