De afgelopen dagen waren er nationale stakingen van leerkrachten in Iran. De stakingsgolf in de olie en petrochemie heeft zich echter niet veel verder ontwikkeld of uitgebreid. Veel arbeiders namen deel aan de acties op straat en zagen of ondervonden de brutale repressie.
Het is belangrijk dat de werkenden uit verschillende sectoren georganiseerd in actie komen op basis van een revolutionair programma: de vrijlating van alle politieke gevangenen; volledige rechten voor vrouwen, LGBTQIA+ personen, nationale, etnische en religieuze minderheden; en eisen om de politieke en economische macht over te nemen en een volledige breuk met de heerschappij van de moellahs te bewerkstelligen. Daartoe moeten de enorme rijkdommen van het land uit de handen van de uitbuiters gehaald worden. Arbeidersraden en hun coördinatie moeten de strijd verder ontwikkelen tot een algemene staking en de basis leggen voor een democratische arbeiderscontrole over de sleutelsectoren van de economie als cruciale stap voor een succesvolle socialistische revolutie.
We publiceerden met ISA activisten uit Iran en daarbuiten een eisenplatform om te bespreken in de beweging:
https://internationalsocialist.net/en/2022/10/iranian-revolution
Het is onderdeel van de opbouw van een socialistisch alternatief, we willen met verenigde krachten bouwen aan een revolutionaire partij om de strijd naar een overwinning te leiden. Hieronder publiceren we een verklaring van de ‘Revolutionaire Jeugdraad van Sanandaj’, een bijeenkomst van jonge activisten in de stad Sanandaj, waar de beweging sterk staat. Dat geeft een indicatie van de discussies en verdere stappen.
“Nu is het tijd om onze communicatienetwerken en onze banden, die we in deze periode van strijd hebben opgebouwd, om te zetten in een meer ontwikkelde organisatie. Nu is het tijd om na te denken over de oprichting van buurtcomités en -raden, en studentenraden op universiteiten en scholen. Onze oproep aan andere delen van de samenleving is om comités en raden op de werkplek en in de buurt te vormen. Of deze organisatievormen clandestien of open zijn, hangt af van de krachtsverhoudingen, die door revolutionaire jongeren en vrijheidslievende mensen ter plaatse kunnen worden bepaald. De radenbeweging en de inspanningen om deze op te richten geven onze beweging zo’n kracht die, samen met de moed en de offers van de jeugd en het volk, de hoop op de overwinning aanmoedigt, de onderdrukking bemoeilijkt en de kosten van de strijd verlaagt.”
“De oprichting van deze comités zal de versnipperde strijd van de jeugd helpen meer gecoördineerd te worden, een programma te ontwikkelen, plannen uit te werken en bepaalde tactieken te kiezen. Deze onmiddellijke en doeltreffende maatregelen zullen de strijd niet alleen orde, richting en planning verschaffen, maar ook individuele fouten voorkomen en het vertrouwen van degenen die op straat strijden vergroten en verspilde inspanningen voorkomen. Door op deze manier het voortouw te nemen, de organisatiegraad te verhogen en een duidelijk leiderschap te ontwikkelen, zal bovendien het vertrouwen van de verschillende sociale lagen in de jeugd toenemen en zal voor hen de basis en de mogelijkheid ontstaan om zich bij de beweging aan te sluiten. De plaatselijke jeugdorganisaties zullen de buurtbewoners kunnen mobiliseren voor de strijd. De stedelijke jongerenorganisaties maken het mogelijk de bewoners van de stad te mobiliseren. Dit geldt ook voor universiteiten, scholen en andere gebieden, en trekt een grotere kracht van studenten en andere delen van de samenleving aan voor een gecoördineerde strijd. Wij dringen erop aan dat alle jongeren zich verenigen en coördineren in één beweging, met één organisatie, één leiding en één plan in wijken, universiteiten en middelbare scholen, en één front vormen.”
“We moeten proberen onmiddellijk de organisatiefase in te gaan, na een maand van inspanning en opoffering die het krachtenevenwicht in de samenleving heeft veranderd. Organiseren is niet gemakkelijker dan straatprotesten. Dit werk vereist een enorme inspanning, waarvan de taak rust op de schouders van meer ervaren, georganiseerde en goed geïnformeerde jongeren. Vrienden en kameraden! De revolutionaire beweging van het Iraanse volk is een nieuwe fase ingegaan. Vandaag zijn we, naast de onwrikbare steun van militante leraren van de Nationale Coördinatieraad, getuige van arbeidsstakingen in het zuiden en in de sleutelsectoren van olie en petrochemie, Haft Tappeh arbeiders, brandstof vrachtwagenchauffeurs, enz. Wij hopen dat andere delen van de arbeidersklasse en werknemers in de transportsector en de stedelijke diensten zich bij de landelijke revolutionaire beweging zullen aansluiten. Ongetwijfeld bevat de aansluiting van verschillende delen van de arbeidersbeweging bij deze revolutionaire opstand de belofte van vooruitgang en overwinning.”
