Oktobereditie De Linkse Socialist: Ons organiseren om te winnen
Op 14 oktober ligt de supernota terug op tafel. Dat verklaarde informateur Bart De Wever in de media. De timing is geen toeval: voor de gemeenteraadsverkiezingen een horrorlijst van aanvallen op alle werkenden, werklozen, zieken, pensioenen, … opleggen, zou de resultaten niet ten goede komen. Dus wachten ze enkele weken langer. Arizona is een brutaal project tegen onze sociale klasse. We moeten ons organiseren om te winnen!
Dat gebeurt zowel op het syndicale als het politieke terrein. Het is niet duidelijk hoe de strijd tegen de geplande afdankingen bij Audi verder gaat, maar de betoging van 16 september toonde het potentieel. We staan sterker in ons verzet als we samen in strijd gaan en niemand achterwege laten, ook het personeel van de onderaannemers niet.
Ondertussen staat de wereld in brand. Terwijl onze krant naar de drukker ging, escaleerde het Israëlische staatsterrorisme in Libanon verder. De regering-Netanyahu wil het geweld en de genocide van Gaza exporteren met nu ook de dreiging van een grondoffensief. Ook andere conflictgebieden verdienen onze aandacht en internationale solidariteit, zo hebben we het in deze krant over Soedan. De protestbeweging tegen de genocide in Gaza verder uitbreiden en opbouwen, is essentieel. Er zijn lokale betogingen gepland in oktober, gevolgd door een nationale betoging op 20 oktober.
De lokale verkiezingen van 13 oktober zijn een ander centraal thema in deze krant. Een zo sterk mogelijk resultaat voor de PVDA is in het belang van onze klasse. Dat is zowel het geval voor de lokale kwesties, zoals huisvesting en mobiliteit, als voor het noodzakelijke verzet tegen de pletwals van besparingen die op alle niveaus wordt voorbereid. Is een echt ander lokaal beleid mogelijk? We kijken naar de geschiedenis van strijd tegen de schulden en besparingen in Luik.
De werkende klasse politiek versterken is ook noodzakelijk als antwoord op extreemrechts. Verzet is nodig tegen de zondebokpolitiek die zich niet beperkt tot extreemrechts, maar ook door ‘weldenkend rechts’ en zelfs delen van ‘links’ wordt overgenomen. Migratie is voor consequent links geen taboe. Het feit dat mensen zich genoodzaakt voelen om te vluchten, is een uitdrukking van een systeem in crisis. Enkel de consequente linkerzijde heeft daar antwoorden op. Dat verdedigen we ook met acties, op 21 september nog met een betoging tegen het extreemrechtse Voorpost in Antwerpen.
Het beleid van verdeeldheid beperkt zich niet tot racisme. Vrouwenrechten liggen eveneens onder vuur. De Arizona-partijen stemden deze week tegen een voorstel om de toegang tot abortus te verbeteren. Er is nood aan strijdbaar feminisme, dat blijkt bijvoorbeeld ook uit de vreselijke verkrachtingszaak in Frankrijk. We betuigen onze solidariteit met slachtoffer Gisèle en roepen op tot protest op de internationale dag tegen geweld op vrouwen eind november.
Inhoud
- Arizona: een brutaal project tegen onze sociale klasse. Ons organiseren om te winnen!
- Audi. Er ons niet bij neerleggen, strijd aangaan! || Betoging “Audi is van ons”: startschot van broodnodig sociaal verzet || Is het al niet meer toegelaten om een spandoek uit te rollen?
- Vervoer en mobiliteit: Tijd om de transitie te plannen || Personeel van Audi-onderaannemers: de vergeten slachtoffers
- Voor een zo sterk mogelijk resultaat voor PVDA op 13 oktober! || Kort || Poëzie
- Ook in België moeten we nog steeds vechten voor het recht op abortus || Terwijl collectieve afdankingen toenemen, wordt de jacht op de werklozen opgevoerd
- Zorgpersoneel kan niet langer wachten op zorg voor het personeel || Monopolievorming in de AI-markt: Waarom het kapitalisme het technologische potentieel niet kan waarmaken || Werken tot 67 jaar? Onmogelijk! Getuigenis door Mathias, 57 jaar, vrachtwagenchauffeur
- Niet onze schuld! “Better to break the law, than break the poor”
- Dossier. Thatcher meets Trump. Arizona staat voor hard asociaal beleid en verdeeldheid. || Actieplan nodig en bouwen aan brede beweging om aanvallen weg te staken! || Houd de dieven! Arizona zit in onze zakken || Jacht op wie ziek is, zonder antwoord op waarom aantal zieken toeneemt || Horror zonder einde
- Vervolg pagina 8
- Een jaar genocide in Gaza. Onze strijd is er één tegen kapitalisme en imperialisme
- Ook rond Soedan is er nood aan een internationale solidariteitsbeweging || Venezuela: noch de bureaucratie noch de burgerij biedt een alternatief
- Tentoonstelling. Tien jaar na de genocide op de Jezidi’s: de onoverwinnelijke zon
- LSP-Nieuws
- Stop de zondebokpolitiek! Tegenover verdeel-en-heers solidariteit in strijd || Alle ogen gericht op Ninove, maar waar blijven de antwoorden?
- Franse verkrachtingszaak. Solidariteit en gerechtigheid voor Gisèle! || Klimaatprotest meer dan ooit nodig! Doe mee met de vierde editie van Code Rood
- Stop de genocide. Stop de moordmachine
Antifascistische betoging in Antwerpen
Afgelopen weekend was er een levendige antifascistische betoging in Antwerpen. Ruim 300 antifascisten trokken door Antwerpen Noord en kregen onderweg veel steun van omstaanders en omwonenden. Terwijl extreemrechts met 150 vooral ouderen door de toeristische binnenstad trok, was het antifascistische tegenprotest erg levendig, jong en dynamisch. LSP-leden hebben een actieve rol gespeeld in de organisatie en mobilisatie naar deze betoging. We hadden ter plaatse een stand met pamfletten, badges, kranten, boeken … We haalden twee nieuwe contactgegevens op van activisten die verder met ons willen discussiëren. De samenwerking met andere organisaties en individuen op zowel lokaal als nationaal vlak verliep erg vlot en krijgt ongetwijfeld nog een vervolg.
Een artikel waarvan Facebook niet wil dat je het leest…
Op 21 september wilden we via onze Franstalige Facebook-pagina het artikel op de achterpagina van onze septemberkrant promoten. Het ging om een artikel onder de titel “Stop de genocide. Massaal protest doorzetten.” Facebook dacht er echter anders over. Een verwijzing naar het artikel werd telkens verwijderd met als excuus: “Het lijkt erop dat u probeert op een misleidende manier likes, volgers, shares of views te verkrijgen.”
De tekst bij de link luidde: “Na bijna een jaar is er geen uitzicht op een einde aan de horror in Gaza. Sinds 7 oktober vielen er meer dan 40.000 doden, waarvan naar schatting 15.000 kinderen. Dat is een conservatieve schatting: het wetenschappelijk tijdschrift The Lancet had het begin juli over mogelijk 200.000 doden of 7 tot 9% van de bevolking in Gaza. Dat zijn evenveel doden als de volledige bevolking van de stad Luik.” Wat is daar misleidend aan? Het is de vermeende objectiviteit van sociale netwerken die misleidend is.
Facebook kwam voorheen al in opspraak omdat het ontkenners van klimaatverandering bevoordeelde. Zij vielen onder de categorie “opinie” en hoefden daarom niet gecontroleerd te worden. Niet alle standpunten worden op dezelfde manier behandeld. De algoritmes van de giganten van de sociale netwerken geven al langer de voorkeur aan klimaatontkenning, racisme en seksisme terwijl ze verzet daartegen aan banden leggen en sommige onderwerpen zelfs permanent verbieden. Het is niet verrassend dat solidariteit met de slachtoffers van de genocide in Gaza daaronder valt.
Dit toont het belang van eigen media vanuit de beweging, waaronder de publicatie van een krant als De Linkse Socialist. Dat is des te belangrijker om in strijdbewegingen discussie aan te gaan over voorstellen, eisen en verdere stappen. Enkele maanden geleden sloot de Senegalese regering de toegang tot internet af als reactie op protesten tegen de veroordeling van oppositieleider Ousmane Sonko. Gedeeltelijke of volledige blackouts gedurende een korte of langere tijd, gericht op specifieke netwerken, regio’s of een heel land, zijn stilaan een van de klassieke methoden van de staatsrepressie.
Volgens een recent rapport van de NGO Access Now (gepubliceerd in februari 2023) waren er in 2022 ten minste 187 politieke internet blackouts in 35 landen, vergeleken met 159 in 2020 en 75 in 2016. Het gaat vooral om Afrikaanse en Aziatische landen, maar de toename van een meer autoritaire opstelling van regeringen is overal ter wereld te zien. Als Meloni of Macron dit nog niet doen, is het zeker niet door een gebrek aan wil…
Er dringen zich twee conclusies op. Ten eerste dat we verder moeten bouwen aan de strijd van ons sociale kamp, de werkende klasse en de jongeren, tegen elke aanval op onze sociale en democratische verworvenheden. Ten tweede, aanvullend op de eerste conclusie, dat er steun nodig is aan media vanuit de beweging zoals onze krant en aan militante media op papier. Onze krant kan door geen enkele internetcontrole monddood gemaakt worden.
