N-VA-voorzitter en VOKA-spreekbuis Bart De Wever heeft zich in harde bewoordingen tegen de stakingsacties van vandaag uitgesproken. Hij had het over een “bezette stad”. Als historicus zou hij mogen weten dat er Antwerpen als bezette stad geen ruimte was voor collectieve acties of stakingsrecht. Vakbondsleden die opkomen voor loonsverhogingen kunnen niet op De Wever rekenen. Maar als federaal parlementslid heeft die zelf natuurlijk niet te klagen: de opslag voor de parlementsleden kwam er erg vlot. Daar waren geen acties voor nodig.
De acties in Antwerpen waren bijzonder geslaagd en het was opvallend hoe groot de actiebereidheid aan de basis was. De afgelopen weken kregen we te horen dat de economie terug aantrekt en dat de bedrijven opnieuw recordwinsten maken. De bonussen aan de top volgen die winsten. Onze lonen daarentegen zouden nog eens twee jaar worden bevroren. Door het uithollen van de index betekent dit dat onze koopkracht er verder op achteruit gaat.
Dat was een belangrijk argument waarom veel militanten van ABVV de straat op trokken. Aan de stakersposten die wij bezochten in de Antwerpse haven (aan New Holland en aan het begin van de Scheldelaan) was de opkomst groter dan bij de ABVV-staking tegen het Generatiepact in 2005. Er was een opvallend aantal jonge arbeiders uit de metaalsector. Nadien volgde een geslaagde actie aan de Meir, waar de winkels twee uur lang werden geblokkeerd. Dat gebeurde door militanten uit de distributiesector en de actie kon op de steun van het personeel rekenen. Er waren wellicht meer dan duizend vakbondsmilitanten op de been.
Voor Bart De Wever zijn de acties onaanvaardbaar. Hij had het over een “bezette stad” en “agressieve en intimiderende vakbondsacties in het winkel- en handelscentrum van Antwerpen.” Meteen riep hij burgemeester Janssens ter verantwoording omdat die weigerde de politie in te zetten tegen de stakersposten. Het verbieden van stakingen, dat is wat wij onder een “bezette stad” verstaan. Burgemeester Janssens verklaarde overigens dat de acties “onverstandig” waren en hij haastte zich om zich van het ABVV te distantiëren. Zo weten we meteen ook wat we als vakbondsmilitanten aan Janssens hebben.
De Wever heeft gemakkelijk praten. Hij moet zich niet tevreden stellen met een dalende koopkracht. Federale parlementsleden mogen dit jaar 3.000 euro extra aan vergoedingen en lonen verdienen op basis van hun politieke mandaten. Dat is meer dan 0,3% opslag. Vanuit zo’n positie komen verklaren dat wij geen actie zouden mogen voeren voor onze lonen, is bijzonder hypocriet. Bovendien betekent het standpunt van De Wever dat hij de politie op stakingsacties wil afsturen om collectief verzet met repressie te breken. Hij heeft daarmee nogmaals zijn functie als woordvoerder van de patroonsfederatie VOKA vervuld. Wie aan de kant van de gewone werkman staat, kan niet op De Wever rekenen.
