Na de afschaffing van het federale recht op abortus in de VS, door het intrekken van de uitspraak Roe v Wade, gaat de rechterzijde verder in het offensief tegen vrouwenrechten. Dit gebeurt onder meer op het gerechtelijke niveau. Een door Trump aangestelde rechter verbood mifepristone, een medicijn dat in combinatie met misoprostol de veiligste en meest effectieve manier is om een zwangerschap te beëindigen. Deze combinatie wordt in de helft van alle abortussen in de VS gebruikt.
ingekorte versie van een artikel door Socialist Alternative – gepubliceerd in maandblad De Linkse Socialist
De uitspraak werd gedaan door de conservatieve rechter Kacsmaryk en komt neer op een verbod op abortuspillen. Het Hooggerechtshof kwam meteen tussen om delen van het vonnis tijdelijk op te schorten in afwachting van een uitspraak ten gronde. Ten gronde werd de bevoegdheid van rechter Kacsmaryk betwist.
Het Hooggerechtshof is geen betrouwbare bondgenoot voor de verdedigers van vrouwenrechten. Het was deze instantie die eerder besliste om Roe versus Wade in te trekken en daarmee de weg te openen voor Amerikaanse staten om abortus te verbieden. Bovendien werd het vonnis slechts gedeeltelijk opgeschort, het verbod om de pillen per post op te sturen wordt bijvoorbeeld gehandhaafd.
Alleszins is het duidelijk dat de rechterzijde een vastberaden campagne voert om abortuspillen van de markt te halen.
Wetenschappelijk onderzoek geeft aan dat mifepristone bijzonder veilig is. Het medicijn heeft een betere veiligheidsreputatie dan bijvoorbeeld Viagra. Toch werd de vermeende onveiligheid van mifepristone door rechter Kacsmaryk aangegrepen voor het verbod. Dit is een ideologische aanval die niets met de veiligheid van geneesmiddelen te maken heeft, maar alles met het recht van personen die zwanger kunnen worden om zelf te beslissen.
Indien de uitspraak van het Hooggerechtshof onzeker was, kwam dit vooral door de belangen van de grote farmaceutische bedrijven, die de abortuspillen produceren. Meer dan 600 farmaceutische en biotechnologische bedrijven ondertekenden een protestbrief tegen het vonnis dat mifepristone verbiedt. Mogelijk zijn de winsten van de grote farmaceutische bedrijven voor de rechtse rechters een te grote pil om zomaar door te slikken. Dat is echter niet zeker: het huidige Hooggerechtshof is zeer reactionair en vastberaden. Indien deze aanval op abortuspillen mislukt, staat het vast dat er andere zullen volgen.
Een gerechtelijk verbod op abortuspillen zou leiden tot een juridisch vacuüm waarin de federale regering-Biden kan beslissen om het verbod niet te handhaven, zodat mifepristone kan verdeeld en verkocht worden. Dit zou echter leiden tot een grote onzekerheid over wat al dan niet toegelaten is. Het zou de deur openen om minstens in een aantal staten de verspreiding van abortuspillen erg moeilijk te maken.
Voor het garanderen van de wettelijke bescherming voor abortuspillen zal er druk nodig zijn in de vorm van een beweging. Er is groeiend protest met een toename van jongerenacties om de rechten van trans personen te verdedigen tegen de stortvloed van aanvallen. Na de intrekking van Roe v Wade waren er enkele grote betogingen en was er onder de bevolking een ruime en groeiende meerderheid voorstander van het recht op abortus. Er is dus potentieel voor strijd om het recht op lichamelijke autonomie op te eisen.
Overwinningen zullen we niet bekomen in de rechtbanken, maar op straat. Jonge vrouwen, jongeren en werkenden moeten zich organiseren en de strijd aangaan. We moeten bouwen aan het soort beweging dat de handhaving van een verbod op abortuspillen onhaalbaar maakt. Rechtse politici en boegbeelden moeten massaprotest vrezen als ze het aandurven om straffen op te leggen wanneer iemand een abortus wil.
Er is nog geen echt actieve beweging voor de verdediging van abortusrechten, maar die kan ontwikkelen in de context van de algemene oorlog van rechts tegen de lichamelijke autonomie van vrouwen en LGBTQIA+ personen. Strijdbare Prides kunnen daaraan bijdragen met duidelijke eisen voor gratis, veilige, legale en breed toegankelijke abortuszorg naast die voor genderbevestigende zorg en toegankelijke gezondheidszorg.
Het doel moet zijn om tienduizenden mensen samen te brengen in een levendige en zichtbare beweging. Een dergelijke massabeweging kan als onderdeel van de strijd een illegale verspreiding van abortuspillen organiseren of mogelijk maken. Dit kan bijdragen aan de opbouw van een krachtsverhouding om de rechtse aanvallen te stoppen en om meer publieke en degelijke zorg voor iedereen af te dwingen.
Golf van anti-trans wetten in de VS
Er zijn dit jaar al minstens 480 anti-transwetsvoorstellen ingediend in 46 Amerikaanse staten. Minstens de helft daarvan heeft betrekking op het onderwijs en nog meer voorstellen zijn op één of andere wijze tegen trans jongeren gericht.
Op het moment van schrijven is slechts 10% van deze voorstellen verworpen. Er zijn ondertussen 18 Amerikaanse staten die trans studenten verbieden om te sporten op school en 10 staten verbieden genderbevestigende zorg voor trans jongeren. Twaalf andere staten zullen wellicht minstens één van deze beperkingen aannemen tegen eind 2023.
