Blair moet gedacht hebben dat de G8 wel zonder al te veel protest zou kunnen bijeenkomen op het Schotse platteland, ver weg van de grote steden. Hij heeft zich vergist. De enige manier om de kopstukken van de rijkste 7 landen en Rusland ter plaatse te krijgen was door middel van legerhelicopters die zo uit een Vietnamfilm leken te komen. In een versterkte burcht kregen de wereldleiders kaviaar voorgeschoteld en werden wat gemeenplaatsen uitgewisseld over armoede en klimaatsverandering. Buiten protesteerden duizenden jongeren en arbeiders. Ook wij waren ter plaatse met een groep van zo’n 150 tot 200 CWI-leden, waaronder een 50-tal kameraden uit België.
Geert Cool
De rit van op ons zomerkamp naar Gleneagles verliep vrij moeizaam. Op enkele kilometers van Gleneagles bleken alle straten afgezet te zijn en moesten we telkens opnieuw een andere omleiding volgen. De politie leek relatief toegeeflijk voor onze bussen, mede omdat we ook lokale kameraden bij hadden die met de politie onderhandelden. Na heel wat omwegen langs het mooie Schotse platteland kwamen onze bussen zowat als eerste aan in een dorpje vlakbij Gleneagles waar de betoging zou starten.
Op het vertrekpunt, een immens grasveld, kwamen de eerste betogers aan. Wij trokken met onze delegatie in groep van de bus naar het vertrekpunt. Een kleine betoging met een 150-tal aanwezigen die slogans roepen, dat moest wel de aandacht trekken. De media stormde erop af, wellicht in de hoop een gemaskerde betoger te zien die gevaarlijk overkwam. Tevergeefs. De muur van camera’s en journalisten die ons bijna tegenhield, kon niets aanvangen met wat ze bij ons zagen. Een gedisciplineerde delegatie in het rood gekleed en met politieke slogans, is niet spectaculair genoeg.
Op het grasveld waar we vertrokken, waren er tal van politieke toespraken. Het viel op dat het podium gedomineerd werd door enkele radicaal-linkse formaties. Zo spraken onder meer een parlementslid van de Scottish Socialist Party (SSP) en ook George Galloway van Respect. Ondanks de dominantie van radicale sprekers, was de toon absoluut niet radicaal. Frances Curran (parlementslid van de SSP) gaf uitleg bij het protest van de SSP-parlementsleden in het parlement om toelating te krijgen voor deze betoging. Als gevolg van dat protest werden 4 SSP-parlementsleden een maand geschorst en krijgen ze ook geen werkingsmiddelen gedurende een maand. Dat is uiteraard een regelrechte aanval op de democratische vrijheid van meningsuiting zoals die ook voor parlementsleden zou moeten gelden. Verder beperkte Curran zich echter tot het verwelkomen van de betogers in Schotland. Jammer genoeg werd niet naar voor gebracht op welke manier kan gebouwd worden aan een alternatief op het beleid van de G8. Er werd niet gerept over een socialistisch alternatief.
Een grote groep bussen was volledig tegengehouden, maar uiteindelijk kwam het konvooi met betogers toch ter plaatse en kon vertrokken worden. De betoging trok in de richting van de afsluiting rond het hotel Gleneagles waar de G8-top plaatsvond. Veel hebben wij daar echter niet van gezien. De smalle straten konden de grote betoging amper aan en problemen in de betoging zorgden ervoor dat we lange tijd stil stonden. Met 10.000 aanwezigen was dit ongetwijfeld de grootste betoging ooit in de regio rond Gleneagles.
Een klein groepje betogers, nog geen 200 man sterk, kwam blijkbaar naar Gleneagles om rellen te veroorzaken. De media reageerde dolenthousiast. Het ene bebloede gezicht dat op te merken viel, haalde alle krantenkoppen en televisie-journaals. Het beeld van gevaarlijke antiglobalisten was veilig gesteld! Moest die kleine minderheid relschoppers niet bestaan, dan zou de media en de politie hen wellicht moeten uitvinden om de enorme veiligheidsoperatie en de grootschalige media-aanwezigheid te rechtvaardigen.
Op de betoging was het opvallend dat er veel verwarring was. Een aantal betogers liep rond in clownskostuum terwijl ze zichzelf zo belachelijk mogelijk probeerden te maken. Dat lukte vrij goed. Alleen stelt de vraag zich welke boodschap we naar voor willen brengen. De vorm waarop dit gebeurt, is voor ons niet zo belangrijk. We hebben geen probleem met clowns en andere mensen die van een betoging een verkleedpartij maken. Zolang het maar duidelijk is waarom betoogd wordt.
De betoging van deze woensdag was misschien duidelijker op dat vlak dan de grote betoging in Edingburgh van vorige zaterdag. Maar toch ontbrak er nog steeds een krachtige boodschap. Vanop het podium voor de aanvang van de betoging werd terecht duidelijk gemaakt dat de G8 enkel kan bijeenkomen in een versterkte burcht, waarbij ze zichzelf eigenlijk moeten opsluiten in een gevangenis. Daarbij werd opgeroepen om ervoor te zorgen dat ze in die gevangenis zouden blijven… Maar dat zal niet volstaan, er is nood aan een alternatief op het neoliberaal beleid.
Met het CWI kwamen we op de betoging tussen om een socialistisch alternatief naar voor te brengen. We vormden een delegatie op de betoging en verkochten ons blad. Dat was een positieve ervaring, veel jongeren stonden open voor onze ideeën. Door te bouwen aan een sterke revolutionaire kracht, willen we ervoor zorgen dat we in staat zijn om armoede naar de geschiedenis te verwijzen door komaf te maken met het kapitalisme.
