De dreiging van COVID-19 was geen geheim. De verwoestende verspreiding van het virus in China en het feit dat het van mens tot mens wordt overgedragen was midden januari wereldnieuws. De wetenschap van de virusoverdracht en de stappen om de verspreiding ervan te minimaliseren waren ook goed gedocumenteerd in de wetenschappelijke literatuur. Deskundigen hadden niet alleen voorspeld dat er op een bepaald moment een pandemie zou uitbreken, maar het Center for Disease Control had ook plannen om de bevolking te beschermen.
Door Tony Wilsdon
Wat was de reactie van Trump? In januari en februari, toen beslissende actie tienduizenden levens had kunnen redden en de economische ontwrichting van het virus had kunnen beperken, ontkende Trump dat het virus een bedreiging vormde. Zijn boodschap ging van “het komt wel goed” naar “het is een complot van de Democraten.” Ondertussen had de regering van Trump de afgelopen twee jaar de overheidsinstellingen die verantwoordelijk zijn voor de behandeling van een mogelijke uitbraak, zwaar afgebouwd.
Wat er gedaan had moeten worden was ook duidelijk. Het testen op grote schaal, sociale afstand nemen en de productie van veilige medische apparatuur opvoeren, zodat iedereen, vooral het verplegend personeel, voldoende voorraad had.
Dat zou veronderstellen dat een federale overheid bereid is om in de eerste plaats de belangen van de bevolking te dienen en bereid is om de economische besluitvorming in handen te nemen. Maar dit is het kapitalisme, niet het socialisme. Onder het kapitalisme hebben CEO’s van grote bedrijven een beslissende invloed op het economisch beleid, en de overheid is er om hun belangen te dienen, inclusief de huidige reddingsoperatie voor bedrijven.
Pandemie in de VS
Toen eenmaal duidelijk was dat de pandemie zich al naar de VS had verspreid, projecteerde Trump zich als opperbevelhebber en beriep zich op de War Powers Act, die hem de macht gaf om de industrie te leiden. Maar hij slaagde er niet in om concrete stappen te zetten. Deze mislukking drukte zijn stempel op de daaropvolgende pandemie die zich nu over de hele natie heeft verspreid zonder dat de overheid de nodige maatregelen heeft genomen.
De crashende beurs medio maart richtte de aandacht op de gevolgen die de pandemie kon hebben voor zijn kansen op herverkiezing. Dit leidde tot inspanningen om geld te injecteren in de economie. Maar de kleine lettertjes laten zien dat de beloften van het beschermen van de gewone Amerikanen precies dat waren: beloften. Er is geen algemene, langdurige bescherming tegen inbeslagnames of uitzettingen en terwijl de werkloosheidsuitkeringen zijn uitgebreid, zijn er miljoenen werknemers zonder papieren en anderen die niets zullen krijgen en zelfs voor degenen die wel geld krijgen, zal het lang niet genoeg zijn. In plaats daarvan heeft de administratie koortsachtig gewerkt om ervoor te zorgen dat het leeuwendeel van de stimulusmaatregen naar de rijken gaat.
Nu zien we dat Trump eist dat de economie wordt “bevrijd” van Democratische gouverneurs die regels van sociale afstand opleggen. Nu zijn populariteit in de peilingen daalt, is Trump teruggekeerd naar zijn gebruikelijke methode om zijn achterban in een razernij te storten.
Ondertussen draagt de zorgsector de echte last van het “in stand houden van de economie” en dit zonder adequate en noodzakelijke bescherming. Verpleegkundigen worden tot zondebok gemaakt omdat ze weigeren te werken zonder bescherming. Trump en de federale overheid hebben niets gedaan om hen te beschermen.
Het beleid van Trump is geworteld in zijn positie als vastgoedmagnaat, en als woordvoerder van de meest egoïstische, egocentrische vleugel van de kapitalistische klasse. De bezorgdheid van de bevolking over een virus staat niet op hun agenda.
Wat een echt verschil zou maken, is het bestaan van een echte arbeidersregering met een socialistisch programma. Het zou het onmiddellijke doel hebben gehad om de productie van tests, maskers, beademingsapparaten en andere veiligheidsuitrustingen op te voeren. Het zou teams van gezondheidswerkers in het hele land en geschoolde werknemers hebben opgezet om de bevolking te testen en onmiddellijk te zorgen voor een veilige afstand. Er zou een gratis gezondheidszorgsysteem zijn geweest om iedereen met potentiële symptomen aan te moedigen om te worden getest. En als er toch nog beperkte lockdowns nodig waren geweest, zouden alle burgers veiligheidscomités op hun werkplek hebben gehad en een veilig inkomen hebben gehad om het virus uit te zitten.
