In de stad New York zijn ruim 7000 verpleegkundigen van enkele belangrijke ziekenhuizen vanaf zondag in staking. Ze eisen meer personeel, loonsverhoging boven de inflatie en andere zaken. De stakers komen op voor alle eerstelijnswerkers in New York. Tijdens het hoogtepunt van de pandemie werden verpleegkundigen als helden bejubeld. Nadien kregen ze geen behoorlijke compensatie voor hun inspanningen. De werkomstandigheden blijven vreselijk. Dat brengt ook de patiënten in gevaar.
Door George Cohen (Socialist Alternative, ISA in de VS), geschreven op maandag
Verpleegkundigen van verschillende ziekenhuisketens voerden collectieve onderhandelingen omdat hun overeenkomsten op 31 december 2022 afliepen. Volgens de vakbond New York State Nurses Association (NYSNA) stemden 99% van de verpleegkundigen voor staking. In sommige ketens werden voorlopige akkoorden aangekondigd, in Montefiore en Mount Sinai niet. Daar begon de staking.
De energie op het stakingspiket maandagochtend was vurig. Maar dan duizend verpleegkundigen en sympathisanten kwamen samen voor de hoofdingang van de campus van Mount Sinai in Upper Manhattan. Daar toonden ze hun bereidheid om actie te voeren en te staken. Ze riepen slogans als ‘Wat willen we? Voldoende personeel! Wanneer willen we dat? Nu!’. Dat weerklonk in alle vroegte, nog voor zonsopgang. Personeel dat uit de nachtdienst kwam, sloot zich onmiddellijk bij de actie aan. Tientallen buschauffeurs toeterden uit solidariteit. Dit is een van de grootste stakingen in een strategische sector in New York, minstens sinds de vervoersstaking van 2005. Een verpleegkundige merkte op: “Vandaag is het beste wat kon gebeuren om de werkgevers te dwingen tot een overeenkomst die aan onze eisen voldoet.”
Leden van Socialist Alternative bezochten ziekenhuizen in solidariteit met de verpleegkundigen. We steunen de staking en de strijd voor zo sterk mogelijke overeenkomsten.
De eisen onderhandelingen zijn gericht op meer personeel en loonsverhogingen die minstens gelijke tred houden met de inflatie. In alle ziekenhuizen van NYC hebben de meeste verpleegkundigen, ondanks de contractuele bepalingen die een verhouding van 1 verpleegkundige op 4 patiënten beloven, minstens vijf patiënten op hun dienst en soms loopt dat op tot acht tijdens hun 12-urige dienst. In die ziekenhuizen waar er een voorlopige overeenkomst gesloten is, kregen de meeste verpleegkundigen nog geen volledig zicht op de afspraken. Doorgaans zagen ze enkel een samenvatting, met daarin beloften zonder details hoe dit wordt uitgewerkt. Op heel wat plaatsen wordt er geaarzeld om aan te werven omdat er liever beroep gedaan wordt op flexibele interimkrachten die niet op vaste basis ingezet worden. Vaak worden die interimkrachten, zogenaamde ‘travel nurses’, meer betaald dan het vast personeel.
De NYSNA lijkt in de aangekondigde overeenkomsten te hebben gestreden voor verhogingen van 7%, 6% en 5% voor de komende drie jaar, en heeft die ook gekregen. Aangezien de inflatie in 2022 waarschijnlijk meer dan 8% zal bedragen, en we geen garanties hebben dat die inflatie de komende jaren zou dalen, betekent dit mogelijk een loonsverlaging. Verpleegkundigen en alle andere werkenden hebben nood aan een systeem van automatische aanpassing van de lonen aan de kosten van levensonderhoud (COLA: Cost of Living Adaptation) als standaardonderdeel van een collectief akkoord, met de mogelijkheid om te onderhandelen over loonsverhogingen daar bovenop. Dergelijke automatische aanpassing kwam tot voor kort regelmatig voor in collectieve overeenkomsten. Vandaag nemen we die eis opnieuw op.
Er zijn voorlopige overeenkomsten gesloten bij New York Presbyterian (NYP), Maimonides, Richmond University Medical Center, Brooklyn Hospital Center, Flushing Hospital en BronxCare. Hoewel niet over al deze overeenkomsten is gestemd, heeft NYSNA de stakingen afgeblazen in de ziekenhuizen waar voorlopige overeenkomsten werden bereikt. Het was beter geweest om de stakingsdreiging niet van tafel te vegen vooraleer over deze voorstellen tot overeenkomsten gestemd werd. Ook voor de stakers van Mt Sinai en Montefiore geldt dat de stakersposten best niet opgeheven worden vooraleer er gestemd is over een akkoord. Zoniet dreigt demobilisatie wat het moeilijk maakt om voor meer te vechten. In New York Presbyterian was er wel al een stemming met 57% voor en 43% tegen, een indicatie van de mate van ontevredenheid over de voorlopige overeenkomsten.
Brede solidariteit
Aan het begin van de pandemie werden de verpleegkundigen gezien als essentiële werknemers en hadden ze veel sympathie voor de barre omstandigheden waarin ze werkten. Een verpleegkundige op de actie vertelde dat Covid-19 de personeelsproblemen heeft verergerd, niet alleen door een toename van het aantal patiënten, maar ook omdat veel toegewijde collega’s uitvielen door een burn-out. De werkende klasse weet dat dit onaanvaardbaar is en weet hoe cruciaal het werk van verpleegkundigen is om de samenleving draaiende te houden.
De NYSNA moet die steun benutten en de staking koppelen aan massamobilisaties waarbij de rest van de vakbeweging en het bredere publiek betrokken worden om de solidariteit met de staking te tonen. Een mobilisatie van sympathisanten naar de stakersposten is belangrijk om de banden te versterken. Het kan gebruikt worden om vragen te stellen, de problemen beter te leren kennen en om nadien deze informatie te delen met familie, vrienden en collega’s.
Wat verpleegkundigen afdwingen in hun overeenkomsten, schept een precedent voor de bredere arbeidersbeweging. Als zij veel winnen, wordt het voor anderen gemakkelijker om dat als norm te hanteren. Het omgekeerde is ook waar: als de verpleegkundigen concessies doen, zullen andere werkgevers dat als een precedent aangrijpen. Solidariteit met de verpleegkundigen in de strijd voor de best mogelijke overeenkomsten, is dan ook van belang voor alle werkenden in New York en kan gevolgen hebben tot ver buiten de stad.
