Delhaize: voor een opbouwend actieplan

Een opbouwend actieplan om de franchisering en de aanvallen op onze syndicale rechten te stoppen

Om te winnen moeten we, voortbouwend op de betoging van vandaag en de reeks stakingen en solidariteitsacties die eraan voorafgingen, naar een hogere versnelling schakelen. De franchisering en de aanvallen op het stakingsrecht bij Delhaize raken de hele arbeidersbeweging. We hebben een actieplan nodig dat opgewassen is tegen de uitdaging!

Massale solidariteit heeft effect!

Solidariteit omzetten in actie is cruciaal. Er vonden uitstekende initiatieven plaats, zoals de lokale interprofessionele betoging in Luik op 7 april met 1.500 deelnemers. Die betoging was een initiatief van de CNE (ACV), waar de BBTK bij aansloot toen duidelijk werd dat het een succes zou worden. Wanneer er in Luik piketten met meer dan honderd aanwezigen worden gehouden, is er geen tussenkomst van de politie of een deurwaarder. Door te mobiliseren bouwen we een stakingskracht op die de klassenjustitie blokkeert.

In Brussel werd de nationale actie van de hele sector op 17 april eveneens gevolgd door een spontane en strijdbare betoging. Deze werd geleid door CNA-militanten die in verschillende regio’s personeelsvergaderingen hielden. Er waren ook ABVV-militanten aanwezig, waaronder van ACOD LRB Brussel en BBTK Albert Heijn, waar er een staking was in een Gentse winkel. Een eerste actie van een solidariteitscomité in Brussel verzamelde 250 mensen voor de winkel en dan zelfs even in de winkel. De actie was op voorhand bekend gemaakt, wat de mobilisatie versterkte.

De winkels als centra voor een actieplan! 

Er is nog een reservoir van steun dat op de werkvloer, in de hele sector en daarbuiten kan geactiveerd worden. Dit potentieel moet aangeboord worden. Syndicale delegaties kunnen personeelsvergaderingen beleggen waar een delegee van Delhaize komt spreken en mobiliseren. In het Brusselse Brugmann-ziekenhuis werd bijvoorbeeld een syndicalist uit de handel uitgenodigd op een personeelsvergadering. Regionale interprofessionele vergaderingen die militanten en delegees uit verschillende sectoren in deze strijd met elkaar verbinden, zouden een mobilisatie rond de winkels kunnen organiseren. De winkels zouden actiecentra kunnen zijn in een opbouwend interprofessioneel actieplan.

Acties zijn altijd sterker als de volgende stap duidelijk en vooraf bekend is. Dit zou een momentum kunnen creëren voor een grote staking van de hele sector, met de mogelijkheid voor alle werknemers in andere sectoren om zich daarbij aan te sluiten gedekt door een stakingsaanzegging. Staken loont! In Nederland gingen het personeel van de distributiecentra van Albert Heijn  in staking, waardoor de directie moest beloven om te onderhandelen over een loonsverhoging van 10% en het wegwerken van tekorten. De slagkracht van een grote staking met solidariteit uit andere sectoren kan enorm zijn.

Winkels kunnen worden omgevormd tot actiecentra van waaruit pamfletten, posters en petities worden verspreid. We kunnen van onze werkplekken strijdmiddelen maken. Zo reageerden de staalarbeiders van Forges de Clabecq op de dreigende sluiting in 1997. Ze mobiliseerden in alle hoeken van het land onder werkenden en jongeren. Delegees van Forges de Clabecq trokken naar universiteiten om te spreken voor studenten, naar markten om met sympathisanten pamfletten te verdelen, naar bijeenkomsten van syndicale delegaties … Op die manier slaagden ze erin om 70.000 mensen te mobiliseren in Tubeke in februari 1997. Stel je voor dat we met tienduizenden betogen aan de depots van Delhaize in Zellik. Deurwaarders zouden er alvast niet te zien zijn…

Omdat het iedereen aanbelangt, samen de franchisering stoppen via massaal verzet!

Een strategie van het aanvaarden van de franchisering onder bepaalde voorwaarden, zal de neerwaartse spiraal in de handelssector niet stoppen. De werkgevers willen een verslechtering van onze arbeidsvoorwaarden, met de distributiesector als opstap naar een samenleving van werkende  armen die meerdere jobs nodig hebben om te (over)leven. Daarom willen ze de organisatie en vertegenwoordiging van werkenden op de werkvloer afschaffen.

Dit hoeft niet zo te zijn! Ahold Delhaize boekte in het eerste kwartaal van dit jaar een omzet van 21,6 miljard euro, een forse stijging tegenover vorig jaar. Maar het is nooit genoeg. In plaats van voor een miljard euro eigen aandelen in te kopen (en het personeel hiervoor te laten opdraaien) om de winsten voor de aandeelhouders op te drijven, zou de enorme winst gebruikt kunnen worden voor degelijke jobs en betere arbeidsvoorwaarden.

Als de directie toch doorgaat met de franchisering, leggen we de nationalisatie van Delhaize op tafel om jobs en arbeidsomstandigheden te redden. Dit betekent dat we collectief de controle en de leiding overnemen en de aandeelhouders die genoeg geprofiteerd hebben eruit gooien. Bovendien zou de nationalisatie van dit bedrijf het mogelijk maken de distributie van goederen veel rationeler te organiseren dan op basis van private winstbelangen.