De populariteit van Donald Trump is gezakt tot het laagste niveau ooit voor een Amerikaanse president in het eerste jaar van zijn mandaat. De regering is verre van stabiel, tal van functies zijn niet ingevuld en er zijn plotse verschuivingen. Ook onder zijn eigen aanhangers komt Trump in de problemen. Hij verklaarde dat de eerste 100 dagen van zijn regering een voorbeeld van efficiëntie waren. Maar ondanks het snel ondertekenen van een aantal decreten, slaagde hij er niet in om verkiezingsbeloften waar te maken.
Artikel door Ben (Charleroi) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Trump brengt politieke instabiliteit in zowel de VS als de rest van de wereld. Dit leidt tot verdeeldheid bij het establishment, ook bij de Republikeinen zelf. Een groot deel van de heersende klasse blijft bang van het risico op massaal sociaal verzet als antwoord op het beleid van de regering.
Clinton en Obama stelden meteen na de verkiezingen dat Trump ‘een kans’ moest krijgen. Maar ook zij zijn verplicht om nu over verzet te spreken. Niet dat we op de Democratische partij kunnen rekenen voor doeltreffend verzet tegen Trump: het neoliberale beleid van de partij heeft de basis gelegd voor het ongenoegen waarop Trump kon scoren. Bovendien werd de enige kandidaat die Trump had kunnen verslaan, Bernie Sanders, aan de kant geschoven.
Er is een kracht die sterker is dan de regering-Trump. Sterker ook dan het partij-apparaat van zowel de Republikeinen als de Democraten. Het is de kracht van de massa van werkenden en jongeren, als die op georganiseerde en gecoördineerde wijze tot acties als burgerlijke ongehoorzaamheid, betogingen en stakingen overgaat. We zagen al elementen van de enorme mogelijkheden in de Occupy-beweging in 2011. Na de verkiezing en eedaflegging van Trump werd het bevestigd met de grootste protestacties uit de Amerikaanse geschiedenis.
Sindsdien waren er tal van acties en betogingen. Op 8 maart, de internationale vrouwendag, en 1 mei, de dag van de arbeid, waren er actiedagen waarbij een aantal vakbondsafdelingen staakten. Dit was nog niet massaal, maar het is een belangrijke stap.
Van het defensief naar het offensief
De rechtse regering van Richard Nixon moest destijds toegeven aan de massale mobilisaties tegen de oorlog in Vietnam. Het massaprotest in die periode dwong de regering ook tot progressieve hervormingen zoals anti-discriminatiewetten, regels rond veiligheid op de werkvloer, bescherming van milieu en zelfs beperkte toegang tot het recht op abortus. Deze hervormingen kwamen er niet omdat Nixon het wilde, maar omdat hij geen andere keuze zag omwille van het massale protest. Massabewegingen kunnen het rechtse beleid afblokken!
De afgelopen decennia waren massabewegingen vooral defensief: tegen de oorlog in Irak, tegen de inhaligheid van Wall Street, … Maar tegelijk tonen ze het potentieel om te bouwen aan bewegingen die verworvenheden afdwingen. De acties in de VS vormen de basis waarop een nieuwe organisatie kan ontstaan die de werkenden en jongeren verenigt los van de belangen van de grote bedrijven.
Dit vereist een ambitieus programma en een mobilisatie die niet beperkt blijven tot verzet tegen de maatregelen van Trump, maar die opkomen voor alternatieven: een federaal minimumloon van 15 dollar per uur (momenteel is dat 7,5 dollar ), publieke gezondheidszorg voor iedereen, kwijtschelding van de studieschulden, einde van het racistische beleid, …
Binnen de protestbeweging bouwen wij aan een revolutionaire stroming die duidelijk maakt dat een kapitalisme in crisis geen blijvende ambitieuze hervormingen zal toelaten. We moeten breken met dit systeem en opkomen voor een socialistische samenleving die werk maakt van de enorme sociale noden. We moeten de onrechtvaardigheid en de ongelijkheid stoppen en bouwen aan een samenleving op basis van solidariteit. Daartoe moeten we met de gemeenschap de controle en het bezit van de sleutelsectoren van de economie in handen nemen.
Bouw met ons aan een socialistische organisatie die wereldwijd actief is. LSP is onderdeel van het Committee for a Workers’ International (CWI) dat actief is in meer dan 40 landen. Onze strijd is internationaal!
Ook tegen de Trumps van bij ons
Protest tegen het bezoek van Trump aan ons land draagt bij aan het internationale karakter van het verzet. Maar het gaat verder dan internationale solidariteit: dit protest is ook nuttig in de strijd tegen de rechtse regering in ons land. We kunnen de actiebereidheid aangrijpen om onze strijd te versterken.
Trump zet internationaal de toon en zweept rechtse populisten verder op. Daar wordt gretig gebruik van gemaakt door politici die op verdeeldheid uit zijn, denk maar aan de N-VA bij ons. Beeld je in wat het zou betekenen indien een Amerikaanse massabeweging, met internationale en in het bijzonder Belgische steun, Trump effectief stopt. Dat zou een enorme klap zijn voor het gezag en het beleid van de Belgische regering en alle andere rechtse politici. Een sterke betoging op 24 mei kan een springplank zijn voor toenemend verzet tegen racisme, seksisme en asociaal beleid, ook in eigen land.
