De PS van minister Lalieux gaf direct toe aan de chantage van de Europese Unie om de pensioenen te ‘hervormen’ in ruil voor relancegeld. Een van de voorstellen is om de perequatie van ambtenarenpensioenen te beperken. Dat is een moeilijk woord voor de tweejaarlijkse aanpassing van de pensioenen aan de stijgende bezoldiging van de actieve ambtenaren.
De lonen in de publieke sector zijn traditioneel lager, maar de pensioenen hoger dan in de private sector. Als het van de rechterzijde afhangt, worden de lonen in de publieke sector niet opgetrokken en wordt aan de pensioenen geknibbeld. De rechterzijde zou het liefst de perequatie volledig afschaffen, waardoor de ambtenarenpensioenen niet langer de stijging van de bezoldiging van de ambtenaren volgen. Dat stond in het eerste voorstel van premier De Croo en ook N-VA is daar wel voor te vinden. Een afschaffing van de perequatie zou 200 miljoen euro opbrengen.
Het voorstel van Lalieux komt hieraan tegemoet door de perequatie te beperken door het te vervangen door een maximale stijging van alle ambtenarenpensioenen met een half procent, gefinancierd vanuit de welvaartsenveloppe. Hierdoor zouden de pensioenen van ambtenaren niet langer direct gekoppeld zijn aan de bezoldigingen van actieve ambtenaren en wordt de deur geopend om later deze band volledig te verbreken. Het zou er volgens Lalieux voor zorgen dat de verschillende pensioenregimes naar elkaar groeien. Dat is een eufemisme om te zeggen dat de ambtenarenpensioenen achteruitgaan naar het niveau van dat van de werknemers. Een neerwaartse spiraal wordt voorgesteld als ‘solidariteit’, terwijl echte solidariteit betekent dat het beste stelsel voor iedereen geldt.
Terwijl elk degelijk pensioen voor gewone ambtenaren een ‘probleem’ is voor de rechterzijde, iets wat moet ‘hervormd’ en ‘aangepakt’ worden, gelden er voor henzelf andere regels. Het is opmerkelijk dat de luidste oproepen tot aanvallen op de ambtenarenpensioenen komen van de liberalen en Vlaams-nationalisten. De extraatjes voor Kamervoorzitters Herman De Croo en Siegfried Bracke waren er met medeweten van hun partijen. Ongetwijfeld vonden ze dat ze dit verdienden wegens hun hard werk. Het toont de hypocrisie van N-VA en Open VLD: voor ons pensioen is elke euro er één teveel, voor henzelf is het nooit genoeg. Zo werken die graaiers.
De verklaring dat ze niet wisten van de onwettelijke regeling voor Kamervoorzitters is opmerkelijk. Blijkbaar kennen ze de begrotingen niet die ze zelf goedkeuren? Als er ook maar een halve eurocent teveel betaald is aan een werkende of uitkeringstrekker, staan deze partijen vooraan om de ‘sociale fraude’ luidkeels aan te klagen. Als het iemand van migratie-achtergrond is, toeteren ze nog luider. Terwijl De Wever er niet in slaagt om een stabiele Vlaamse regering overeind te houden en zijn eigen politiek personeel blijkbaar graag graait, probeert hij de aandacht af te leiden door enkel nog te spreken over het gevaar van woke. Hij weet zijn strijd te kiezen en nooit gaat het om de belangen van de werkenden en hun gezinnen. Integendeel! Door elk verzet tegen onderdrukking verdacht te maken, wil De Wever verdeeldheid stimuleren. Verdelen om te graaien, dat is waar zijn partij voor staat.
Herman De Croo kondigde aan zijn extraatjes te zullen wegschenken. Zowel De Croo als Bracke spelen de onschuld zelve. Ze wisten niet dat ze zoveel kregen? Maak dat de kat wijs! Ze dachten dat het wel in orde was? Doe er maar nog een kat bij! Ze kregen hun postje als Kamervoorzitter omwille van het prestige en bijhorende vergoeding, inclusief pensioenextra’s. Het graaien is onderdeel van hun politiek systeem.
De hypocrisie van de rechtse politici is op flagrante wijze aangetoond. Maar dat volstaat niet. We moeten ons organiseren om elke aanval op onze pensioenen af te blokken. Het Franse pensioenprotest kan als inspiratie dienen. Het was op basis van eerder protest dat de pensioenleeftijd in Frankrijk nog lager ligt dan bij ons. Het was door ons massaal protest dat we in 2018 het puntenpensioen tegenhielden. Aanvallen op het ambtenarenpensioen moeten vandaag eveneens gestopt worden. Dit belangt iedereen aan, openbare diensten belangen immers iedereen aan en we weten dat elke aanval op één pensioencategorie zal gevolgd worden door een veralgemening van de aanvallen.
