Ministers die beslissen dat wij tot 67 jaar moeten werken, zijn wereldvreemd. Op de werkvloer zijn we met velen voor wie zo lang werken onmogelijk is. We laten in deze reeks elke maand iemand aan het woord die in dat geval verkeert.
Door Guy Van Sinoy
“In de jaren 1960 was mijn vader postbode in een klein dorpje in Wallonië waar iedereen elkaar kende. De buren noemden me ‘de dochter van de postbode’. De postbode was een bekend figuur in het dorp. Hij bezorgde niet alleen elke dag de kranten en de post, maar hij deed ook kleine pleziertjes voor de mensen op zijn ronde. Hij had bijvoorbeeld altijd een kleine voorraad postzegels bij zich, zodat mensen niet naar het postkantoor hoefden om ze te kopen. Hij informeerde mensen die op zoek waren naar een woning als er binnenkort een huis vrijkwam op zijn route. Want in een dorp kent een postbode die te voet zijn ronde doet elk huis en bijna elke inwoner. Dit sociale aspect van het werk van postbode moedigde me aan om in de voetsporen van mijn vader te treden.”
“Toen ik in de jaren 1980 bij de post begon, heette dat nog de Regie der Posterijen. Sindsdien is er veel veranderd! In 1992 werd het De Post en in 2010 Bpost. Niet alleen de naam is veranderd. Aan de ene kant heeft de vooruitgang in de informatietechnologie nieuwe communicatiemiddelen mogelijk gemaakt (e-mail, sms) en aan de andere kant hebben de Belgische regeringen de Europese richtlijnen opgevolgd om de postmarkt te liberaliseren.”
“Duizenden postbodes werden aangenomen als contractuelen. Managers uit de privésector, zoals Johnny Thijs, werden aangenomen met lonen die een veelvoud waren van die van een postbode. Zij moesten Bpost hervormen tot een commercieel bedrijf. Vandaag is de bank van de Post opgegaan in BNP Paribas Fortis en bereidt Bpost zich voor om 1,3 miljard euro te spenderen aan de aankoop van Stacy, een privébedrijf dat gespecialiseerd is in online handel. Waar gaan we naartoe? Als mijn vader dit zou zien, zou hij zich omdraaien in zijn graf!”
“Ik ben 59 en nog steeds postbode. Maar de rondes worden steeds moeilijker te dragen. Voor mij is er geen sprake van dat ik tot mijn 67e blijf werken!”