Racistisch en asociaal beleid in India: Vlaams Belang enthousiast

Zo gaat het Indische regime om met de bevolking van Kasjmir. Het Vlaams Belang en extreemrechts in Europa kijken bewonderend toe.

Donderdag schreef De Standaard over het bezoek van een delegatie van voornamelijk extreemrechtse Europarlementairen aan India in oktober vorig jaar. In de delegatie was Vlaams Belang vertegenwoordigd met Tom Vandendriessche, voor het grote publiek niet zo bekend maar in antifascistische kringen gekend als één van de voorlopers van Van Langenhove als aangebrande KVHV-voortrekker in Gent.

Artikel door Geert Cool

Vandendriessche werd ooit veroordeeld wegens slagen en verwondingen aan een linkse student die zijn mening niet deelde. Eén van de parlementaire medewerkers van de VB-fractie in het Europees Parlement is Brieuc Suys, de Gentse KVHV’er die in de Pano-reportage over Schild & Vrienden tekende voor een staaltje van walgelijk seksisme. Volgend bericht was van de hand van de parlementair medewerker van het Vlaams Belang: “Als je als jonge vrouw overgewicht hebt, plaats je jezelf buiten de samenleving. We eisen als samenleving immers niet veel van vrouwen: een goede moeder zijn en zichzelf verzorgen, er goed uit zien. Mannen worden terecht hogere standaarden opgelegd, enkel zo gaan we vooruit.”

Waarom gaat extreemrechts naar India? Het regime dat daar aan de macht is wordt als extreemrechts bestempeld, of toch minstens als een regime dat banden heeft met extreemrechts. De rechtse hindoe-nationalistische BJP van Modi beschikt bijvoorbeeld over een eigen brede militie in de vorm van de RSS (Rashtriya Swayamsevak Sangh), tijdens de Tweede Wereldoorlog opgezet naar het model van fascistische groepen in Europa. Groepen zoals de RSS aarzelen niet om geweld te gebruiken en pleiten voor een strikt hindoenationalisme waarin er geen plaats is voor mensen die andere of geen religies volgen. Niet dat het ‘eigen volk’ als één blok wordt gezien: het kastenstelsel waarmee een elite zichzelf superieur waant door anderen te onderdrukken, wordt uitdrukkelijk gesteund in deze kringen.

In mei vorig jaar won Modi de parlementsverkiezingen op basis van een harde nationalistische campagne. Zijn eerste verkiezingsoverwinning ging nog gepaard met beloften over sociale vooruitgang voor de meerderheid van de bevolking. Daar kwam niets van in huis en er werd in de campagne nu ook minder over gezegd. Wat overbleef was de afkeer en het geweld tegen mensen van andere religies, moslims in het bijzonder.

Zo is er de jarenlang onderdrukking van de bevolking in de noordelijke staat Jammu Kasjmir, met een grote moslimbevolking. Modi gebruikt de bevolking van Kasjmir als speelbal om zijn nationalistische blazoen op te poetsen. Er is bijzonder scherpe repressie en wat er nog bestond aan specifieke rechten voor de Kasjmiri bevolking werd enkele maanden geleden afgeschaft. De ‘internationale gemeenschap’ reageerde niet, uit angst om Modi voor de borst te stoten. Ook de zogenaamde ‘volksnationalisten’ van het Vlaams Belang hebben het blijkbaar niet begrepen op het recht op zelfbeschikking van de Kasjmiri bevolking. Vandendriessche kon naar eigen zeggen door agendaproblemen niet deelnemen aan het in toneel gezette bezoek van de delegatie aan Kasjmir, maar merkt op dat hij ‘kritische vragen’ kon stellen.

Modi en zijn hindoe-nationalistische BJP tonen in India hoe een extreemrechts beleid eruit ziet. Het regime wil een nationale bevolkingsregistratie organiseren met als doel om voornamelijk moslims de toegang tot het Indische staatsburgerschap te ontzeggen. Een eerste test in de noordelijke staat Assam leverde meer dan 1 miljoen ‘niet-gewenste’ burgers op. Er werd al gebouwd aan eerste kampen om mensen op te sluiten. Nu wil de regering dit stelsel uitbreiden tot het hele land. Dit leidt tot massaal en aanhoudend protest, niet alleen van moslims.

De BJP heeft steeds meer nadruk op nationalisme nodig om het niet over het falen op sociaal-economisch vlak te moeten hebben. Modi kwam aan de macht op basis van de hoop dat hij de economische vooruitgang van de deelstaat Gujarat, waar hij lange tijd premier was, zou herhalen op nationaal vlak. De voorbije maanden is de economische groei echter vertraagd. Bovendien heeft de groei van de afgelopen jaren de breed verspreide armoede niet opgelost. De snel oplopende inflatie – in december bedroeg de inflatie op jaarbasis voor voedsel ongeveer 14% – maakt dat een groot deel van de Indische werkenden en armen achteruitgaan. Een kleine toplaag maakt grote winsten, maar voor de overgrote meerderheid van de miljoenen Indiërs is het leven moeilijker geworden. Een basisproduct als ajuin kende op een jaar tijd een prijsstijging met 328%.

Dat is de achtergrond waartegen er sociaal protest is, met onder meer de algemene staking van 8 januari en het aanhoudende verzet tegen de op communautaire verdeeldheid gerichte bevolkingsregistratie. Met de algemene staking werd ook geprotesteerd tegen privatiseringsplannen, asociale wetgeving rond arbeidsbescherming of nog de stijgende inschrijvingsgelden voor studenten. De staking nam op het laatste moment ook het verzet tegen de bevolkingsregistratie op.

Deelname aan de staking varieerde van staat tot staat, waarbij de regering uiteraard voorbeelden van beperkte deelname in het spotlicht plaatste. Maar alles samen waren er zowat 250 miljoen mensen in staking op 8 januari, een pak meer dan bij de vorige algemene stakingen in India. Er waren overigens meer stakers op 8 januari dan dat er in mei BJP-kiezers waren: 229 miljoen. Dat is niet onbelangrijk: het toont dat nationalistisch rechts wel verkiezingen kan winnen, maar dat het verzet ertegen daarmee niet van de baan is. Met 250 miljoen stakers toonde de arbeidersklasse haar potentiële kracht. Als deze kracht ook zou ingezet worden op het politieke terrein, wat enkel kan met een offensieve benadering en eisenplatform, dan kan dit de positie van Modi bedreigen.

Extreemrechts trok niet naar India om solidair te zijn met vervolgde minderheden die opkomen voor hun recht op zelfbeschikking, zoals in Kasjmir, of met de werkenden en armen die dagelijks strijden om te overleven in een economische context die slechts een kleine elite ten goede komt. Neen, extreemrechts trok naar India om de hindoe-nationalistische agenda van Modi te ondersteunen. Dat is overigens iets wat wel vaker terugkeer in extreemrechtse kringen in Europa. Zo schreef de neofascistische terrorist Anders Breivik in zijn ‘manifest’: “Het is belangrijk dat de Europese en Indische verzetsbewegingen van elkaar leren en zoveel mogelijk samenwerken. Onze doelstellingen zijn min of meer gelijk.” De doelstelling is uiteraard het bestrijden van moslims. Alt Right voortrekker Steve Bannon in de VS is eveneens fan van Modi die hij omschreef als “een Trump voordat Trump er was.”

Wie dacht dat extreemrechts het meent als het zegt dat het opkomt voor de ‘kleine man’ vergist zich. Het beleid van de BJP in India maakt dit duidelijk: van beloften rond koopkracht en sociale vooruitgang bleef niets overeind, het bleef bij racistisch geweld en repressieve onderdrukking van hele bevolkingsgroepen. Wij kijken ook naar India, maar dan naar de groeiende beweging van sociaal verzet in het protest tegen de bevolkingsregistratie of de massale algemene staking tegen het asociale beleid van rechts. Daarnaast steunen wij acties van onder meer Kasjmiri in België die opkomen voor het recht op zelfbeschikking en sociale verandering in Kasjmir. Daarmee staan we ook op deze punten regelrecht tegenover het Vlaams Belang.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie