Het is onmogelijk om in de 600 woorden die ik heb voor dit artikel alle maatregelen uit de nota van De Wever op te sommen. Ik nodig iedereen uit om de analyses van de vakbonden, het dossier in deze krant of de nota zelf te lezen, want de uitdaging van de komende weken zal zijn om de ongekende omvang van de aanvallen die worden voorbereid te bespreken en onder de aandacht te brengen. We nemen best de tijd om met onze collega’s de voorstellen te ontleden en uit te leggen wat er gepland wordt. Dat is een eerste stap om hen bij de strijd te betrekken.
Door Karim, delegee ACOD
De toekomstige regering hoopt ongetwijfeld verdeeldheid te zaaien door elk van haar doelwitten gefaseerd aan te vallen. Het voordeel van dit lek is dat hun plan om iedereen aan te vallen nu duidelijk is. Op het menu van de aanvallen: besparingen op de budgetten van de openbare diensten (al in een erbarmelijke staat), nieuwe aanvallen op de pensioenen (het opleggen van de verhoging van de pensioenleeftijd tot 67 jaar is dus niet genoeg), leraren, werklozen (ga maar eens uitleggen aan de vele slachtoffers van collectieve afdankingen zoals bij Audi dat ze binnen twee jaar naar het OCMW moeten), het zorgpersoneel (hoe snel zijn de beloften na de Covid-crisis vergeten?!). Kortom, iedereen zal getroffen worden.
De kapitalistische maatschappij plaatst alle werkenden voor de noodzaak van een verenigd front. Tegenover deze aanval van historische proporties moeten we actief nadenken over de opbouw van een verenigd front van strijd door onze klasse. Als we onze levensomstandigheden willen beschermen, is er geen andere optie dan de weg van de strijd op te gaan.
De vele bedrijfssluitingen dragen bij aan dit sombere beeld en vragen om een dringende discussie in alle organisaties van de sociale beweging over een strategie van massale strijd tegen de toekomstige regering en voor het behoud van onze sociale verworvenheden. We zijn nogal sceptisch over de huidige strategie van de vakbondsstrijd bij Audi, we vrezen dat de strijd zal begraven worden voor hij echt begonnen is.
Er is echter potentieel. Op maandag 16 september kwamen we met duizenden op straat om onze woede en actiebereidheid te laten zien. Personeel van de onderaannemers van Audi liepen vooraan. De toespraken van de vakbondsleiders leken moedeloos, ze gaven geen uitdrukking aan de actiebereidheid op de betoging. Er kwamen geen vooruitzichten, geen eisen die ons toelaten om een bredere eenheid in strijd op te bouwen waarmee we ons ook kunnen verzetten tegen de toekomstige Arizona-aanvallen.
Kameraden, we staan tegenover een heersende klasse die haar belangen hardhandig zal verdedigen met een beleid dat een mix is van het slechtste van Thatcher en Trump. Kameraden, we moeten aan de slag. Discussiëren, druk zetten op onze vakbondsleiders, desnoods zonder hen acties op gang trekken. We kunnen het ons niet veroorloven om te verliezen. Samen kunnen we de aanvallen stoppen.
Iemand wiens naam ik me niet herinner, schreef lang geleden dat “bedeesdheid bij de slaven leidt tot stoutmoedigheid bij de tirannen.” Laten we niet bedeesd zijn, maar de strijd aangaan!
