door Jarmo (Antwerpen)
Op 5 februari stemde het Schotse parlement in met een nieuwe wet die stelt dat geen enkele huurder in Schotland de zogenaamde ‘Bedroom Tax’ na 1 april nog zal moeten betalen. Het gaat om een gehate, asociale belasting die een jaar eerder werd ingevoerd en onder druk van massabewegingen van tafel geveegd moest worden. De Schotse regering moest daarbij beloven dat ze 15 miljoen pond zou vrijmaken om ervoor te zorgen dat geen enkele van de 85.000 Schotse gezinnen de belasting zelf zou moeten betalen.
De Bedroom Tax werd ongeveer een jaar geleden ingevoerd. Het komt erop neer dat mensen die een sociale woning betrekken extra belastingen moeten betalen indien ze een slaapkamer ‘op overschot’ hebben. Twee slaapkamers voor twee kinderen wordt daarbij als een slaapkamer te veel beschouwd. Het is met andere woorden een bijzonder asociale maatregel die de meest kwetsbare lagen in de samenleving treft.
De Socialist Party Scotland (de Schotse zusterorganisatie van LSP) zette onmiddellijk regionale publieke meetings op rond dit thema in verschillende Schotse steden. Daarbij werd onmiddellijk duidelijk dat het potentieel bestond om er een brede, veralgemeende beweging van te maken.
Verschillende lokale campagnegroepen verenigden zich in een federatie waarnaar duizenden sociale huurders uitkeken als wapen in de strijd voor de verdediging van hun gemeenschappen. Deze federatie werd in april opgericht op een bijeenkomst met meer dan 250 afgevaardigden uit verschillende delen van het land en verschillende vakbonden. Op 30 maart 2013 waren er al eerste betogingen geweest, met 5.000 deelnemers in Edinburgh en meer dan 8.000 demonstranten in Glasgow.
Gekoppeld aan die betogingen werd vanuit de federatie ook beloofd dat uithuiszettingen als gevolg van het niet kunnen betalen van de belasting fysiek verhinderd zouden worden. Alle deelnemende campagnegroepen spraken hun steun uit voor een dergelijke campagne van burgerlijke ongehoorzaamheid.
De federatie vertrok van drie centrale eisen: dat de Schotse overheid met het geld om de belasting te betalen over de brug zou komen, dat ze een wet zou opstellen die uithuiszettingen als gevolg van de belasting zou verbieden en dat sociale huisvestingsmaatschappijen principieel zouden weigeren om huurders uit hun huis te zetten. Die drie eisen vormen vandaag de basis van de wet die door de regerende SNP (Scottish National Party) is doorgevoerd.
De SNP doet zich graag voor als de beschermers van gewone werkende mensen. We mogen echter niet uit het oog verliezen dat ze oorspronkelijk een positie innam die stelde dat dergelijke maatregelen enkel na een Schotse onafhankelijkheid mogelijk waren. Zoals de secretaris van de federatie, Gail Morrow, stelde: “Zonder de gigantische participatie aan de protesten en zonder het ontstaan van de federatie van campagnegroepen, zou de SNP nooit een vinger hebben uitgestoken om de huurders te beschermen. Zij zouden enkel de schuld op de Tories gestoken hebben zonder zelf iets te ondernemen om deze belasting de wereld uit te helpen.”
Het moge duidelijk zijn dat de verkozen Schotse politici enkel uit hun zetel gekomen zijn – en dat een jaar na de invoering van de gehate belasting – dankzij het eindeloze campagnewerk van de talloze verenigingen en actiegroepen die hen onder druk hebben gezet. Het omverwerpen van de Bedroom Tax in Schotland kan een enorme impact hebben op de strijd in Engeland en Wales om ook daar tot een overwinning te komen. Ondertussen zal de federatie ook in Schotland zelf waakzaam moeten blijven om elke poging om de belasting herin te voeren van een gepast antwoord te dienen.
Het is opmerkelijk dat, ook in tijden van crisis, overwinningen behaald kunnen worden. Dat kan echter enkel op basis van massale strijd tegen het asociale beleid. Het voorbeeld van Schotland toont aan dat het niet volstaat om illusies te koesteren in de traditionele partijen.
