In de lokalen van de informaticagroep Econocom in Zaventem was er afgelopen dinsdag een algemene vergadering van de aandeelhouders. De vakbonden besloten om een protestactie te houden zodat de directie zou luisteren naar de ongerustheid over de gevolgen van het sociaal plan bij de overname van ECS (een filiaal van de Société Générale) door Econocom vorig jaar. Op dinsdag 17 mei blokkeerden Belgische en Franse delegees de aandeelhoudersvergadering gedurende een uur.
Deze actie kwam er een week nadat actie werd gevoerd in de wijk Défense in Parijs en dit voor de kantoren van de Société Générale. Intussen blijft de directie al zes maanden lang doof voor de eisen van de vakbonden.
Door ECS op te kopen, is Econocom meteen qua omvang verdubbeld. Het bedrijf wil in 2012 een zakencijfer van 2 miljard euro halen. De topman van Econocom, Jean-Louis Bouchard, staat op de lijst van rijkste Fransen op de 138ste plaats met een geschat vermogen van 136 miljoen euro. Op de actie wezen de arbeiders ook op de bonussen die de top aan zichzelf toekent: 4 miljoen euro werd onder vier personen verdeeld. De koers van de aandelen steeg tot 16 euro en ook het dividend dat werd uitbetaald, steeg tot 0,35 euro per aandeel. Jean-Louis Bouchard kan hierdoor op een totaal dividend van minstens 4,5 miljoen euro rekenen voor zijn 13 miljoen aandelen in de groep. (Bron: Trends van 9 september 2010).
Het personeel is ongerust omdat de directie de ‘lusten’ van de overname volledig voor zich houdt, terwijl het personeel het moet doen met de ‘lasten’. Er is eerst en vooral sprake van een herstructurering. Na zowat iedere overname van andere bedrijven, neemt het totale aantal werknemers in de nieuwe entiteit af en moet zogenaamd overbodig personeel afvloeien. Bij de overname van ECS wil Econocom boter bij de vis en ook nog eens het geld van die boter. Er wordt overwogen om nieuwe personeelsleden aan te werven onder nieuwe voorwaarden die minder gunstig zijn dan wanneer ECS nog een onderdeel van de Société Générale was. Het doel is om de collectieve regeling van de metaalsector te breken. Die regeling is vandaag nog van toepassing bij ECS in Frankrijk en ook bij de Franse afdeling van Econocom. De vakbonden eisen sociaal overleg over deze voorstellen om garanties te bekomen bij de herstructureringen.
De aandeelhouders krijgen hun dividenden, maar de arbeiders moeten daar nu voor opdraaien met slechtere arbeidsvoorwaarden en lagere lonen. De boodschap tijdens de syndicale actie was duidelijk: stop de sociale afbraak! De vakbonden haalden uit naar het gebrek aanoverleg bij de overname en het ontbreken van een gezamenlijk statuut voor al het personeel. Bovendien wordt gewezen op verdeeldheid die hierdoor ontstaat. De directie sluit akkoorden met beperkte groepen werknemers en kan hierdoor groep per groep aanpakken. Een jaar na de overname ligt nog steeds niets concreet op tafel.
De delegees waarschuwen ook dat de opstelling van de directie de militanten radicaliseert en overtuigt van de noodzaak om de strijd aan te gaan. De banden tussen de Belgische en Franse delegees zijn uitstekend en komen versterkt uit de acties waarop beide delegaties aanwezig zijn, zo waren er op de actie in Parijs ook delegees uit België. Met deze actie wilden de delegaties aantonen dat ze de aanval op de sociale verworvenheden niet aanvaarden en dat ze bereid zijn om tot hardere acties over te gaan als de directie niet wil luisteren. Sinds enkele dagen is de directie een onderhandeling gestart met de Franse delegaties, met deze actie eiste het personeel dat ook twee Belgische delegees aan die onderhandelingen kunnen deelnemen.
Solidariteit is noodzakelijk. Sinds de jaren 1970 worden we geconfronteerd met een overproductiecrisis. Het neoliberalisme deed haar intrede onder Thatcher en Reagan en heeft het patronaat toegelaten om enorme winsten te boeken door de uitbuiting van het personeel op te drijven. Dat betekende meer werken, lagere lonen of met minder personeel evenveel of zelfs meer doen. Er is een tendens om tot grotere bedrijven te komen, in de praktijk monopolies. Het opkopen van een bedrijf leidt steeds tot een besparingen op de productiekosten, waarom zouden er anders overnames zijn? Het voorbeeld van Econocom is een uitdrukking van die winsthonger waarbij het de arbeiders zijn die moeten betalen. Het personeel wijst er overigens op dat de verschillende entiteiten voor de fusie elk winstgevend waren met de toenmalige sociale voorwaarden.
Het kapitalisme, de vrije markt en de beurzen brengen geen degelijke levens- en arbeidsvoorwaarden voor de meerderheid van de bevolking. Dit leidt tot onzekere werkomstandigheden, flexibiliteit, werkloosheid, verdeeldheid, psychische druk,… De werknemers moeten samen de strijd aangaan tegen iedere aanval en iedere besparing.
Het pamflet dat op de actie werd verdeeld, bracht volgende eisen naar voor:
In Frankrijk:
- Voorwaarden van de metaal voor iedereen
- Onderhandelingen over bedrijfsakkoorden
- Respect voor het personeel
- Transparantie over ieder ontslag of overplaatsing van personeel
In België:
- Een CAO vergelijkbaar met die van Metropolis
