Tegen de achtergrond van een beurscrisis, gekoppeld aan een recessie in de reële economie, zullen de kapitalisten en hun politieke marionetten schreeuwen dat er geen geld is. Zij zullen stellen dat de gemeenschap het grootkapitaal moet blijven steunen zodat het kan investeren, omdat de rijkdom van de mensen afhankelijk is van deze rijkdom. Dat is helemaal niet waar!
We hebben het gezien na de crisis in 2008. Ook toen werden de verliezen gesocialiseerd en de winsten geprivatiseerd. De aan de aandeelhouders uitgekeerde dividenden bereikten een recordhoogte, terwijl de meerderheid van de bevolking de broekriem moest aanhalen. In België ondergingen we een indexsprong waardoor onze reële lonen daalden, de pensioenleeftijd werd verhoogd, er is bespaard op de sociale zekerheid, enz. Ondertussen vlogen enorme hoeveelheden rijkdom naar belastingparadijzen. In 2019 vertrok niet minder dan 172 miljard euro vanuit België naar belastingparadijzen. Het budget voor de gezondheidszorg bedroeg in datzelfde jaar 26 miljard euro.
Meteen bij het begin van de coronacrisis werd aangekondigd dat er geld is voor de banken. Bedrijven krijgen uitstel van betaling van bijdragen aan onder meer de sociale zekerheid. Over extra middelen voor onze lonen en onze zorgsector wordt nauwelijks gesproken. Als het van de bazen en hun politici afhangt, zullen de kosten van de crisis op de werkenden en hun gezinnen afgeschoven worden.
Cijfers van Oxfam maakten duidelijk dat een klein groepje superrijken een steeds groter vermogen bezit: 2153 miljardairs bezitten meer dan 60% van de wereldbevolking! Er zitten miljarden in belastingparadijzen en er worden massaal veel middelen geïnvesteerd in sociaal onnuttige productie, zoals militaire uitgaven.
We moeten onszelf beschermen door deze rijke elite alle economische hefbomen uit handen te nemen, in de eerste plaats de financiële sector. Dit zou ervoor zorgen dat er een einde komt aan speculatie en dat deze immense bedragen kunnen worden gebruikt om de gezondheids-, ecologische en economische crisis aan te pakken en tegelijkertijd het lot van de werkenden en hun gezinnen te verbeteren.
Wij eisen:
- De niet-betaling van de overheidsschuld, behalve op basis van bewezen noodzaak.
- De onteigening en nationalisatie, onder democratische controle en beheer van de gemeenschap, van belangrijke sectoren van de economie (met inbegrip van de financiële sector), om alle hefbomen te hebben om te kunnen reageren op de vele crises van het kapitalisme.
- Democratische planning van de economie om te voldoen aan de behoeften van de bevolking met respect voor de planeet.
