Op dinsdag 31 mei vond een buitengewoon statutair congres van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde plaats. Dit congres moest BBTK-BHV terug op de sporen te zetten als een volwaardige afdeling. Sinds de perikelen rond Faust stond de afdeling onder curatele van BBTK-nationaal. Eén ding was duidelijk: de affaire-Faust was verre van verteerd. Het ging dan ook niet om enkele aanpassingen, maar om een volledig nieuw artikel 12 van de statuten waar het o.a. gaat over de rol van de voorzitter. De krachtlijnen van dit vernieuwde artikel 12 kan je lezen in het pamflet dat LSP aan de congresgangers uitdeelde.
Een correspondent
Het congres verliep verre van sereen, om niet te zeggen chaotisch: er werd al eens geroepen, gescholden en uitgefloten en een openlijke vijandigheid tegenover het vakbondsapparaat (én spijtig genoeg ook het wantrouwen tussen de verschillende sectoren) was voelbaar in de zaal. Het was overduidelijk uit de tussenkomsten dat het al misliep tijdens de voorbereidingen van het congres in de verschillende sectoren. Zo was het niet duidelijk of men persoonlijke amendementen op de dag zelf nog kon indienen of dat enkel die amendementen ter stemming lagen die besproken en gestemd waren in de voorbereidende vergaderingen van de aparte sectoren.
Het veranderen van artikel 12 zorgt er ook voor dat er nu heel wat ongerijmdheden in de rest van de statuten staan maar de amendementen die hier mee te maken hebben werden/worden weerhouden voor een werkgroep die zich daarmee moet bezighouden: de uiteindelijke correcties zouden dan op het statutair congres van 2006 gestemd worden. Door de reeds vernoemde onduidelijkheden (manipulaties?) tijdens de voorbereidingen verliep het congres zeer chaotisch: sommige stemmingen moesten verscheidene malen herdaan worden. Op sommige momenten was er een hoog Monty Python gehalte. Het congres moest normaal eindigen om 13u, het werd echter 14u30.
Uit de tussenkomsten van de afgevaardigden bleek alleszins dat de basis meer transparantie en syndicale democratie wenst. Het uiteindelijk resultaat van het congres was wel een overwinning voor de basis: de voorstellen van de secretarissen om de macht in hun handen te concentreren werden gedeeltelijk gecounterd. In plaats van het voorzitterschap enkel open te stellen voor secretarissen (zoals in de ontwerptekst) werd het principe dat ook miltanten hun kandidatuur kunnen stellen, gevrijwaard: "De kandidaten voor het voorzitterschap dienen ofwel deel uit te maken van het bestendig Secretariaat ofwel sinds ten minste 8 jaar een mandaat van vakbondsafgevaardigde te bekleden, en voorgedragen worden door hun sector." Verder werd ook een amendement gestemd dat het mogelijk maakt voor de diverse organen om zichzelf bijeen te roepen op initiatief van 1/3 van de leden van die organen. Dat is een stap vooruit in vergelijking met de oude statuten.
Op 17 juni vindt een tweede congres plaats voor de verkiezing van de voorzitter: gaan we dan een potje onderling gebakkelei tussen secretarissen mogen aanschouwen?
