We publiceren een artikel van Jagadish Chandra van ‘Nieuw Socialistisch Alternatief’, onze zusterorganisatie in India. Onze kameraden in India zijn actief in de arbeidersbeweging en bouwen er aan een socialistisch alternatief tegenover de establishmentpartijen die allen voor een neo-liberaal beleid staan. Jagadish legt uit hoe de tsunami veel slachtoffers heeft gemaakt onder de armste lagen van de bevolking, de zogenaamde ‘benami’ of anonieme arme vissers en boeren.
Jagadish Chandra, India
Tsu-nah-mee betekent in het Japans ‘golven in de haven’. De enorme vloedgolf die de landen rond de Indische Oceaan heeft getroffen op 26 december heeft geleid tot de dood van meer dan 150.000 mensen. Miljoenen overlevenden zagen bovendien hun leven verwoest voor de komende decennia. Onder de hardst getroffen gebieden van India bevinden zich Tamil Nadu en de eilanden Andaman en Nicobar.
In India vielen er meer dan 10.000 slachtoffers toen de vloedgolf de zuidelijke vissersdorpen bereikte. Duizenden zijn nog vermist. In Adrhra Pradesh alleen al zijn 400 vissers vermist. Een dagblad uit het zuiden van India, ‘The Hindu’, bracht uitgebreide verslaggeving van de gevolgen van de ramp. Een aantal elementen daarbij waren:
* 40 kinderen die cricket speelden op een strand in Cuddalore verdronken toen een massale golf hen in de zee meetrok. Een lokale inwoner die twee kinderen verloor op het strand, zei: "Ik zag plots golven van 30 tot 40 voet hoog. De mensen stonden er verstomd bij en wisten niet wat te doen."
* Toen de helicopter nr. 814 van de kustwacht vertrok naar de kust van Chennai, werd de omvang van de ramp duidelijk: zinkende vissersboten, omgekeerde catamarans, twee handelsschepen die op elkaar gebotst waren in het midden van de haven, ronddrijvende planken, plastieken containers met voedsel, houten dozen, visnetten,…
* De vissershaven van Royapuram blijft achter met slechts een honderdtal vissersboten in plaats van duizenden.
* Er drijven delen van boten rond in het noorden van de haven en duizenden boten zijn vernield nadat ze door de tsunami werden meegesleept en – ironisch genoeg- tegen de beschermende dijken werden geworpen tussen Kasimedu en Ennore.
Vijf uur na de aardbeving
De tsunami bereikte het Indische vasteland zo’n vijf uur na de aardbeving voor Sumatra. M. Kausalya van het Seismologisch Observatorium op het National Geografisch Ondrezoeksinstituut (NGRI) hier in Hyderabad, stelde dat de vloedgolf zich met een snelheid van zo’n 5 kilometer per seconde voortbewoog. De eilanden Andaman en Nicobar kregen de zwaarste schok te verwerken aangezien ze op slechts 500 kilometer van het epicentrum liggen. Sumatra ligt op 2.500 kilometer van de Indische kust. Zowat het volledige oostelijke kustgebied van India werd getroffen, maar vooral in het zuiden waren er veel vernielingen.
De verschrikkelijke vernietigingen in India veroorzaakt door vroegere aardbevingen in Bhuj en Latur hebben een grote invloed gehad op het collectief bewustzijn. Maar de omvang van de ramp veroorzaakt door de tsunami is zo’n zeldzaam gegeven in de Zuid-Aziatische regio dat de bevolking er absoluut niet op voorbereid was. De tsunami was een grote zeegolf veroorzaakt door de aardbeving. Normaal gebeurt dit enkel in de Stille Oceaan, maar India kende dit fenomeen minstens twee keer in de relatief recente geschiedenis, in 1881 en 1941.
Zelfs voor een land met een verleden van honderdduizenden doden bij aardbevingen in de voorbije twee eeuwen en een lang verleden van cyclonen die toeslaan, zal de tsunami van 2004 de geschiedenis ingaan als een nooit geziene gebeurtenis. De aardbeving van 2001 in Bhuj maakte duidelijk dat de Indische heersende klasse niet in staat was om de dringende nood te organiseren. Maar de geschiedenis herhaalt zich nu als een farce. De verhalen van een bureaucratie die er een boeltje van maakt, zijn wijd verspreid.
Een eenvoudig waarschuwingssysteem op basis van de moderne communicatiemiddelen had de omvang van de ramp sterk kunnen beperken. Dit werd eerder reeds duidelijk gemaakt in artikels van onze organisatie op deze site. Duizenden levens hadden kunnen gered worden, maar het is duidelijk dat de kapitalistische regeringen in de regio gefaald hebben in het beschermen van hun bevolking.
Het meest opvallende voorbeeld is dat van Nallavadu, een dorp in Tamil Nadu. Vijayakumar, een jongere die nu in Singapore werkt, zag de waarschuwingen voor de tsunami. Hij belde direct naar het dorp om hen te waarschuwen. De lokale overheid schoot direct in actie en waarschuwde iedereen met een sirene. In het dorp vielen geen slachtoffers, terwijl anderen in naburige dorpen wel omkwamen!
De Indische regering is op schandalige wijze in gebreke gebleven. De regering was geen lid van het Tsunami waarschuwingssecretariaat van de Stille Oceaan (PTWC). Nochtans zou dat ertoe geleid hebben dat de bevolking minstens vier uur eerder gewaarschuwd was. De opeenvolgende regeringen van BJP en Congress proberen om van India een permanent lid van de VN Veiligheidsraad te maken, maar dat is louter voor het prestige. Ze waren absoluut niet geïnteresseerd in het beschermen van hun bevolking tegenover natuurrampen.
De hulpprogramma’s
Het internationalisme van arbeiders en de gewone man in heel de wereld is fantastisch. De wijze waarop gereageerd wordt op oproepen voor steun is nooit gezien. Dat staat in tegenstelling tot de heersende elite van de ontwikkelde kapitalistische landen die erg "langzaam" reageren.
Het wordt tijd dat we eisen stellen tegenover de imperialistische landen om alle schulden van de arme landen kwijt te schelden. In ruil daarvoor moeten we ook eisen dat de lokale regeringen alle betalingen die normaal naar schulden zouden gaan naar de lokale bevolking zouden gaan.
Er moet een democratische controle zijn over de verdeling van de hulp. Dit kan door een controle van een verkozen orgaan met vertegenwoordigers van vakbonden, organisaties van vissers en arme boeren en dit op een democratische wijze.
We komen op tegen extra belastingen voor de armen om de hulpprogramma’s te financieren, het geld moet gehaald worden waar het zit, bij de rijken.
Er mag geen discriminatie zijn in de toebedeling van de hulp, geen discriminatie op basis van nationaliteit, religie, kaste, geslacht of politieke standpunten.
Er is nood aan een massaal programma van openbare werken waarbij werkloze jongeren, boeren en vissers worden aangeworven. De privé-bedrijven moeten niet toegelaten worden bij de openbare werken.
We eisen een seismologisch waarschuwingssysteem voor alle volkeren op de planeet die dit nodig hebben.
De vermijdbare schaal van dood en vernieling bij de aardbeving van Bhuj in Gujarat in 2001 en de tsunami van 2004 in het continent, vormen een waarschuwing voor de enorme gevolgen van armoede en het negeren van de bevolking in arme landen die uitgebuit worden door het kapitalisme en het imperialisme. De arbeiders moeten samen opkomen tegen het huidig systeem. Daardoor kan gebruik gemaakt worden van alle mogelijkheden van technologie en wetenschap. Het kan gebruikt worden voor de behoeften van iedereen, en wat ook niet onbelangrijk is voor de toekomst van de mensheid, het zal ook ten goede komen aan de faune en flora op de wereld.
