Het Chileense volk gaf op zondag 25 oktober opnieuw een voorbeeld van bewustzijn en kracht. De grondwet die van de dictatuur van Pinochet was geërfd, werd door 78% van de kiezers verworpen in een volksraadpleging die 7,5 miljoen mensen op de been bracht, de hoogste verkiezingsdeelname in de geschiedenis van het land.
Artikel door Andre Ferrari, LSR (ISA in Brazilië)
De kiezers verwierpen ook het huidige parlement door met een grote meerderheid (79% van de stemmen) ervoor te kiezen dat de nieuwe grondwet zal opgesteld worden door een grondwetgevende vergadering die voor 100% door de bevolking wordt gekozen. In het verworpen voorstel werd voorgesteld dat de helft van de grondwetgevende vergadering uit huidige parlementsleden zou bestaan.
Het goedgekeurde voorstel houdt ook in dat er in deze grondwetgevende vergadering (die in april 2021 wordt verkozen) evenveel mannen als vrouwen moeten zitten. Dit is een belangrijke en nooit geziene stap.
De volksraadpleging is een belangrijke stap voorwaarts in de strijd om de overblijfselen van de moorddadige dictatuur van Pinochet te begraven. Die dictatuur combineerde het neoliberalisme met staatsterrorisme. Sinds het einde van de militaire dictatuur in 1990 was er een beperkte en weinig populaire ‘democratie’ die heel wat elementen van de dictatuur behield.
Dit resultaat is niet alleen een nederlaag voor de rechtervleugel en de aanhangers van het regime van Pinochet. Het is ook een klap in het gezicht van alle zogenaamde ‘democratische’ politici die, zelfs na het einde van de dictatuur, weigerden om effectieve veranderingen in het politieke, economische en sociale systeem in het land door te voeren.
De enorme sociale ongelijkheid en het gebrek aan basisrechten, zoals toegang tot onderwijs, gezondheidszorg en pensioen, hebben uiteindelijk geleid tot een krachtige sociale explosie, die tot ontploffing is gekomen nadat de prijzen voor de metro in Santiago in 2019 werden verhoogd. Sindsdien is het Chileense volk moedig de straat op gegaan met een enorme vastberadenheid om te strijden.
De overwinning van zondag was het resultaat van de massale, onvermoeibare, heldhaftige en radicale strijd van de jongeren, vrouwen, het Mapuche-volk en de hele Chileense arbeidersklasse.
De massale opstand toonde de kracht van de arbeidersklasse en alle onderdrukten. Ze werd geconfronteerd met de wrede, laffe en moorddadige onderdrukking door de Carabineros (Chileense militaire politie) en de arrestatie van duizenden activisten. Zij slaagde erin de regering en de heersende klasse in Chili tot de terugtocht te dwingen.
De strijd is nog maar begonnen
De strijd is echter nog maar net begonnen. De stembus is geen vervanging voor strijd op straat, op de werkplaatsen en in de wijken. De massamobilisatie moet doorgaan rond eisen voor het einde van de staatsrepressie, voor de vrijlating van de meer dan tweeduizend politieke gevangenen en voor de bestraffing van degenen die verantwoordelijk zijn voor de doden, gewonden en andere gevolgen van de repressie.
Als de persoon die rechtstreeks verantwoordelijk is voor de laffe repressie, moet president Piñera nu aftreden. Het is onaanvaardbaar dat er onder een dergelijke autoritaire en asociale regering een echt democratisch grondwetvormend proces plaatsvindt.
De strijd moet ook worden voortgezet tegen de manoeuvres en de valkuilen die zijn gecreëerd om de wil van het volk in het grondwetvormend proces te muilkorven en te beteugelen. Dit is het geval met de tweederde vereiste voor de goedkeuring van maatregelen in het nieuwe grondwetgevende verdrag, dat de rechtse en conservatieve lagen een vetorecht kan bieden over de meest verregaande voorstellen.
Op dit moment is het noodzakelijk om de basisorganisatie te versterken door middel van volksvergaderingen in buurten, scholen en werkplaatsen, om te discussiëren over het soort nieuwe grondwet dat nodig is en hoe een echte breuk met het huidige politieke en economische systeem in Chili kan gerealiseerd worden. Laat de vertegenwoordigers die in april worden gekozen het resultaat zijn van deze basisorganisaties, het debat en de mobilisatie.
We kunnen niet minder aanvaarden dan een grondwet die openbaar onderwijs, gezondheidszorg en het recht op pensioen van alle Chilenen garandeert. Een grondwet die de rechten van vrouwen en inheemse volkeren garandeert. Een grondwet die het mogelijk maakt om het milieu te beschermen. Een grondwet die de natuurlijke grondstoffen en de belangrijkste sectoren van de economie onder controle van de werkenden brengt. Eén die de superrijken laat betalen voor de crisis en die jobs, lonen en democratie voor de werkenden garandeert.
Het was met de strijd van de massa’s dat de opstart van dit grondwetgevend proces werd bereikt; het zal met strijd van de massa’s zijn dat het proces kan worden gebruikt om de samenleving radicaal te veranderen. Daarvoor is het nodig om een socialistisch en revolutionair alternatief op te bouwen.
