Artikel door Conor Payne (ISA Ierland)
Op 26 januari deed het Internationaal Hof van Justitie (International Court of Justice, ICJ) in Den Haag zijn voorlopige uitspraak in de zaak die de Zuid-Afrikaanse regering had aangespannen tegen de staat Israël wegens genocide op de Palestijnen in Gaza. Het Hof verwierp het verzoek van de Israëlische staat om de zaak te verwerpen, oordeelde dat er een plausibele zaak was voor Israël om te beantwoorden en beval om een reeks maatregelen te nemen om te voorkomen dat genocide zou plaatsvinden. Natuurlijk heeft het ICJ geen echte macht om deze maatregelen uit te voeren, maar toch weigerde het op te roepen tot een onmiddellijk staakt-het-vuren – iets wat volledig tegenstrijdig is en illustratief voor de aard van de instelling. De Palestijnse bevolking kan alleen rekenen op de solidariteit van arbeiders en jongeren over de hele wereld.
Maar hoezeer ze het ook proberen te verdoezelen, dit vonnis is een belangrijke klap voor het prestige van de Israëlische staat en zijn imperialistische bondgenoten. Het bevestigt de conclusie die al maanden geleden is getrokken door de miljoenen mensen over de hele wereld die de straat op zijn gegaan in solidariteit met het Palestijnse volk – dat het Israëlische regime genocidale daden pleegt in Gaza, zoals blijkt uit zowel zijn moorddadige acties als de vele publieke genocidale verklaringen van hooggeplaatste personen in de regering en het leger.
De Zuid-Afrikaanse zaak werd openlijk aangevallen, niet alleen door de Israëlische regering, maar ook door de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en andere westerse imperialistische machten – dezelfde leiders die beweren te staan voor internationaal recht, de wereldwijde ‘liberale op regels gebaseerde orde’, mensenrechten en al de rest. Het vonnis onderstreept de hypocrisie en holheid van deze noties wanneer de belangen van deze kapitalistische machten op het spel staan.
Verhoogde politieke druk
De toegenomen druk op regeringen als gevolg van de uitspraak wordt weerspiegeld in Ierland, waar Micheal Martin de uitspraak verwelkomde in een zaak die zijn regering eerder weigerde te steunen en zelfs aanviel. “We verwachten dat Israël alle voorlopige maatregelen die het Hof heeft bevolen, te goeder trouw en met spoed uitvoert.” De druk op de regering om zich aan te sluiten bij de Zuid-Afrikaanse zaak zal nu toenemen en dit kan een punt van actie en mobilisatie worden.
Zoals gezegd heeft de uitspraak echt zwakke punten. Cruciaal is dat het niet oproept tot een staakt-het-vuren, waardoor de vertegenwoordigers van de Israëlische staat en zijn internationale sponsors konden proberen te verdoezelen dat ze de zaak verloren hadden en absurd genoeg konden beweren dat het Hof hun operaties in Gaza bekrachtigde. Dit weerspiegelt ongetwijfeld de aard van het ICJ, maar ook de politieke druk van het westerse imperialisme op het zogenaamd ‘neutrale’ hof. Echter, zoals veel analisten hebben opgemerkt, is het onmogelijk voor Israël om aan de uitspraak te voldoen zonder een einde te maken aan zijn belegering en aanval op Gaza.
Het Hof heeft Israël opgedragen geen Palestijnen te doden, hen geen fysiek of psychisch letsel toe te brengen en hen geen levensomstandigheden op te leggen die hun vernietiging als volk kunnen bewerkstelligen. Dit alles is in tegenspraak met het hele doel van de activiteiten van het Israëlische leger in Gaza. Het Hof beval ook de bestraffing van het aanzetten tot genocide. Hieraan voldoen zou betekenen dat de Israëlische president, de premier, de minister van Defensie en vele anderen gearresteerd moeten worden! Het feit dat het Hof dergelijke bevelen uitvaardigt, betekent natuurlijk niet dat er ook naar zal worden gehandeld. Het zal wel leiden tot een scherpere registratie van elke overtreding ervan door het Israëlische regime.
Impact van internationale solidariteitsbeweging
Sommigen beweren dat het vonnis de kracht en onschendbaarheid van het internationaal recht en zijn instellingen aantoont. Dit is ver naast de waarheid. Oorlogsmisdaden worden regelmatig begaan door de imperialistische machten en hun bondgenoten over de hele wereld en ze worden zelden of nooit ter verantwoording geroepen in de internationale instellingen, juist omdat deze instellingen zijn opgericht door de imperialistische machten om hun belangen te dienen.
Dit vonnis kan alleen worden begrepen in de context van de druk die werd uitgeoefend door de internationale beweging van gewone mensen uit de arbeidersklasse die solidair zijn met de bevolking van Gaza. Door de zaak op te nemen, weerspiegelde de ANC-regering van Zuid-Afrika de druk van onderaf – de sterke solidariteit met de Palestijnen die de bevolking van Zuid-Afrika voelde op basis van een gemeenschappelijke ervaring met kolonialisme en apartheid – en dit was vooral acuut in het jaar van moeilijke verkiezingen voor de ANC-regering. Het feit dat de zaak zelfs maar gedeeltelijk succesvol was, is te danken aan de impact van de protesten en de massale verontwaardiging wereldwijd.
Natuurlijk zal gerechtigheid voor de Palestijnen niet worden bereikt via de rechtbanken of de VN. Het ICJ heeft geen macht om zijn uitspraken af te dwingen; het is afhankelijk van staten om dat te doen. Als, zoals nu al gebeurt, de Israëlische regering de uitspraak negeert, kan het voor de VN-Veiligheidsraad worden gebracht om de uitspraak af te dwingen, maar elke motie zal hoogstwaarschijnlijk door de Verenigde Staten worden tegengehouden. Het Amerikaanse imperialisme beschouwt de Israëlische staat als zijn ‘strategische troef’ als het gaat om het domineren en exploiteren van het Midden-Oosten en zijn grondstoffen.
Israëlische staat en bondgenoten nemen wraak op UNRWA
De acties van de Israëlische staat en zijn bondgenoten in de dagen na het vonnis spreken voor zich. De wraakzuchtige aanval op UNRWA (United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East) in de nasleep van de uitspraak van het ICJ is een verdere verdieping van de genocidale campagne tegen het Palestijnse volk. UNRWA heeft 30.000 mensen in dienst, voornamelijk Palestijnen, en levert sociale basisdiensten in de bezette gebieden en in de vluchtelingenkampen in de buurlanden. In Gaza is de hulp en het onderdak de enige levensader voor velen. Op basis van dubieuze beschuldigingen van de Israëlische veiligheidsdiensten dat 12 UNRWA-medewerkers betrokken waren bij de aanvallen van 7 oktober, hebben de VS, Groot-Brittannië, Duitsland en anderen de financiering van UNRWA opgeschort.
De beschuldigingen tegen UNRWA-medewerkers zijn afkomstig van een staat met een bewezen staat van dienst op het gebied van liegen en betreffen hoe dan ook slechts een bijzonder klein percentage van het personeelsbestand van de organisatie. Het stopzetten van de financiering op dit moment is een bewuste tactiek om de hongersnood en het lijden in de Gazastrook te verergeren – met de Westerse mogendheden die op beschamende wijze medeplichtig zijn.
Ondertussen is het aanzetten tot genocide doorgegaan, met een conferentie in Jeruzalem van extreemrechtse kolonisten en hun aanhangers om plannen voor nederzettingen in Gaza te bespreken. Tijdens de conferentie riep kolonistenleider Daniella Weiss op tot de etnische zuivering van Gaza: “Gaza, de zuidelijke poort van Israël, zal opengaan, de mensen van Gaza zullen naar alle uithoeken van de wereld verhuizen.” Deze conferentie werd bijgewoond door 12 ministers in de regering van Netanyahu.
Protest verder opvoeren
Hoewel de uitspraak van het ICJ een klap is voor Netanyahu, Biden en co., zal het nooit het genocidale geweld stoppen, noch het bezettingsregime waar het van uitgaat. In plaats van te vertrouwen op dergelijke instellingen, moeten we het gebruiken als een stimulans om een massale verzetsbeweging op te bouwen in de regio en internationaal. Dit betekent dat we moeten doorgaan met het opbouwen van massaprotesten gericht tegen de regeringen en grote bedrijven die de bezetting steunen, en arbeidersacties zoals die van havenarbeiders in Italië en Catalonië die weigeren wapens te vervoeren naar Israël en de oproep van de Belgische transportvakbonden om hetzelfde te doen.
Oorlogen, oorlogsmisdaden en zelfs genocides zijn helaas geen aberraties in deze wereld, maar maken deel uit van het kapitalistisch systeem waaronder we leven, waarin de strategische belangen van imperialistische machten voor winsten, markten, grondstoffen en invloedssferen belangrijker zijn dan de levens van miljoenen mensen, vooral in het Zuiden van de wereld. Dit gaat ook gepaard met de racistische ontmenselijking van de slachtoffers van deze misdaden, zoals we zo breed en verachtelijk zien in de aanval op Gaza. Het genocidale geweld in Gaza moet ons tot actie aanzetten, maar ook tot strijd om een einde te maken aan het systeem van kapitalisme en imperialisme en een nieuwe, socialistische wereld op te bouwen voor vrede en bevrijding voor iedereen.
