De komende dagen bezoek ik Kazachstan met een delegatie van de linkse fractie GUE/NGL uit het Europees Parlement. We zullen vakbondsmilitanten en socialisten ontmoeten voor discussies. Kazachstan is een voorbeeld van een land waarvoor de EU een oogje dicht knijpt als het op mensenrechten aankomt. De reden: er vallen grote winsten te boeken.
De leiders van de EU en de naitonale regeringen hebben nooit enige ernstige kritiek geboden op de brutale dictatuur van Nursultan Nazarbajev. Het Kazachse blad Respublika bracht recent nog een duidelijk voorbeeld van de aard van dit regime. Toen een topontmoeting met buitenlandse investeerders was gepland en de regering op hetzelfde ogenblik met een stakingsgolf in het westen van Kazachstan werd geconfronteerd, besloot de regering om de stakersleiders hard aan te pakken in de plaats van iets te doen aan de extreem lage lonen en de verschrikkelijke arbeidsomstandigheden. Voor de EU-leiders is dat evenwel geen probleem.
