Vandaag wordt opnieuw gestaakt bij het openbaar vervoer in Brussel. Er waren LSP-leden aanwezig aan de stakingspiketten van de depots in Haren, Molenbeek, St. Gillis, Elsene en Delta. Overal werd geklaagd over de beperkte reistijden, het instappen vooraan, het perso-neelstekort en besparingen op het materieel en het onderhoud. De staking is quasi volledig. In Delta waren er slechts 3 werkwilligen, in Woluwe en Molenbeek zouden er eveneens enkele geweest zijn. Dit toont de draagkracht van de staking en van de delegees aan de basis. Deze voormiddag trekken de stakers in betoging door Brussel.
LSP-Pamflet
De LSP drukt haar steun uit aan de arbeiders van de MIVB naar aanleiding van deze derde stakingsdag. We feliciteren hen tevens omwille van hun vastberadenheid om in te gaan tegen de druk die op hun beweging wordt gezet.
Om de strijd te winnen zal er eenheid nodig zijn in de staking: eenheid tussen alle arbeiders van de MIVB, tussen de leden van de drie vakbonden. De beste manier om te strijden is om het volledige net plat te leggen door een staking.
Wie wordt gegijzeld?
Als er een staking is bij de MIVB, De Lijn of de NMBS, hebben de media en de politici het vaak over het feit dat de reizigers “gegijzeld” worden. We zijn het daar niet mee eens. Door het gebruik van de term “gijzeling” bij een staking wordt het sociaal conflict gecriminaliseerd. Algemeen genomen zijn het terroristen die gijzelingen uitvoeren. Die taal gebruiken, komt erop neer dat de stakers gezien worden als terroristen.
Eén van de belangrijkste motieven voor deze staking is de beperkte reistijd waarbij de aangegeven reistijd onvoldoende is. Dat maakt de arbeidsvoorwaarden erg zwaar aangezien er geen enkele garantie is om effectief een pauze te kunnen genieten aan de eindhalte.
Beeld je in dat in een groot bedrijf als Volkswagen in Vorst door de directie zou aangekondigd worden dat de arbeiders aan de band als gevolg van een technisch incident… hun middagpauze van 20 minuten moeten afstaan om de verloren productie in te lopen. Dat zou leiden tot een revolte omdat de arbeiders met duizenden aan de band staan.
|
Er is een personeelstekort bij de MIVB en bij De Post, en toch zijn duizenden jongeren wanhopig op zoek naar werk. Sinds enkele maanden organiseert de regering een heuse jacht op de werklozen (waarbij met de jongeren wordt begonnen) om hen om het even welke job onder om het even welke voorwaarde te laten aanvaarden. De jacht op de werklozen raakt niet enkel de werklozen, het is een aanval op alle arbeiders omdat de arbeidsvoorwaarden van iedereen die zullen aangepakt worden. Daarom hebben wij, samen met de jongerenorganisaties van de vakbond, mee het initiatief genomen om een Jongerenmars voor Werk te organiseren op 19 maart. Om van die betoging een succes te maken, willen we lokale comités opzetten in de scholen en de bedrijven. Waarom niet bij de MIVB? Als je geïnteresseerd bent, aarzel dan niet om ons te contacteren. |
Nochtans gebeurt hetzelfde bij de MIVB: de chauffeur moet vertragingen (die niet afhankelijk zijn van zijn wil) inlopen en zijn pauze van 20 minuten vervalt! Het verschil is dat er bij VW duizenden arbeiders aan de band staan, terwijl bij de MIVB de chauffeur alleen staat als hij het moet uitleggen aan de dispatching. Anders gezegd, het zijn de chauffeurs die gegijzeld worden door huidige systeem.
De zekering doen springen?
Tijdens de staking van 29 oktober gaven de politieke verantwoordelijken van de Brusselse regio aan dat ze “een laatste kans” wilden geven aan Flausch, de directeur-generaal van de MIVB. In een elektrisch circuit springt de zekering als de druk te groot wordt. Zal Flausch de rol van zekering spelen om het sociaal conflict op te lossen? Als een zekering springt is het omdat er iets mis is in het elektrisch systeem: het volstaat niet om de zekering te veranderen, het elektrisch systeem moet eerst hersteld worden. Het is niet van belang of de positie van Flausch zal in stand gehouden worden, misschien zal hij door iemand anders vervangen worden aan het hoofd van de MIVB. Het belangrijkste is echter dat moet worden ingegaan op de eisen van de arbeiders.
Vasthouden aan het eisenplatform
De reistijden, het voorin opstappen en de weigering om interimarbeiders in te zetten, zijn een aantal van de belangrijkste eisen. Op het punt van de interimarbeiders is het belangrijk te weten dat deze in het algemeen onvoldoende op de hoogte gebracht worden van de veiligheidsvoorschriften. Bovendien zijn ze bereid om alles te aanvaarden uit vrees om hun contract niet verlengd te zijn, waardoor ook slechte arbeidsvoorwaarden aanvaard worden. Dat zou leiden tot slechtere arbeidsvoorwaarden voor iedereen: zowel de interimarbeiders als de vaste werknemers van de MIVB.
Naar een actieplan voor de openbare diensten
De strijd van de postbodes tegen het personeelstekort en tegen Georoute, is dezelfde strijd als die bij de MIVB: een verzet tegen de aftakeling van de arbeidsvoorwaarden veroorzaakt door de kapitalistische logica in een openbare dienst. We kunnen niet winnen als iedereen alleen strijd levert in zijn sector. We kunnen niet winnen met een staking die depot per depot plaatsvindt, postkantoor per postkantoor. Daarom stellen we voor de vakbondsleden bij de MIVB en De Post aan hun vakbonden voorstellen om gezamenlijke vergaderingen te organiseren (eventueel samen met andere openbare diensten zoals de NMBS) om een gezamenlijk actieplan op te stellen voor de werknemers van de openbare diensten. Het is enkel door een veralgemening van de strijd dat we erin zullen slagen de eisen te laten inwilligen.
