Hittegolven, branden, exploderende energieprijzen, inflatie … Het lijkt wel het einde van de wereld in de kolommen van de kranten en op de radiozenders. We horen hoe Macron “het einde van de overvloed” aankondigt of nog hoe De Croo “vijf tot tien moeilijke winters” voorspelt. Daarmee waarschuwen ze de werkenden voor een situatie waarin ze zich nu al bevinden: alles wordt duurder en moeilijker. De politici stellen het kapitalistisch systeem niet ter discussie, enkel onze levensomstandigheden.
door Maxime (Luik) uit maandblad De Linkse Socialist
Terwijl de ‘overvloed’ voor de werkenden voorbij is, zijn er sommigen voor wie het tegendeel het geval is. De winsten van de energiesector zijn ongezien. De 10 rijksten zagen hun rijkdom verdubbelen. Ondertussen kunnen wij onze rekeningen niet betalen en werkt de overgrote meerderheid van de studenten om nauwelijks te overleven. Is er een verband tussen de tekorten die wij kennen en de enorme winsten van de grote bedrijven? Uiteraard is dat er. De door de werkenden geproduceerde rijkdom is niet verdampt onder invloed van de inflatie. Die rijkdom verdwijnt in nog grotere mate in de zakken van de ultrarijken.
Tegen het systeem strijden
Meer dan ooit is het belangrijk om het kapitalistisch systeem te bestrijden. Dit systeem voedt zich met de crisis en bedreigt zowel onze levensstandaard als de toekomst van het menselijk leven op de planeet. Goede argumenten volstaan niet om tot verandering te komen. Heel het systeem moet veranderen. Dat betekent onze verhouding tot de wereld, de productie en het leven in de samenleving. De oplossingen zullen niet komen van de verantwoordelijken van het kapitalisme, diegenen die bijdragen aan de sociale, economische, ecologische onzekerheid en die ons tot ellende en oorlog veroordelen.
Het kapitalisme is enkel in het belang van een kleine minderheid aan de top. Het is een reus op lemen voeten.
Niet wanhopen of toekijken, maar vechten
De werkenden hebben de kennis en technologie om de klimaatcrisis tegen te gaan. Steeds meer jongeren raken betrokken bij de strijd voor het klimaat, maar ook tegen racisme, seksisme en alle vormen van onderdrukking. We mogen ons niet laten vangen aan wanhoop of moedeloosheid.
Het is mogelijk om ons te organiseren en te strijden voor een andere samenleving. Er is nood aan een socialistisch systeem waarin de behoeften en noden centraal staan en de beschikbare middelen daartoe op democratische wijze worden ingezet. We kunnen dat enkel bekomen door een krachtsverhouding op te bouwen. Protest is daarin belangrijk, net als een programma met eisen gericht op de belangen van de werkende klasse.
De kapitalisten grijpen de koopkrachtcrisis aan om meer vervuilende fossiele brandstoffen te gebruiken – onder Biden wordt er meer steenkool opgegraven dan onder Trump! Ze proberen klimaat en koopkracht tegen elkaar uit te spelen. Met hun ‘antwoorden’ die zich steevast beperken tot meer taksen en hogere prijzen voor de werkenden vinden ze daar een zeker gehoor voor. We kunnen dit enkel doorbreken met eisen die werkenden en jongeren verenigen in hun strijd tegen het systeem dat een bedreiging is voor zowel het menselijk leven op de planeet als de koopkracht.
In oktober zijn er nieuwe klimaatacties, met een nationale betoging op 23 oktober. Tegelijk is er het vakbondsprotest tegen de hoge kosten. Eisen als het nationaliseren van de energiesector of gratis en degelijk openbaar vervoer kunnen de klimaatjongeren en de vakbondsleden verenigen. Daarmee kunnen jongeren langs stakersposten gaan tijdens de staking van 9 november. Syndicalisten kunnen met deze eisen de klimaatbetoging vervoegen.
