FC Barcelona speelde met artistieke flair en collectieve organisatie in de finale van de Champions League en toonde waarom er miljoenen mensen wereldwijd van voetbal houden. Het internationale voetbalorgaan FIFA daarentegen toont met de aanhoudende corruptie in eigen rangen de lelijke kant van een sport als big business.
Jack Warner is voorzitter van Conacaf (de voetbalfederatie van Noord, Centraal-Amerika en de Caraïben). Hij dreigde ermee om ‘bewijzen van corruptie’ openbaar te maken en verwijst naar corruptie bij een kliek rond de FIFA-leiding en voorzitter Sepp Blatter. Warner beschuldigt Blatter ervan dat hij FIFA-middelen heeft aangewend voor een politieke campagne onder de Caraïbische leden naar aanleiding van de aankomende voorzittersverkiezingen in de FIFA.
Blatter moest het bij die verkiezingen normaal gezien opnemen tegen de rijke zakenman Mohamed Bin Hammam uit Quatar en voorzitter van de Aziatische voetbalfederatie. Deze kandidaat trok zich terug nadat Blatter er hem van had beschuldigd om voetbalfederaties uit de Caraïben te hebben omgekocht en dat met de steun van Jack Warner.
Warner beweert over emailverkeer te beschikken waarin een bondgenoot van Blatter Bin Hammam ervan beschuldigt dat hij de toewijzing van de Wereldbeker 2022 aan Quatar had gekocht. Uit een Brits parlementair onderzoek blijkt dat er effectief op een illegale manier met stemmen werd omgesprongen in de strijd tussen Quatar en Spanje voor de toewijzing van de Wereldbeker.
Beide kampen in de FIFA-oorlog zijn even corrupt en verwerpelijk. Veel supporters hebben het niet voor Blatter omwille van zijn negatieve uitlatingen over vrouwenvoetbal en zijn spottende antwoorden op vragen over de miskenning van onder meer holebirechten in Quatar.
Warner is geen haar beter. Hij is vice-premier in Trinidad en Tobago en maakt grote winsten door zijn persoonlijke eigendommen te verhuren. Die eigendommen werden betaald door Conacaf. Warner verkoopt ook tickets voor wedstrijden aan corrupte stromannen die deze tickets vervolgens aan woekerprijzen proberen te slijten.
De top van het wereldvoetbal wordt gedomineerd door bandiet-bureaucraten die miljoenenlonen krijgen en al jarenlang het geld uit de zakken van de supporters halen. De corruptie rond de verkiezing van de voorzitterspost is daar een nieuwe uitdrukking van: het jaarloon van 10 miljoen dollar is daarbij de inzet, de ontwikkeling van de voetbal is bijkomstig.
De FIFA stelt zichzelf voor als een internationale organisatie die opkomt voor fair play en die de rijkdom die uit voetbal voortkomt met de armste landen deelt. Het ziet er naar uit dat het net omgekeerd verloopt. Er zijn aanhoudende geruchten over omkoopschandalen waarbij scheidsrechters betrokken zijn. Er wordt aan de armere landen en federaties geld gegeven, maar enkel in ruil voor stemmen.
De media maakten recent bekend hoe FIFA-topleden uit Nigeria en Tahiti hun stemmen voor de toewijzing van toekomstige wereldbekers verkochten. De FIFA schorste de twee voor enkele jaren en legde een kleine boete op.
Een Britse documentaire van Panorama maakte duidelijk hoe ISL, het grootste marketingbedrijf ter wereld, 10 miljoen dollar smeergeld betaalde aan toplui van de FIFA. De corruptie in dat orgaan wordt toegedekt door volgzame politici. De Britse premier Cameron bekritiseerde de documentaire omdat dit de Britse kandidatuur voor de Wereldbeker van 2018 zou hebben ondergraven.
Zonder tegenkandidaat blijft Blatter de voorzitter van de FIFA. De golf van corruptieschandalen en de ontwikkelende cultuur van klokkenluiders die deze corruptie bekend maken, kan ook tot iets positief leiden. Het maakt duidelijk dat we met de supporters de voetbal uit de handen van de big business en haar FIFA-bureaucratie moeten halen.
De roep naar hervormingen in de voetbalwereld wordt luider. De FIFA is een uitdrukking van een corrupte kapitalistische samenleving. Het moet vervangen worden door een democratische organisatie onder de controle van de supporters.
