Arcelor Mittal Gent (Sidmar): blijvend conflict bij onderhoud

Lees hier een eerder artikel over acties bij Sidmar

Toen op 17 juni het voorstel van de directie inzake het opwaarderen van de statuten voor de tweede keer werd afgekeurd, deze keer met 64,09% was het voor het grootste deel van de onderhoudsarbeiders al duidelijk dat ze zonder strijd nergens zouden komen. Aangezien het voorstel nipt niet met een 2/3-meerderheid werd afgekeurd, werd niet onmiddellijk tot een staking overgegaan maar organiseerden de vakbonden een referendum om een stakingsaanzegging in te dienen. De arbeiders werden een week geïnformeerd, konden stemmen en op 29 juni werden de stemmen geteld. Het resultaat was duidelijk: 70,63% stemde voor een staking.

Als gevolg werd een stakingsaanzegging ingediend, deze startte 30 juni en zou ten vroegste eindigen 7 juli. De directie begon ze, nu de fabriek op volle toeren draait en er veel orders zijn, te nijpen en vroeg om een bemiddelaar. Deze werd aangesteld en er werd opgeroepen om tot de afloop van de gesprekken geen actie te voeren om zo de gesprekken alle kans te geven.

Zaterdag 2 juli 2011 volgde het eerste gesprek en op maandag 4 juli werd een akkoord bereikt. De vakbonden informeerden dat de stakingsaanzegging zou opgeschort worden tot 16 september (ondertussen zouden er geen acties mogen zijn die betrekking hebben met het conflict) in ruil voor de belofte dat ondertussen kan gediscussieerd worden over een akkoord dat gelijkwaardig is voor alle onderhoudsarbeiders (dit was een belangrijke eis) inclusief de niet geteste eerste vakmannen, de geteste vakmannen en de hoofdvakmannen. Het nieuw akkoord zou ten laatste om 16 september gesloten moeten zijn en zou met terugwerkende kracht zijn.

De belangrijke eis voor een “collectieve” opwaardering is dus behaald. Er zal nu zeker voor iedereen een gelijke verbetering komen. Dit voorval leert ons dat alle dreigementen vanuit de directie zoals het volledig fabriek op economische werkloosheid zetten, iedereen op stakersgeld terug laten vallen (ook de productie ),… loos waren en er vooral op gericht waren om een kloof te slaan tussen productie en onderhoud, terwijl we allen weten dat we samen sterker staan en er altijd solidariteit zal zijn.

We kunnen ons wel afvragen waarom de datum zo ver achteruit werd geschoven? We weten dat onze fabriek nu goed draait en dat er vele orders zijn, dit maakt het voor ons een ideaal tijdstip om actie te voeren en druk te zetten om een goed akkoord te bekomen. De vraag is of dit in september ook nog zo zal zijn, en of onze acties dan nog zo krachtig zullen zijn… In het verleden zagen we met de CAO dat hoe later een akkoord op het jaar komt, hoe zwakker dit akkoord soms is.

Onze sterkte zal belangrijk zijn. Een eerste slag werd gewonnen, maar over hoe groot de verbetering zal zijn, is nog niets zeker. Het is in tussentijd afwachten en aan ons om ons zo goed mogelijk te informeren om klaar te staan wanneer actie nodig zal zijn.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie