Premies stoppen verarming niet. Strijd organiseren en uitbreiden

Nog voor de winter begon, hadden in België al een zestigtal mensen het leven verloren door koolstofmonoxide. Dat is twee keer zoveel als in andere jaren. Het oordeel van het Antigifcentrum is duidelijk: wanneer de prijzen van verwarming stijgen, neemt ook het risico op vergiftiging op. De angst voor de facturen leidt tot minder verluchten of besparen op het onderhoud van apparaten. Wat zal de grimmige uitkomst zijn aan het eind van de winter? 

Artikel door een ABVV-delegee uit maandblad De Linkse Socialist

Deze winter gaat België officieel in recessie (twee opeenvolgende kwartalen van negatieve economische groei). De meest optimistische ramingen van de internationale instellingen voor 2023 gaan uit van een broze economische stagnatie (0,5% groei volgens de OESO, 0,2% volgens de Europese Commissie). We weten wat deze cijfers betekenen voor grote bedrijven en regeringen: jobverlies, aanvallen op de lonen, besparingen op de begroting. 

Niet iedereen zit in hetzelfde schuitje. Aandeelhouders hebben voorzieningen getroffen toen de winstmarges in de eerste helft van 2022 historisch hoog waren. Zo kunnen ze deze periode comfortabel doorkomen. Voor de overgrote meerderheid van ons is het echter nu al een ramp, en het dreigt alleen maar erger worden. Tenzij we een verandering in het economisch beleid afdwingen.

De regering denkt dat het “basispakket energie” volstaat: een korting van 135 euro voor gas en 61 euro voor elektriciteit op de facturen van november tot en met maart. Ondertussen strijken de aandeelhouders in de energiesector waanzinnige bedragen op. De roep om nationalisatie van de sector wordt steeds luider, omdat het de enige manier is om betaalbare facturen te krijgen en de energietransitie te waarborgen. De regering luistert niet omdat ze de waakhond van de aandeelhouders is. 

Hetzelfde geldt voor de lonen. De regering is vastbesloten de loonwet van 1996, waarmee onze lonen in een keurslijf vastzitten, met hand en tand te verdedigen. Ze wil de komende jaren elke loonsverhoging voorkomen. De regering wil sociale vrede afkopen met een eenmalige premie van een paar honderd euro in de bedrijven waar de werknemers sterk genoeg staan om het te krijgen. Eind november probeerde de spoordirectie een staking af te kopen met een premie van 100 euro. Laten we het voorbeeld van het spoorpersoneel volgen: ons niet tevreden stellen met een eenmalige premie, maar vechten voor structurele oplossingen. 

De strijd veralgemenen en vechten om te winnen 

De staking van 9 november toonde onze kracht. Eenmalige krachtmetingen volstaan echter niet en zullen uiteindelijk uitputtend zijn. Om verandering af te dwingen, is er een strijd van langere duur nodig waarbij elke mobilisatie ten volle wordt benut om verder te veralgemenen en hierdoor sterker te staan. Voor gelegenheden als de betoging in december kunnen syndicale delegaties eigen pamfletten opmaken met hun specifieke eisen en wat nodig is om die af te dwingen. 

Verschillende delegaties uit de metaalsector hebben zich uitgesproken voor de nationalisatie van de energiesector. Waarom die oproepen niet massaal verspreiden op betogingen en bij bezoeken aan piketten? Het debat over hoe de beweging verdergaat, mag niet beperkt blijven tot de vakbondsleiding. Dit is onze strijd, we moeten onze zeg hebben. Een beslissing genomen na een democratische discussie tijdens een algemene vergadering op de werkplek en in interprofessionele vergaderingen, gekoppeld aan een duidelijk en effectief actieplan, is de beste manier om de twijfels bij collega’s weg te nemen en hen te betrekken om de strijd te versterken. 

Met eenmalige acties zullen we de regering niet van koers doen veranderen. Er is nood aan een ernstig actieplan met meerdere algemene stakingen, een actieplan dat besproken en beslist wordt door de basis. Niets is effectiever dan een zorgvuldig op het terrein voorbereide blokkade van de economie, zeker als het een opstap is om met de werkende klasse de centrale hefbomen van de economie en de rijkdom van de samenleving in handen te nemen. Dit blijkt ondubbelzinnig uit de hele sociale geschiedenis van dit land. We hebben een actieplan en een programma nodig dat opgewassen is tegen de uitdagingen van vandaag, met als duidelijk doel de collectieve controle over de rijkdom en de economische productie. We kunnen de meervoudige crises van het kapitalisme alleen te boven komen door het omver te werpen en de destructieve chaos van de marktdictatuur te vervangen door een rationele planning van de economie.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie