De verkiezingstijd gaat weer aanbreken. Op 7 maart zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen, in 2007 verkiezingen voor Provinciale Staten en de Tweede Kamer. Het is belangrijk om – ook lokaal – duidelijk te maken dat het afbraakbeleid van Balkenende en Zalm en hun lokale companen zo snel mogelijk afgelopen moet zijn. De SP is op dit moment de enige politieke partij van enige omvang die lijnrecht tegenover dit kabinet staat en de mogelijkheid heeft om uit te groeien tot een nieuwe arbeiderspartij. Offensief roept daarom iedereen op SP te stemmen, je aan te sluiten bij de SP en daarin actief te worden. Dat wil niet zeggen dat wij kritiekloos de SP-leiding in alles volgen: Offensief roept op tot kritische steun aan de SP.
Johan Kwisthout, fractievoorzitter SP Breda en lid Offensief (op persoonlijke titel)
Steun, omdat de SP een politieke partij is die – althans in naam – een alternatief voor het kapitalisme vormt, die binnen en buiten het parlement actief is, en een groeiende arbeidersaanhang heeft. De SP heeft de mogelijkheid om uit te groeien tot een nieuwe arbeiderspartij, na het verraad van de PvdA en de teloorgang van de CPN. Kritisch, omdat de huidige koers van de partij parlementaire illusies schept: illusies in de mogelijkheden van een ‘linkse’ regering (met PvdA en GroenLinks) om binnen het kapitalistische systeem duurzame verbeteringen voor de arbeiders af te dwingen. Als de geschiedenis één ding heeft uitgewezen, dan is het wel dat dit een uitzichtloze en zelfs gevaarlijke koers is: denk aan het Chili van Allende in de jaren ’70, maar ook aan de (kleine) verbeteringen die bijvoorbeeld Lafontaine in de jaren ’90 in Duitsland, Mitterand in de jaren ’80 in Frankrijk, en Den Uyl in het Nederland van de jaren ’70 door probeerden te voeren. Onmiddellijk werden zij teruggefloten door de ondernemers, die dreigden met een investeringsstop, massale werkloosheid en verplaatsing van hun bedrijven naar het buitenland. Er is meer voor nodig dan een parlementaire meerderheid om onder de gijzeling van het kapitaal uit te komen.
Ook lokaal heeft de SP op sommige plaatsen helaas illusies in een ‘linkse meerderheid’ en wordt er ingezet op collegedeelname door de SP. Ongeacht de afspiegelingen in de gemeenteraad zal ook de SP er niet aan ontkomen om landelijk beleid uit te moeten voeren en mee te moeten werken aan bezuinigingen en lastenverzwaringen. Door de wens mee te willen regeren verliest de SP haar angels en gaat een belangrijk instrument voor de arbeidersklasse verloren. Moet de SP dan lijdzaam toekijken en het bestuur aan de burgerlijke partijen laten? Nee, zeker niet. Waar mogelijk moet de SP lokaal de macht uit handen nemen van VVD, CDA en PvdA. Maar niet om op de winkel te passen, maar om vanuit die positie, met steun van de bevolking, de strijd aan te binden met het kabinet-Balkenende! De SP moet weigeren zich te schikken naar de kaders die het kapitalisme stelt, maar alle mogelijkheden aangrijpen om de strijd aan te binden.
In Liverpool is deze tactiek in de jaren ’80 succesvol toegepast door de leden van Militant (nu de Socialist Party). Zij waren actief in de Labour Party – toen nog een arbeiderspartij – en hadden in Liverpool een zeer sterke invloed in de partij. Onder leiding van Militant haalde Labour de absolute meerderheid in Liverpool, met een programma dat als thema had ‘better to break the law, than to break the poor’, oftwel: liever de wet overtreden dan de arbeiders verraden. De landelijke regering van Thatcher had namelijk de uitkeringen aan de gemeenten fors ingekrompen, waardoor de gemeenten de keus hadden om óf te bezuinigingen, de gemeentelijke belastingen en de huren van de gemeentelijke huurwoningen te verhogen, óf de strijd aan te binden en een ‘illegale’ (niet-sluitende) begroting vast te stellen en het geld wat Thatcher hun had afgenomen, terug te eisen.
De Liverpoolse kameraden deden precies dat laatste. In plaats van zich te schikken en te hopen er het best mogelijke uit te kunnen halen, bonden zij de strijd aan met Thatcher, samen met de Liverpoolse arbeiders. Duizenden Liverpudlians staakten en demonstreerden om hun steun te betuigen aan hun gemeentebestuur. Aanvankelijk met succes: Thatcher zag zich genoodzaakt om extra geld aan Liverpool te geven. Slechts door het verraad van de landelijke Labour Party onder leiding van de rechtse Neil Kinnock, die de Millitant-aanhangers met tientallen gelijk de partij uit zette, slaagde Thatcher erin de tegenstand van Liverpool te breken.
De ervaringen van Liverpool zijn een voorbeeld voor socialisten in de lokale gemeenteraden. Samen met de bevolking kan ook een lokale SP de strijd aanbinden met Balkenende. De socialistische organisatie Offensief roept daarom op om je in te zetten binnen de SP, om binnen de SP op te komen voor strijdbare SP, met wortels in de buurten en bedrijven, zonder parlementaire illusies maar met geloof in eigen kracht en in de kracht van organisatie. Onze coalitie is niet die met burgerlijke partijen, maar die met de mensen in de wijken en bedrijven. Samen – en alléén samen – kunnen we een andere maatschappij realiseren.
