Afgelopen zaterdag waren er ongeveer 10.000 betogers in Dublin tegen de invoering van een huizenbelasting. De betoging viel samen met een bijeenkomst van de Europese ministers van Financiën waar verdere besparingen doorheen de eurozone werden besproken. Op de betoging was er een vastberaden en strijdbare sfeer. De betoging kwam er vooral op initiatief van de ‘Campaign Against Home & Water Taxes’ waarin de Socialist Party een centrale rol speelt.
Vorig jaar was er een niet-betalingscampagne waarbij de helft van de gewone huiseigenaars een nieuwe belasting boycotte. Het verzet tegen dergelijke belastingen is een uitdrukking van het algemene ongenoegen tegenover het besparingsbeleid.
Op de betoging werd parlementslid Joe Higgins luid toegejuicht toen hij stelde dat de strijd tegen de Poll Tax in Groot-Brittannië ‘Iron Lady’ Thatcher ten val bracht en dat een gelijkaardige massacampagne tegen de nieuwe huizentaks het einde van de heersende Labour Party kan betekenen.
Aan Dublin Castle warden de betogers gevraagd om de Labour Party de rode kaart te tonen. Er verscheen een zee van rode kaarten uit de betoging. Dat beeld verscheen de afgelopen in tal van kranten en het toont het groeiende verzet tegenover Labour. Het idee van de ‘rode kaart’ kwam van de Socialist Party. Onze leden speelden een centrale rol in het mobiliseren en organiseren van de betoging. Er werden duizenden affiches verspreid en er waren tientallen meetings in verschillende delen van het land.
Sinds het begin van de crisis is ere en bewuste poging van het politieke establishment en de media om de Ierse bevolking voor te stellen als verantwoordelijk en afwachtend, terwijl de acties in de andere PIGS-landen worden afgedaan als onverantwoord. De betoging van zaterdag heeft dit beeld doorprikt.
Het klopt dat de trojka in staat is om haar beleid op te leggen, niet in het minst omwille van de verraderlijke rol van de vakbondsleiding. Dat heeft evenwel geleid tot een groeiend onderhuids ongenoegen tegenover het besparingsbeleid. Bij gebrek aan strijd vanuit de vakbonden, komt het ongenoegen op het politieke toneel tot uiting. Bij een recente tussentijdse verkiezingen in Meath East strandde de Labour Party op de vijfde plaats, terwijl het in 2011 eerst kwam met 21%. Nu moest de partij het stellen mte amper 1.000 stemmen of 4,5%. In de nationale peilingen haalt de partij nog 7% tot 9%.
De druk op de Labour Party is groot. De campagne tegen de huizentaks richt zich tegen verantwoordelijken van de Labour Party en voerde intensief campagne in de electorale bastions van de partij. Maar er moet natuurlijk ook iets zijn waar de misnoegde kiezers wel voor kunnen stemmen. Bij de komende lokale verkiezingen in juli volgend jaar zou het goed zijn indien de lokale campagnes eigen lijsten van anti-besparingskandidaten naar voor schuiven. De woede tegenover Labour en het gebrek aan een breed politiek alternatief, betekent dat er een enorme ruimte hiervoor bestaat en dat een belangrijke stap in de richting van politieke vertegenwoordiging van de werkende bevolking kan gezet worden.
