9 maart: tot 36 miljoen stakers verwacht in Mexico

Het afgelopen jaar zijn miljoenen vrouwen de straat op gegaan om het onrecht en het geweld dat het systeem tegen hen uitoefent aan de kaak te stellen. Van #MeToo tot de inspirerende groene golf die door Latijns-Amerika trekt, geïnitieerd in Argentinië door de decriminalisering van abortus. Mexico is geen uitzonder: duizenden vrouwen kwamen in actie tegen het geweld van het systeem.

Artikel door Alternative Socialista, onze zusterorganisatie in Mexico

Dit protest komt er onder meer omdat dagelijks negen vrouwen in Mexico vermoord worden, aldus cijfers van de VN. Alleen al van januari tot september vorig jaar zijn er in het land 2.034 femicides geregistreerd. Dat is op zich al verontrustend, maar het probleem is nog breder verspreid: meer dan 60% van de Mexicaanse vrouwen kreeg ooit te maken met een vorm van seksistisch geweld en 40% werd ooit slachtoffer van seksuele aanranding.

Om zicht te hebben op de omvang van het probleem, volstaat het om erop te wijzen dat er in de openbare ministeries 22.749 onderzoekdossiers zijn rond seksueel geweld op vrouwen. Vorig jaar zijn er 10.522 gevallen gemeld, een toename met 30% tegenover het jaar ervoor. Daar komt nog het geweld bij dat niet wordt gemeld uit angst voor represailles. Verder is er nog vrouwenhandel met het oog op seksuele uitbuiting, dit is de derde meest winstgevende misdaad ter wereld en het zorgt voor een groot deel van het inkomen in gemeenten als Tenancingo, Tlaxcala in het centrum van het land. Vrouwen worden dus geconfronteerd met een offensief op hun fysieke en psychologische integriteit en op het leven zelf.

Al deze cijfers verklaren grotendeels het radicalisme van de vrouwenbeweging in Mexico. Zo waren er midden augustus vorig jaar mobilisaties na een geval van een 17-jarig meisje dat aangifte deed van verkrachting door vier politie-agenten. Recenter waren er marsen na de femicide op Fatima, een meisje dat zeven jaar vermist was en verkracht en gemarteld werd. De mobilisaties zijn een gevolg van de woede van duizenden vrouwen die aan de levende lijve het fysieke geweld ondervinden en steevast botsen op onverschilligheid van de overheidsinstanties. Claudia Sheinbaum, het hoofd van de regering van Mexico-stad, stelde aanvankelijk dat deze mobilisaties een provocatie van rechts waren. Dat maakte de woede enkel groter tegenover de onverschilligheid van het gerechtssysteem en het onbegrip van politieke verantwoordelijken. De betogers riepen de slogan: “Ze zorgen niet voor mij, ze randen me aan.”

Machismo is, net als racisme, slechts een radertje in een gewelddadig en onrechtvaardig systeem dat probeert te verdelen, te verpletteren en de situatie erger maakt voor wie elke dag worstelt om de levensomstandigheden te verbeteren. Strijd tegen seksisme is voor marxisten onderdeel van onze dagelijkse strijd tegen het kapitalisme. Dit betekent niet dat we de ene strijd voor de andere moeten plaatsen, maar dat we moeten erkennen dat deze deel uitmaken van dezelfde strijd tegen het systeem dat ons uithongert, ons rechten ontzegt, ons aanrandt en vermoordt. Tegelijkertijd stelt het ons in staat om een bredere horizon te trekken, door erop te wijzen dat er geen einde komt aan het geweld als we niet opkomen voor een rechtvaardigere samenleving op alle gebieden, een socialistische samenleving.

Daarom stellen wij vanuit Alternativa Socialista Mexico socialistisch feminisme voor tegen seksistisch geweld voor. Dit is niets anders dan het erkennen dat de strijd van vrouwen tegen geweld best gebeurt via een collectieve organisatie tegen seksisme op scholen, op het werk, op straat en in de maatschappij in het algemeen. Onze eisen afdwingen, is onderdeel van de strijd van jongeren en werkenden. Tegelijk erkennen we op deze manier onze partners, onze bondgenoten om eisen af te dwingen.

In tegenstelling tot het burgerlijk feminisme ziet het socialistisch feminisme de man niet als een vijand, ook al reproduceren sommige mannen het machogeweld waar we tegen vechten. Het is het systeem dat onze grootste vijand is. Het is niet verwonderlijk dat figuren als Trump of Bolsonaro, die de belangen van het kapitalisme behartigen, degenen zijn die de openlijke oorlog tegen vrouwen hebben verklaard. De strijd tegen seksistisch geweld is een strijd voor een rechtvaardiger samenleving waarin vrouwen niet worden onderworpen aan enige vorm van geweld alleen omdat ze vrouw zijn. Het maakt dus deel uit van de strijd van de arbeiders, in Mexico en de wereld, tegen het kapitalisme.

Voor een socialistisch alternatief voor de feministische beweging tegen seksistisch geweld en kapitalisme!

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie