Interview met Ollie Bell van de Trans & Intersex Pride in Dublin
De kaderschool van International Socialist Alternative in de zomer is altijd een gelegenheid voor activisten om ervaringen en analyses uit te wisselen. Dit jaar was geen uitzondering. We maakten van de gelegenheid gebruik om te praten met Ollie Bell, lid van onze Ierse afdeling, de Socialist Party, en een van de organisatoren van de Trans & Intersex Pride die sinds 2018 in Dublin wordt georganiseerd.
interview door Nicolas Croes
“De afgelopen jaren was er een grote vooruitgang op het gebied van LGBTQIA+-rechten in Ierland. In 2015 was er de overwinning in het referendum over gelijke toegang tot het huwelijk en ook de mogelijkheid om wettelijk het bij geboorte toegewezen geslacht te veranderen, is bekomen. Maar de staat van de gezondheidszorg in Ierland blijft erbarmelijk, in het bijzonder voor trans personen. Er is slechts één ziekenhuis in Ierland dat zich richt op trans personen. Je kan er zes tot tien jaar op een wachtlijst staan! In die tussentijd is er geen hulp, geen nieuws. Mensen worden in de steek gelaten.”
“Na vele lange jaren krijgen we eindelijk een uiterst pijnlijke afspraak van drie tot vier uur met een pauze van 15 minuten. Het is een waar verhoor onder een spervuur van indringende vragen: wat zijn onze pornobezigheden, hoe ontmoeten we onze partners, de aard van onze relaties, onze relatie met de familie en onze ouders, of ze gescheiden zijn, etc. Onnodig te zeggen dat het traumatisch is.”
“Dit interview vindt plaats onder de permanente verdenking dat je misschien geen echte trans persoon bent, gebaseerd op volstrekt schandalige vooroordelen. Van trans personen wordt verwacht dat ze zich presenteren door zich aan te passen aan de extreme gendernormen die van kracht zijn. Sommige trans vrouwen komen de kliniek binnen in een topje en spijkerbroek, maar gaan naar het toilet om zich om te kleden in een jurk en make-up. Je moet aan de meest stereotype normen van vrouwelijkheid of mannelijkheid voldoen om als een echte trans persoon te worden beschouwd. En zelfs na dit alles kan de toegang tot behandeling worden geweigerd omdat je op het autisme spectrum zit of een andere diagnose hebt, of zelfs omdat je in de bijstand zit.”
“Er is gezondheidszorg in Ierland, maar die is bijzonder moeilijk toegankelijk voor de overgrote meerderheid van de trans personen. En dan heb ik het alleen over volwassenen, voor jongeren en tieners is er geen zorg.”
“Met ons protest eisen we als eerste verandering de volledige afschaffing van de National Gender Service, om deze te vervangen door een volledig nieuwe openbare instelling die toestemming als centraal uitgangspunt heeft. Een openbare dienst die alle informatie en ondersteuning biedt die trans personen nodig hebben zodat ze in vrijheid hun eigen beslissingen kunnen nemen over hun lichamelijke autonomie en de manier waarop hun transitie plaatsvindt.”
“Tegelijkertijd zien we recentelijk de groei van extreemrechts, een zeer recent fenomeen in Ierland, maar dat de Europese trend volgt. Deze activisten richten zich tegen migranten, maar ook tegen LGBTQIA+ mensen, en doen acties aan vluchtelingencentra en ziekenhuizen, of stormen massaal bibliotheken binnen om boeken uit de schappen te halen en het personeel lastig te vallen.”
“Deze zomer verzamelden de vakbonden 200 mensen voor het stadsbestuur van Cork (de op één na grootste stad van Ierland) om bescherming voor bibliothecarissen te eisen. Bij dit soort mobilisaties zien we werkenden, vakbondsleden en de LGBT-gemeenschap gemobiliseerd in solidariteit.”
“Trans & Intersex Pride wordt expliciet georganiseerd door antikapitalistische socialisten. We verdedigen een programma dat de rol benadrukt van arbeiders als een sociale klasse met gemeenschappelijke belangen. Dit is de enige kracht die in staat is om verder te gaan dan kleine wetswijzigingen om de ongelijkheden en onderdrukking die inherent zijn aan het kapitalisme te bestrijden en een samenleving op te bouwen die gebaseerd is op de ontplooiing van iedereen.”
“We zijn aanzienlijk gegroeid ten opzichte van de eerste editie in 2018, op het momentum van de overwinning op het gebied van abortusrechten, waarvan het verbod tot dan toe was vastgelegd in de Ierse grondwet. Tussen de 3 en 5.000 mensen namen deel aan de verschillende edities om de rechten van trans- en intersekse personen te verdedigen. De sfeer op het evenement werd steeds radicaler en de woede nam alleen maar toe.”
“Een van de opvallende elementen is het groeiende begrip van de rol van het kapitalisme. We koppelen onze strijd aan andere sociale bewegingen en eisen bijvoorbeeld toegang tot betaalbare, goede huisvesting voor iedereen, evenals actieve solidariteit met migranten. Dit zijn brandende kwesties in Ierland en ze houden rechtstreeks verband met de manier waarop het kapitalisme werkt. Steeds meer mensen zijn enthousiast als we de antikapitalistische en socialistische aard van onze strijd uitleggen, en het applaus van de menigte onderbreekt de toespraken! De beweging is altijd radicaal geweest, maar dat soort openheid voor socialistische ideeën was niet zichtbaar in 2018 toen we begonnen.”
