EUROPEES SOCIAAL FORUM IN LONDEN
Het derde Europees Sociaal Forum vond plaats van 15 tot 17 oktober. Onder het motto ‘een andere wereld is mogelijk’ kwamen 20.000 mensen in Londen samen. Dat is de helft minder dan op de vorige edities in Firenze en Parijs. Deels valt dat te verklaren door de huidige toestand waarin de anti-oorlogsbeweging zich bevindt, deels door het kortetermijndenken van het ESF en haar onvermogen om een coherent alternatief te bieden op het kapitalisme en de oorlog.
Cédric Gérôme
Het feit dat het Forum georganiseerd werd in één van de duurste steden van de wereld en dat het inschrijvingsgeld 30 pond (tussen de 40 en 50 euro) bedroeg, heeft velen ontmoedigd. Nog erger is dat het Forum in haar charter schrijft dat politieke partijen er niet thuishoren, terwijl mensen werden toegelaten die lid zijn van pro-kapitalistisch partijen, sommigen staan zelfs aan het hoofd van de politiek van sociale afbraak. Bij de sprekers bevond zich Ken Livingstone, burgemeester van Londen, lid van de Labour Party en verdediger van de economische politiek van Blair, ondanks zijn anti-oorlogsprofiel. Livingstone was de hoofdsponsor van het ESF. Degenen die op het ESF het accent op het verzet tegen het neoliberalisme legden, lieten uitschijnen dat een ‘menselijk kapitalisme’ mogelijk zou zijn. Dat idee wordt versterkt door organisaties als de SWP, LCR of Rifondazione Comunista die weigeren de noodzaak van een socialistisch alternatief naar voor te schuiven, laat staan de klassenstrijd om het offensief van de burgerij te weren. Veel organisaties beperken zich tot het organiseren van betogingen en ellenlange discussies, zonder een plan uit te werken om de strijd te versterken en te verbinden aan die van de arbeiders. In het algemeen heeft niemand in de stad – behalve de deelnemers – lucht gekregen van het evenement.
Het CWI, de internationale organisatie van LSP/MAS, was aanwezig op het ESF. Er waren kameraden uit Ierland, Frankrijk, Duitsland, Rusland, Griekenland,… Tijdens de twee uur durende meeting die wij organiseerden, hebben we meer over de strijd van de arbeidersbeweging gehoord, dan tijdens de overige 30 uur van de georganiseerde conferentie op het Forum. Ook al zorgt het ESF voor debat rond de antimondialisering, ze zal tegen haar grenzen botsen, omdat ze niet de conclusie trekt dat het enkel de arbeiders zijn, die de macht hebben om de samenleving te veranderen.
