In 1936, op het dieptepunt van de economische depressie, trokken 200 werkloze havenarbeiders van Jarrow in het noorden van Engeland naar Londen om te protesteren tegen armoede en werkloosheid. 75 jaar later is er een nieuwe mars van Jarrow naar Londen, georganiseerd door Youth Fight for Jobs en gesteund door diverse vakbondsafdelingen. De jongerenwerkloosheid is als gevolg van de recessie en de besparingen hoog opgelopen: bijna een miljoen Britse jongeren zit zonder werk.
Komende zaterdag wordt in Jarrow van start gegaan met een lokale betoging waarna een groep van een 50-tal jongeren bijna 500 kilometer zal wandelen om op 5 november in Londen te eindigen. Onderweg worden protestacties gepland in verschillende steden. De nieuwe mars krijgt heel wat media-aandacht. Acht nationale vakbonden steunen het initiatief. Onder de betogers ook de 17-jarige Lizi Gray wiens grootvader aan de oorspronkelijke Jarrow March deelnam.
Paul Callanan, de organisator van Youth Fight for Jobs, verklaarde: “Vier jaar na de ineenstorting van Northern Rock moeten de jongeren nog steeds betalen voor een crisis die werd veroorzaakt door bankiers en superrijken. Jongeren liggen langs alle kanten onder vuur. Er zijn de besparingen die jongeren hard treffen en tegelijk wordt ook het onderwijs als mogelijke uitweg afgesloten. De regering wil jongeren hoogstens als goedkope werkkrachten aan slavenvoorwaarden tewerkstellen. Als de regering zo verder gaat, zullen de rellen van augustus slechts een voorbode zijn geweest van wat ons te wachten staat.”
Jongeren moeten zich niet neerleggen bij de huidige situatie, collectief verzet en protest zijn mogelijk. “Met de Jarrow March voor werk willen we de strijd van jongeren en werkenden voor jobs en een toekomst op de agenda zetten. We willen van de mars een verzamelpunt maken voor verzet tegen de besparingen en de aanvallen op onze jobs en diensten. Met de mars zeggen we neen aan alle besparingen. We komen op voor echte jobs aan degelijke lonen en arbeidsvoorwaarden. Onderwijs moet bovendien een recht zijn dat toegankelijk is voor iedereen en geen privilege van de superrijken wordt. We weigeren om een verloren generatie te worden en gaan daarom de strijd aan voor werk, onderwijs en een toekomst.”
Vreemd genoeg is niet iedereen opgezet met de jongerenmars voor werk. Het gemeentebestuur van South Tyneside, waar Jarrow onderdeel van is, wil de betogers een boete van 2500 pond opleggen om de straten vrij te houden voor de betoging. Blijkbaar wil het gemeentebestuur de prijs voor democratie hoog opvoeren. Protesteren mag, maar dan moeten de jonge betogers daar wel een hoge prijs voor betalen. Youth Fight for Jobs reageerde woedend: “We organiseerden al verschillende acties en betogingen, maar dit is de eerste keer dat een gemeentebestuur geld eist om de straten vrij te maken voor een betoging”.
Dat is natuurlijk een aanval op het recht om actie te voeren. De campagne laat zich niet afschrikken en zal zaterdag gewoon betogen en weigeren om de geëiste som te betalen. De transportvakbond RMT schreef alle Labour-gemeenteraadsleden in de regio aan "om de bureaucraten onder druk te zetten". Dat leverde resultaat op: het gemeentebestuur kondigde aan dat het de ‘kosten’ op een gemeentefonds zal afwentelen en niet op de organisatoren van de betoging zal verhalen.
Met de betoging van Jarrow naar Londen wordt het idee van collectief protest voor een betere toekomst op de agenda gezet. Tegen de achtergrond van een drastisch stijgende werkloosheid (978.000 jongeren zitten zonder werk) is dit een belangrijke campagne.
Meer info:
jarrowmarch11.com
