Campagne ROSA bracht protest tegen wachtlijsten naar Antwerp Pride

Foto: Jente

Op de Antwerp Pride vormde Campagne ROSA een strijdbaar blok dat protesteerde tegen de wachtlijsten en opkwam voor massale publieke investeringen op basis van wat nodig is. Het verband werd gelegd tussen wachtlijsten in de affirmatieve genderzorg en die voor sociale woningen, psychologische hulp en zorg in het algemeen. Op basis van tekorten kan verdeeldheid telkens weer de kop opsteken. Op een bijeenkomst na de Pride gaf Sam van Campagne ROSA Antwerpen verder toelichting.

Trans en non-binaire personen zijn er altijd geweest in de geschiedenis, maar de affirmatieve genderzorg zoals we die vandaag kennen helaas niet. Er zijn verschillende ziekenhuizen waar je je kan aanmelden voor zorg of behandelingen. Het Centrum voor seksuologie en gender van het UZ Gent is het bekendste. Er is een toename van het aantal aanmeldingen bij de genderteams. Dat is niet omdat er een ‘hype’ rond is, maar omdat mensen sneller hulp zoeken.

Het probleem is dat er niet genoeg personeel is, waardoor de wachtlijsten snel aangroeien. Toen ik mij aanmeldde, moest ik 7 maanden wachten op een eerste gesprek. Ondertussen duurt het nog langer. Begin 2021 stonden er 769 mensen op de wachtlijst. Dat betekent 16 maanden tussen de aanmelding en de eerste afspraak. In Nederland is het nog erger: daar moet je drie jaar wachten! Vooraleer iemand zich aanmeldt, heeft die persoon vaak al een proces van jaren doorlopen om tot zelfacceptatie en de stap van hulp zoeken te komen. Als je dan zo ver bent en je aanmeldt, krijg je te horen dat het eerste gesprek pas maanden later zal volgen. En dan begint de behandeling pas! Dat wachten maakt de psychische druk bijzonder zwaar.

Het argument dat er wachtlijsten zijn omdat er geen geld is, klopt niet. Vorig jaar werden de tien rijkste mensen ter wereld nog eens 402 miljard dollar rijker. Er wordt niet voldoende geïnvesteerd in transgenderzorg, sociale huisvesting, mensen met een beperking en meer algemeen in zorg, onderwijs en openbare diensten omdat dit allemaal niet interessant is voor de winsten van de kapitalisten. De wachtlijsten zijn een tastbaar resultaat van een asociaal beleid.

Zelf werk ik in de zorg met mensen met een beperking. Het tekort aan middelen zet enorm veel druk op het personeel en maakt dat mensen niet de zorg krijgen die ze nodig hebben. We hebben meer collega’s en hogere lonen nodig om betere zorg te kunnen aanbieden.

Het antwoord van rechts op de tekorten is verdeeldheid. Het probeert mensen wijs te maken dat niet de wachtlijst het probleem is, maar dat er veel ‘profiteurs’ opstaan. Zo werkt de ontmenselijking die samengaat met racisme, seksisme en LGBTQIA+ fobie.

Wat moet er dan gebeuren? Een massaal plan van publieke investeringen in zorg, onderwijs, betaalbaar wonen voor iedereen. Daarvoor is strijd nodig. Het botst met het kapitalisme, we hebben uiteindelijk een socialistische samenleving nodig waarin we democratisch beslissen wat er gebeurt met de middelen.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie