In Irak blijven de aanslagen op de bezettingstroepen toenemen. Het aantal aanvallen is sinds juli met 50% gestegen en staat nu op ongeveer 30 per dag. In september viel er gemiddeld één Amerikaanse dode per dag. De eerste twee weken van oktober is dit opgelopen tot 2 per dag, zonder rekening te houden met de doden bij de recent neergehaalde helikopter, wat in feite het gemiddelde op drie per dag zou brengen. Er zijn ondertussen verschillende aanvallen geweest op het Amerikaanse hoofdkwartier, het eerste Poolse slachtoffer is gevallen, er was een aanslag op Italiaanse soldaten en de VS geven openlijk toe dat ze zich in een "bijna" oorlogssituatie bevinden.
De "goed nieuws"-show bestaat erin dat de VS beweren dat deze aanslagen van buitenlandse terroristen komen omdat die gefrustreerd zijn dat de heropbouw zo goed verloopt. Een eigenaardige gedachtenkronkel. Ondertussen zetten de VS hun werkzaamheden verder om een Iraakse politiemacht op de been te brengen, ze hopen 200.000 Irakezen binnen het jaar in the schakelen. Het feit dat er geen Turkse troepen zullen gestationeerd worden is opnieuw een serieuze nederlaag voor de VS.
Het Congres in de VS stemde vorige week over de 87 Miljard $ voor Irak. Op dat moment was volgens een opiniepeiling 66% van de bevolking hier tegen. 38% van de Amerikanen vinden dat het tijd is om te vertrekken uit Irak, tegenover 28% in juli.
Enkele maanden geleden stelden VS-commentatoren dat het belangrijkste probleem voor Bush en zijn herverkiezing in november 2004 niet enkel de situatie in Irak was, maar vooral de binnenlandse economische situatie. De groeiende economische problemen en afbouw van industrie zorgde voor heel wat onrust onder de bevolking. Nu beweren ze die problemen achter de rug te hebben. De basis hiervoor is de uiterst bijzonder groei van de economie in het derde kwartaal van 2003, die op jaarbasis 7,2% zou betekenen, de snelste kwartaalgroei sinds 1985. Maar tegelijkertijd is het duidelijk dat deze heropleving geen extra jobs met zich meebrengt en hoogst waarschijnlijk van tijdelijk aard zal zijn.
Verschillende factoren zijn hiervoor verantwoordelijk, de belastingverlagingen die extra cash brachten voor de Amerikaanse gezinnen en ook de lage intrestvoeten. Die werden gebruikt om uitstaande leningen te herfinancieren aan een lagere rentevoet en tegelijkertijd nog altijd leningen aan te moedigen. Dit kan enkel de crisis uitstellen, of zoals een economist van Morgan Stanley het stelde: "de Federal Reserve is een serie zeepbelblazer". Het verder stimuleren van de consumptie via het aangaan van leningen creëert enkel een grotere zeepbel die wanneer hij zal ontploffen de crisis dieper en langer zal maken.
De WHO heeft deze week de VS veroordeeld voor de staalheffingen die geïntroduceerd werden. De VS hebben laten weten zich er niets van aan te trekken, waarop de Europese Commissie reageerde met de stelling dat indien tegen 15 december de heffingen niet zouden wegvallen er handelssancties zouden komen. De inter-imperialistische spanningen komen dus niet enkel tot uiting bij de politiek in het Midden-Oosten en Irak, maar ook op economisch vlak, handelsconflicten -en oorlogen zijn dus zeker onderdeel van de perspectieven.
