In 2010 werd Stichting Vlaamse Schoolsport een privéorganisatie die deel uitmaakt van de socio-culturele sector. De afgelopen maanden is er intensief onderhandeld om de loon- en arbeidsvoorwaarden gelijk te stellen met de andere organisaties binnen de sector. De directie weigert ieder voorstel tot akkoord. De personeelsleden zijn deze respectloze houding beu en staakten woensdag 6 april.
Door Jef Maes
Stichting Vlaamse Schoolsport organiseert sportactiviteiten voor de schoolgaande jeugd en dit in alle Vlaamse provincies. Er werken een zeventigtal personeelsleden. Tot vorig jaar was de stichting een onderwijsorganisatie. Nu maakt ze, als socio-culturele organisatie, deel uit van de Non-Profit. De werknemers hebben dus recht op dezelfde loon- en arbeidsvoorwaarden als de andere werknemers in de sector. De directie denkt hier ietwat anders over.
Door een eigen organisatie te worden, los van het onderwijs, hoopte het personeel een stem te krijgen en op een constructieve manier mee te kunnen werken aan de integratie van de organisatie binnen het nieuwe paritair comité. Sinds de overheveling hebben de werknemers recht op een eigen vakbondsafvaardiging. De directie trekt de legitimiteit van de syndicaal afgevaardigden echter in twijfel. Ze weigeren de syndicaal afgevaardigden te erkennen als vertegenwoordigers van het personeel. Wanneer er onderhandeld wordt over een akkoord, dan zijn de voorstellen van de directie eenzijdig ‘te nemen of te laten’.
Terwijl de Stichting Vlaamse Schoolsport ervoor strijdt om een gelijkwaardige organisatie te worden binnen de socio-culturele sector, strijden hun collega’s uit andere organisaties voor hun behoud aan middelen. In de herfst van 2010 kondigde Vlaams minister van cultuur Schauvliege felle besparingen aan binnen het socio-culturele werk. Sinds januari van dit jaar beschikken de volkshogescholen van Vormingplus over 25% minder middelen dan de jaren voordien. Daarnaast heeft de regering van Kris Peeters (CD&V) de opleidingscheques geschrapt voor niet-arbeidsmarktgerichte opleidingen. Vlaams minister van begroting Muyters van zijn kant is dan weer van plan om de DAC-statuten te schrappen. Tot zover de warme samenleving waar Peeters het over had in zijn Septemberverklaring. Warm voor investeerders, aandeelhouders en banken. Een ijskoude realiteit voor alle anderen.
De onrust binnen heel de socio-culturele sector neemt hand over hand toe. Vele verenigingen en organisaties staan tot aan de lippen in het water. Er dreigen honderden ontslagen te vallen zonder enige vorm van serieus overleg. Hopelijk houden de vakbonden van de Non-Profit woord en gaan ze voor een meerjarenakkoord voor iedereen of voor geen akkoord. Zoniet dreigt er een sociaal bloedbad.
