Sint-Pietersziekenhuis in Brussel: personeel voert actie tegen privatisering bewaking

Foto: ACOD LRB Brussel

De directie van het UMC Sint-Pieter, één van de grote openbare ziekenhuizen in Brussel, wil de bewaking privatiseren. Het UMC Sint-Pieter is geen ziekenhuis als de andere: het is zowel een universitair ziekenhuis (meer dan 500 bedden, 2800 personeelsleden waaronder vele specialisten) als een stadsziekenhuis, dat wil zeggen een instelling waar ambulances dag en nacht mensen aanvoeren die dringend verzorging nodig hebben: Covid, hartincidenten, slachtoffers van gevechten of ongevallen, mensen onder invloed van alcohol of verdovende middelen …

door Guy Van Sinoy

Op de spoeddienst heeft de bewaking vaak veel werk om geagiteerde patiënten te kalmeren en om ervoor te zorgen dat de eerste zorgen in een serene omgeving kunnen toegediend worden. Daarnaast is er uiteraard de bewaking van de dagelijkse activiteiten van het ziekenhuis die niet verbonden zijn met de spoed. Dit alles is het hele jaar door, elke dag gedurende 24 uur nodig.

Zonder het minste overleg

Op 19 april besliste de raad van bestuur van het UMC Sint-Pieter, voorgezeten door Brussels parlementslid Mohamed Ouriaghli (PS), zonder de minste vorm van overleg om de bewaking te privatiseren. Hierdoor dreigen 30 overheidsjobs te verdwijnen. De vakbonden in de sector (ACOD-LRB, ACV en VSOA), gesteund door ACOD-Politie, reageerden tegen deze beslissing. Op 23 mei probeerden ze de kwestie op de agenda van de gemeenteraad van Brussel te krijgen, maar dit werd geweigerd. Op 30 mei trok een delegatie van ACOD-LRB naar het huis van de voorzitter van de raad van bestuur in de hoop hem te kunnen spreken. Tevergeefs.

Er volgde een petitie tegen de privatisering van de bewaking. Deze werd door 634 personeelsleden ondertekend en werd begin juni aan de directie overhandigd. Ook daar werd niet op gereageerd. ACOD-LRB besliste daarop een referendum over de privatisering van de bewaking te houden onder het volledige ziekenhuispersoneel. Een opiniestuk ter ondersteuning van dit initiatief werd ondertekend door een honderdtal academici en prominenten uit de filmwereld (de gebroeders Dardenne, Ken Loach) en verscheen in de media.

Referendum

Op initiatief van ACOD-LRB was er van 14 tot 16 juni een referendum over de privatisering van de bewaking. Het voltallige personeel werd uitgenodigd om hieraan deel te nemen. Om betwistingen over de resultaten te voorkomen, werd het toezicht op het referendum en het tellen van de stemmen toevertrouwd aan een team van academici van de ULB.

De medische directie van het ziekenhuis reageerde uiterst negatief op dit referendum en stuurde een open brief aan alle personeelsleden. Op provocerende wijze werd daarin gesteld dat de vakbonden geen monopolie hebben op de verdediging van de openbare diensten, dat er geen publiek debat moet gevoerd worden over de privatisering en dat dit “geen televisieshow is.” De directie beroept zich op het bestaan van misbruiken en problemen in de dienst, zonder daar enig concreet bewijs voor aan te dragen. De open brief deed inderdaad niet denken aan een ‘televisieshow’, maar eerder aan een dictatuur.

Van de 767 uitgebrachte stemmen in het referendum waren er 661 tegen de privatisering, 32 voor, 69 onthoudingen en 5 ongeldige stemmen. “Veel mensen vertelden ons dat ze niet durfden deel te nemen aan het referendum uit angst voor represailles. Dit is een zeer bevredigend resultaat, gezien de intimidatietactiek van de directie,” aldus Marc Lancharro, verpleger en afgevaardigde van ACOD-LRB in het Sint-Pietersziekenhuis.

Een tweede vraag in het referendum had betrekking op het belang om het personeel te raadplegen bij grote beslissingen over het ziekenhuis. Daar stemden 649 personeelsleden voor, 36 tegen, 69 onthoudingen en 13 mensen vulden geen antwoord in.

Natuurlijk is dit referendum slechts een stap en is de strijd tegen de privatisering nog niet gewonnen. Maar het is een belangrijke stap die toeliet om in heel het ziekenhuis campagne te voeren en de eenheid van het personeel op te bouwen. Mathieu Verhaegen, voorzitter van ACOD-LRB Brussel, merkte nog op: “We mogen niet vergeten dat het Sint-Pietersziekenhuis al enkele eeuwen gevestigd is in één van de armste wijken van Brussel [de Marollenwijk]. Het begin van de privatisering van bepaalde diensten druist in tegen de sociale rol die het ziekenhuis te vervullen heeft.”

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie