Waarom stemmen zoveel Vlamingen rechts?

VB-voorzitter Van Grieken. Foto: Wikimedia Commons

Het argument dat de Vlamingen nu eenmaal rechts zijn, wordt gebruikt door rechtse politici, maar het leeft ook elders. Als je naar verkiezingsresultaten kijkt, klopt het. In de laatste peilingen komen N-VA en Vlaams Belang samen aan ongeveer 50% van de stemmen. Wat denken linkse socialisten daarvan?

Alle toenemende sociale tekorten zijn overal in het land voelbaar, ook in Vlaanderen. Ook daar is een grote meerderheid van de bevolking voorstander van meer middelen voor zorg, onderwijs, infrastructuur en openbaar vervoer. Het maakt dat sociaal protest, zoals stakingen en betogingen, ook in Vlaanderen gedragen wordt.

Deze bekommernissen krijgen weinig aandacht in de gevestigde media en zijn niet sterk aanwezig op het politieke terrein. Dat komt onder meer omdat er amper een ernstige politieke linkerzijde is. De socialisten hebben jarenlang mee bespaard en komen bij vernieuwingsoperaties niet verder dan nog eens een nieuwe manager die het merk sp.a moet promoten. Bij de groenen is de aanvaarding van de neoliberale logica zo sterk dat er geen vertrouwen van uitgaat. Gelukkig is er de PVDA, die wel een andere boodschap laat horen, maar wat ons betreft wat gedurfder naar buiten mag komen. Vakbondsstemmen die resoluut pleiten voor sociale vooruitgang, komen evenmin regelmatig aan bod.

Als links zo goed als afwezig is in het debat, valt het niet te verwonderen dat mensen voor andere partijen stemmen. N-VA deed zich eerst voor als de ‘kracht van de verandering’, als anders dan de gevestigde partijen. Naarmate dat een leugen blijkt te zijn, kan het Vlaams Belang terugkeren. Dat doet die partij door in te spelen op het ongenoegen over het asociale beleid van N-VA en door dat ongenoegen richting racisme te duwen. Iets dat gemakkelijker kan nu N-VA het zelf aanvaardbaar heeft gemaakt.

Over die VB-kiezers merkte Marc Reynebeau in De Standaard (27.11) terecht op dat ze zich “minder vaak bezorgd tonen over identiteit of omvolking, maar uiteindelijk een financieel argument formuleren: dat ze zelf met zo’n klein pensioen moeten rondkomen of zoveel belastingen moeten betalen, terwijl ‘die vreemden’ het allemaal zomaar gratis krijgen (wat niet klopt, al wordt het hen wel verteld).” Sociale eisen zoals hogere pensioenen worden echter niet verdedigd door rechts of door extreemrechts, voor wie sociale thema’s slechts een middel zijn om verdeeldheid te zaaien.

Dat geeft meteen aan hoe de arbeidersbeweging die kiezers kan terugwinnen: door consequent op te komen voor sociale eisen. Doorheen strijd wordt duidelijk dat verdeeldheid, zoals racisme, seksisme of homofobie, ons verzwakken. Het is doorheen strijd dat de arbeidersbeweging de toon kan zetten in het publieke debat. Het potentieel hiervoor is er: de sociale bekommernissen leven immers even sterk als in andere delen van het land.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie