Sociale afbraak stoppen door strijd

Volgende afspraak: 8 maart, internationale vrouwendag

De sociale zekerheid is door harde strijd van de arbeidersbeweging afgedwongen. Zonder sociale zekerheid zouden er in België drie keer zoveel armen zijn (1). De sociale zekerheid dekt de risico’s van het leven en de lasten van het ouderschap en het gezin. Het solidariteitsbeginsel maakt dat dit alles niet alleen op de schouders van het individu en zijn of haar gezin terechtkomt (2). Het heeft onder andere de basis gelegd voor een toenemende onafhankelijkheid voor vrouwen.

door Emily, nationaal organisator campagne ROSA 

Dit systeem staat echter al tientallen jaren onder druk. Sinds het begin van de crisis van 2008 raakt het zelfs volledig verstikt. Rechten zoals werkloosheidsuitkeringen werden sterk beknot en het statuut van “samenwonenden”, dat op zich al asociaal was, ging nog verder achteruit. Dit statuut werd in 1980 ingevoerd om de uitkeringen te beperken toen meer vrouwen op de arbeidsmarkt kwamen. Zo kon er bespaard worden. De verdere verslechtering van dat statuut onder de regeringen Di Rupo en Michel hebben ervoor gezorgd dat steeds meer mensen (vooral vrouwen en jongeren) nog meer afhankelijk zijn van hun partners of familieleden. Iedere keuze met een prijskaartje, is voor hen dan ook onmogelijk.

  • VOOR DE INDIVIDUALISERING VAN SOCIALE UITKERINGEN AAN EEN BEDRAG BOVEN DE ARMOEDEGRENS

Bij ongewijzigd beleid zal het tekort van de sociale zekerheid tegen 2024 6,4 miljard euro bedragen. Dat is geen toeval. Het is een bewuste keuze om de sociale zekerheid verder te verzwakken. Het idee dat de regionalisering het zou versterken is een mythe. De kinderbijslag, die nu een regionale verantwoordelijkheid is, is in alle regio’s verlaagd!

  • VOOR KINDERBIJSLAG DIE DE WERKELIJKE KOSTEN VAN DE OPVOEDING VAN EEN KIND DEKT

De patronale bijdragen zijn gedaald van 33% naar 25%, terwijl de arbeidsmarkt steeds meer onzekere en precaire jobs biedt (tijdelijk, parttime, lage lonen). Hierdoor komen steeds meer werknemers – en dan vooral vrouwen en jongeren – in armoede terecht. Bovendien beperkt die precaire arbeidsmarkt de mogelijkheden van veel werknemers om actie te ondernemen tegen het asociale beleid. Dat ondermijnt op zijn beurt dan weer de slagkracht van de vakbonden om te strijden voor degelijke arbeidsomstandigheden en een echte sociale zekerheid. Het is een vicieuze cirkel waar we moeten uitbreken. Het minimumloon in België is ontoereikend om een waardig leven te leiden (€9,65 bruto per uur). De 10% laagstbetaalde jobs worden voor 70% door vrouwen bezet.

  • VOOR EEN UURLOON VAN MINIMAAL €14/UUR

Kom naar aanleiding van Equal Pay Day op zaterdag 14 maart mee betogen in Gent op de jaarlijkse mars tegen het seksisme, georganiseerd door Campagne ROSA (15.00 uur, Stadshal).

Met recht en rede organiseert het ABVV op 28 januari een betoging ter verdediging van de sociale zekerheid. Ook de sociale verkiezingen in mei bieden een kans om het belang van deze strijd op personeelsvergaderingen in de verf te zetten. Om ons te verdedigen tegen de asociale aanvallen van de volgende regering, ongeacht de samenstelling ervan, zal een actieplan nodig zijn dat minstens even krachtig is als dat van 2014 en dat het protest koppelt aan een offensief programma van sociale vooruitgang.

De sociale zekerheid is verworven door strijd, maar onder het kapitalisme blijft alles wat verworven is kwetsbaar en tijdelijk. Strijd is nodig om sociale bescherming te behouden en uit te breiden, maar om dit te consolideren is er nood aan een ander systeem: een socialistische samenleving waarin de behoeften van de meerderheid van de bevolking centraal staan.

 

 

Mobiliseer mee naar 8 maart

De Wereldvrouwenmars, waar vakbonden en feministische organisaties (zoals Campagne ROSA) deel van uitmaken, roept op voor een grote nationale betoging op zondag 8 maart ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag (14.00 uur, Muntplein, Brussel). Die actiedag is de meest logische voortzetting van de mobilisatie op 28 januari. In de strijd tegen de onderdrukking van vrouwen is hun financiële onafhankelijkheid fundamenteel. Vechten voor een goede sociale zekerheid is dus ook een feministische eis!

Voor collectieve arbeidsduurvermindering zonder loonverlies, met compenserende aanwerving en voor massale overheidsinvesteringen in openbare diensten om onbetaald huishoudelijk werk over te nemen en ouders in staat te stellen gezins- en beroepsleven met elkaar te verzoenen.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie