Voor minimum €14 per uur en betere arbeidsvoorwaarden
Op 9 maart 2020 gaat de intussen vierde editie van de UGent Women’s Strike door. De drie eisen van de campagne dit jaar zijn de invoering van een minimumloon van 14€/uur, het statutariseren van het personeel in de studentenresto’s en de kinderdagverblijven en de insourcing van de schoonmaak. De staking zou wel eens de grootste staking aan de UGent van de afgelopen decennia kunnen worden.
door Tim Joosen, afgevaardigde ACOD-Ugent
ACOD UGent voert al sinds mei vorig jaar campagne rond deze eisen. Sinds september 2019 liep ook een petitie, die intussen door meer dan 3.500 personeelsleden en studenten werd ondertekend. Er werden enkele succesvolle actiedagen georganiseerd: op de startdag op 14 oktober voerden zo’n 70 studenten, personeelsleden en sympathisanten samen campagne. De maanden daarop werd er campagne gevoerd in de lessen, de studentenresto’s en op de werkplaatsen.
Hierdoor werd een breed draagvlak opgebouwd voor de eisen maar het universiteitsbestuur leek toch niet bereid om er op in te gaan. Daarom werd besloten om begin dit jaar een versnelling hoger te schakelen in de campagne: het organiseren van een staking om de druk op het bestuur op te voeren.
Als stakingsdag werd gekozen voor 9 maart 2020. De voorbije drie jaar werd aan de UGent op 8 maart een Women’s Strike georganiseerd, tegen seksisme en voor gelijke kansen voor vrouwen en mannen. De voorbije jaren focuste die campagne vooral op eisen van onderzoekers: de ongelijke carrièrekansen van vrouwen, de carrière van onderzoekers beter combineerbaar maken met een gezinsleven etc. Voor de actie op 9 maart 2020 – 8 maart is immers een zondag – besloten de organisatoren van de Women’s Strike om de eisen van de ACOD-campagne op te nemen als centrale eisen: een minimumloon van €14/uur, het uitbreiden van de statutaire benoeming naar de personeelsleden die werken in de sociale sector (studentenhuisvesting, studentenresto’s, kinderdagverblijven etc) en het opnieuw insourcen van de schoonmaak die door onderaannemer ISS wordt georganiseerd.
De voorbije weken gingen delegaties van ACOD UGent, Algemene Centrale ISS (de vakbond bij ISS) en de organisatoren van de vrouwenstaking rond op alle werkplekken van de resto’s, de schoonmaak en de kinderdagverblijven. De campagne en haar eisen werden besproken en er werd gepeild naar de actiebereidheid. Die was bijzonder groot: vele personeelsleden waren blij om in actie te gaan rond deze eisen. Daarop werd er een stakingsaanzegging ingediend.
De beweging die we de voorbije maanden gezien hebben aan de UGent is uniek in vele facetten. De vakbond voert strijd om offensieve eisen: niet als verdediging tegen aanvallen op arbeidsomstandigheden en rechten, maar een offensieve strijd voor een serieuze verbetering van de werkomstandigheden. Het invoeren van een minimumloon van €14/uur zou voor de laagste lonen neerkomen op een netto loonstijging van bijna 300 euro per maand. Statutariseren zou voor het personeel in de resto’s en de kinderdagverblijven een serieuze versterking betekenen van hun rechten bij langdurige ziekte of pensioen en voor hun werkzekerheid. De insourcing van de schoonmaak zal het makkelijker maken om correcte werkomstandigheden af te dwingen en maakt dat de belangen van de personeelsleden, die instaan voor de schoonmaak, makkelijker kunnen verdedigd worden. Het eisenpakket dat de vakbond naar voren bracht, is gebaseerd op wat leeft bij het personeel.
Uniek is ook de nauwe samenwerking tussen ACOD UGent, de vakbond van het “moederbedrijf”, en de Algemene Centrale, de vakbond van de onderaannemer in de schoonmaak. Delegees van beide centrales voeren zij aan zij campagne en organiseerden zo in de praktijk solidariteit tussen werkenden over de grenzen van hun bedrijf heen. Samen komen ze op voor de belangen van iedereen die in de gebouwen van de UGent werkt, ongeacht of ze rechtstreeks voor de UGent werken of voor een onderaannemer.
Tenslotte is er ook samenwerking tussen de vakbond en bredere lagen van militante onderzoekers en studenten: studenten van ALS, Campagne Rosa, Jongsocialisten en Comac voerden mee actie met het personeel, en bij de organisatoren van de vrouwenstaking vinden we ook activisten terug die geen vakbondsmilitant zijn.
De actie van 9 maart is een belangrijke volgende test voor deze campagne: een succesvolle staking kan zorgen voor een nieuw momentum om de campagne op een hoger niveau te tillen: het omzetten van de passieve steun in actieve mobilisatie. Als de staking inderdaad zo succesvol wordt als voorzien, zal het bovendien de grootste staking aan de UGent zijn in de laatste decennia. Dit zal de krachtsverhoudingen aan deze instelling fundamenteel veranderen.
