De Duitse band Rammstein speelde drie concerten in Brussel op 3, 4 en 5 augustus, terwijl leadzanger Till Lindemann door meerdere vrouwen is beschuldigd van aanranding. Dit leidde niet tot protest, zoals in Wenen (waar Campagne ROSA op het protest aanwezig was). Wel was er heel wat debat.
Artikel door Brune vanop Campagnerosa.be
TW: seksueel geweld, fysiek geweld
Het schandaal begon toen een jonge fan uit Noord-Ierland, Shelby Lynn, Lindemann ervan beschuldigde haar zonder haar medeweten te hebben gedrogeerd en seksueel te hebben misbruikt aan de zijlijn van het eerste concert van de tournee, in Vilnius, op 20 mei. Sindsdien zijn de beschuldigingen steeds verder toegenomen, met een nieuwe getuigenis van een jonge Oostenrijkse fan, Beate H. (niet haar echte naam), die door Lindemann werd geslagen nadat ze zijn toenaderingspogingen had geweigerd.
Het Rammstein-systeem
Het “Rammstein-systeem” dat is opgezet door Lindemann, maar ook wordt ondersteund en gefaciliteerd door zijn entourage, bestaat uit afterparty’s waar drugs en alcohol worden aangeboden aan jonge fans tijdens concerten, met name door een “ronselaar” maar ook via sociale netwerken. Ze worden uitgenodigd om Lindemann te ontmoeten in een VIP backstage ruimte, gescheiden van de rest van de zaal.
Alles werd in het werk gesteld om ervoor te zorgen dat de genodigden geen ‘nee’ konden zeggen als ze eenmaal in de kamer waren: getuigenissen vermeldden het gebruik van de ‘spiking’ methode (drugs in iemands drankje doen zonder dat die persoon het wist) om de cognitieve capaciteit te verminderen, de aanwezigheid van beveiligingspersoneel dat mensen verhinderde de kamer te verlaten, groepsdruk, de isolatie van jonge slachtoffers die zonder vrienden kwamen te zitten, enz. Voor veel getuigen veranderde wat een moment had moeten zijn om hun idool te ontmoeten in een absolute nachtmerrie.
Een cultuur van geweld en misogynie
Lindemann staat niet alleen in zijn predatorische gedrag: in een interview dat gepubliceerd werd in de Duitse kranten NDR en Süddeutsche Zeitung, beschuldigden twee vrouwen de toetsenist van de band, Christian ‘Flake’ Lorenz, van seksueel misbruik. De beschuldigingen dateren uit de jaren 1990 en begin 2000.
Rammstein staat als band sinds hun oprichting ook bekend om hun voorliefde voor provocatie: het gebruik van geweld, seks/porno en verwijzingen naar nazi’s in hun video’s, wat in de loop der jaren voor veel controverses heeft gezorgd.
Lindemanns gedichten/songs zoals ‘Wenn du schlafst’ (When you sleep 2020), Platz Eins (2020), Ach so gern (2019) geven ook scènes van seksueel geweld weer en schetsen een zeer duister portret van de zanger, waarin toestemming niet bestaat. In When you sleep: “I like to sleep with you when you sleep And when you don’t move at all (…) Some Rohypnol in the wine And you can’t move anymore (…)”. I like to sleep with you when you sleep And when you don’t move at all (…) Some Rohypnol in the wine And you can’t move anymore (…)”.
Reacties
Rammstein-drummer Christoph Schneider heeft in een Instagram-post afstand genomen van de zanger. Hij geeft toe dat er “slechte dingen” zijn gebeurd rondom Lindemann, maar dat “ik denk niet dat er iets is gebeurd dat verboden is, of in ieder geval heb ik het niet gemerkt”. De andere leden proberen te zeggen dat ze het niet wisten, of dat alleen Lindemann het probleem was, terwijl iedereen wist wat er aan de hand was, en dat al tientallen jaren wist.
Aan de andere kant zijn er stemmen in de metalwereld die het gedrag van Lindemann en Rammstein aan de kaak stellen: de bassist van Brutus heeft zich bijvoorbeeld uitgesproken tegen het feit dat Rammstein zonder problemen 3 keer kan optreden. Het is duidelijk een kwestie van geld, want er staat financieel enorm veel op het spel bij deze tournee.
Het Openbaar Ministerie in Berlijn heeft een onderzoek geopend “naar vermeende seksuele overtredingen en het verspreiden van drugs”. Naar verluidt worden er na de concerten geen feestjes meer georganiseerd, maar is dat wel zo? Volgens getuigen is Lindemanns ronselaar nog steeds op zoek naar jonge meisjes voor hem.
Acties
Rammstein sluit hun tournee af in Brussel, maar elk concert gaat gepaard met oproepen tot boycots en demonstraties.
Een protestactie in Berlijn bracht 300 mensen samen om te protesteren tegen de organisatie van de concerten van de groep in de Duitse hoofdstad. Met Campagne ROSA namen we deel aan een actie in Wenen in Oostenrijk die door meer dan 2.000 mensen werd bijgewoond (zie foto).
#Metoo Metal
Dit is niet de eerste keer dat er zo’n schandaal uitbreekt in de metalwereld. De Marylin Manson -affaire van twee jaar geleden veroorzaakte een golf van misogynistische reacties over de slachtoffers van misbruik op sociale netwerken.
Op maandag 1 februari 2021 verbrak actrice Evan Rachel Wood haar jarenlange stilzwijgen en beschuldigde publiekelijk haar voormalige partner Brian Warner – ook bekend als Marilyn Manson – van misbruik tijdens hun relatie eind jaren ’00. Vrijwel onmiddellijk deelden verschillende andere vrouwen hun eigen ervaringen met misbruik door de zanger, terwijl Wood’s oorspronkelijke Instagram-post een golf van steun en solidariteit veroorzaakte van onder andere Warner’s ex-verloofde Rose McGowan en Limp Bizkit-gitarist Wes Borland.
Maar dit alles had ook een keerzijde. Woods post leidde tot een heel ander verhaal, variërend van verkeerde informatie tot regelrechte misogynie. Toen Metal Hammer het verhaal destijds op hun sociale media plaatste, bevatten de reacties vermoedens over de waarheidsgetrouwheid van de beweringen, victim blaming en een verontrustende hoeveelheid “gelach”, terwijl anderen benadrukten dat Manson de beschuldigingen in een verklaring ontkende.
De affaire Depp/Heard heeft ook tot ongekende vrouwenhaat geleid, dit keer in de filmindustrie (hoewel Depp ook bekend is in de muziekwereld met zijn band Hollywood Vampires). De DARVO-methode (Deny, Attack, and Reverse Victim and Offender) van Depp lijkt de weg te zijn die Lindemann wil volgen om zichzelf te verdedigen, door alle beschuldigingen te ontkennen en het slachtoffer te spelen.
Seks, drugs en Rock & Roll = seksuele bevrijding?
Dat is het motto van rocksterren, vooral in de jaren 60 en 70. The Rolling Stones, Led Zeppelin, Bob Dylan, David Bowie, Aerosmith…. Gevallen die vandaag aan het licht komen en die niet in goede aarde vallen: de befaamde seksuele bevrijding van die tijd betekende niet voor iedereen hetzelfde. Voor sommigen betekende het dat ze relaties konden hebben met minderjarigen zonder in de problemen te komen met de wet (dat toen al strafbaar was). Voor heel jonge meisjes (soms 12 of 13) betekende het toegang hebben tot hun idolen, terwijl ze deden alsof ze ‘geëmancipeerd’ waren.
Maar in een maatschappij die gestructureerd is rond klasse, macht en hiërarchie bestaat echte emancipatie niet, vooral niet voor de meest kwetsbaren. Echte toestemming wordt vervangen door valse ideeën van seksuele bevrijding (het ‘recht’ om ja te zeggen, maar niet het recht om nee te zeggen), wat een vaag concept blijft dat onder het tapijt wordt geveegd als het niet past bij de clichés die deze rocksterren uitdragen.
Echte toestemming vereist economische en dus sociale emancipatie. Nee zeggen betekent de macht hebben om nee te zeggen. Toen waren we er duidelijk nog niet, en nu nog steeds niet, gezien de recente schandalen, hoewel de huidige feministische beweging deze kwestie tenminste aan de kaak stelt. De Lindemanns, Mansons, Depps en Polanski’s van deze wereld worden aan de kaak gesteld voor wat ze zijn: systemische misbruikers.
Machtsmisbruik = het kapitalistisch systeem
Evan Rachel Wood had gelijk om zich uit te spreken tegen de ongebreidelde vrouwenhaat in de industrieën die talloze andere roofzuchtige mannen de kans hebben gegeven en nog steeds geven. Seksisme en misbruik zijn schering en inslag in de hele maatschappij, vooral onder de rijken, machtigen en beroemden, en vooral tegenover jonge en kwetsbare vrouwen, meisjes en LGBTQIA+ personen.
Hoe kunnen we een einde maken aan gendergerelateerd geweld in een samenleving die zo schandalig ongelijk is en waar de plaats van de vrouw is om geobjectiveerd te worden?
Achter dit gendergerelateerd geweld schuilt het kapitalisme: de rechten van vrouwen en LGBTQIA+ personen staan over de hele wereld onder druk. In de Verenigde Staten zijn de abortusrechten beperkt. Seksisten en misbruikers zoals Jeff Hoeyberghs en Johnny Depp vinden weerklank bij de media. Laten we blijven vechten! Crises voeden onderdrukking. We moeten overgaan van het zichtbaar maken van het probleem naar het bestrijden van de oorzaken ervan!
Geen kapitalisme zonder seksisme! Socialistisch feminisme, noodzakelijker dan ooit!
